Gaweł (uczeń św. Kolumbana) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Gaweł
Gall
uczeń św. Kolumbana
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 550

Data śmierci

ok. 645

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

16 października

Szczególne miejsca kultu

Opactwo Sankt Gallen w Szwajcarii, kościół św. Gawła w Pradze

Święty Gaweł, również Święty Gall, łac. Gallus (ur. ok. 550, zm. ok. 645) – irlandzki mnich, uczeń św. Kolumbana Młodszego, święty Kościoła katolickiego.

Był jednym z 12 uczniów św. Kolumbana Młodszego. Wraz z nim przybył do Francji, gdzie Kolumban założył klasztor w Luxeuil w Wogezach. Stamtąd zostali jednak wypędzeni przez królową Brunhildę za piętnowanie nadużyć władzy z jej strony. Przenieśli się wtedy do Niemiec. Około 612 Gaweł opuścił Kolumbana (który udał się do Włoch) i pozostał w Szwajcarii, gdzie wraz z uczniami prowadził surowe, pustelnicze życie, dając początek późniejszemu opactwu w 614. Kiedy zmarł biskup Konstancji, miejscowy lud i duchowieństwo zaproponowali Gawłowi przyjęcie sakry biskupiej, ten jednak odmówił. Zmarł w swojej pustelni w wieku ponad 90 lat.

Nad grobem św. Gawła w 750 św. Otmar wybudował kościół i klasztor, które dały początek rozległemu opactwu benedyktyńskiemu, a następnie miastu Sankt Gallen.

W 1353 głowa św. Gawła jako cenna relikwia została zabrana przez cesarza Karola IV i ofiarowana kościołowi św. Gawła w Pradze. Pozostałe relikwie w czasach reformacji w XVI wieku zostały częściowo zniszczone.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Guerber H.A., Legends of Switzerland, the University Press, Cambridge, 1899, s. 274 (ang.).
  • Strojny Aleksander, Praga. Złoty hrad nad Wełtawą. Przewodnik, Wydawnictwo Bezdroża, Kraków 2007, s. 109, ISBN 978-83-60506-57-8.
  • Zaleski Wincenty SDB, Święci na każdy dzień, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2002, s. 642-643, ISBN 83-86655-19-4.