Genowefa Czekała-Mucha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Genowefa Czekała-Mucha (ur. 27 maja 1931^[1], zm. 11 stycznia 2020^[2]) – polska reporterka, związana z miesięcznikiem „Kontynenty”.

Znana na przełomie lat 70. i 80., kiedy to publikowała regularnie książkowe reportaże z podróży do krajów arabskich i afrykańskich. W 2007 roku przypomniała się książką Bogowie Beninu nie umierają: tradycja i kultura Afryki Zachodniej. Pochowana na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon V, polana VI-1-62)^[3].

• Mau Mau (1962, w serii „Sensacje XX wieku”, jako Genowefa Czekałowa)
• Fetysz na tronie (1970)
• Nafta, wino i marabuci (1972)
• Przemiany wewnętrzne i polityka zagraniczna Algierii 1962–1972 (1974)
• W kręgu Pustego Półksiężyca: reportaże z Jemenu Północnego, Południowego, Zjednoczonych Emiratów Arabskich (1976)
• Uhuru (1978)
• Królestwa na piasku (1979)
• Sprawa Françoise Claustre (1979)
• Bellona nad Zatoką Gwinejską (1980)
• Operacja „Ylang-ylang” (1983)
• Różne barwy Sahelu (1984)
• Wędrówki po Angoli (1986)
• Bogowie Beninu nie umierają: tradycja i kultura Afryki Zachodniej (2007)