Geografia Saby – Wikipedia, wolna encyklopedia

Saba jest niewielką wyspą należącą do Holandii, która przed 10 października 2010 była częścią Antyli Holenderskich. Ta niewielka wyspa stanowi górzysty obszar, pozbawiony nizin i cechujący się tropikalnym klimatem. Saba znajduje się w Ameryce Środkowej, w archipelagu Małych Antyli.

Powierzchnia – 13 km², porównywalna z wielkością małego polskiego miasta.

Położenie – 17°38'N i 63°14'W. Wyspa leży w północno-wschodnim krańcu Morza Karaibskiego, w archipelagu Małych Antyli.

Saba należy do antylskiego łuku wulkanicznego i znajduje się w północno-wschodniej części płyty karaibskiej. Saba będąca wulkaniczną wyspą jest zbudowana ze skał wulkanicznych, a zwieńczeniem wyspy jest wulkan Mount Scenery. Wyspa wraz z wulkanem stanowi wynurzoną część podmorskiego wulkanu, który powstał w trzeciorzędzie w wyniku przemieszczania się płyty karaibskiej ku wschodowi.

Wyspa jest górzysta, bez obszarów nizinnych. Większość jej powierzchni zajmuje wulkan Mount Scenery, który sięga 888 m n.p.m. Zbocza wulkanu opadają bezpośrednio ku morzu, bez wyraźnej strefy nadbrzeżnej. Brak jakichkolwiek dolin śródgórskich czy kotlin. Wybrzeże surowe, skaliste pozbawione plaż, w wielu miejscach występują klify. Linia brzegowa słabo urozmaicona, bez większych zatok.

Saba leży w strefie klimatu równikowego wilgotnego, który kształtują północno-wschodnie pasaty i ciepłe prądy morskie. Wpływ na pogodę ma wysoki poziom nasłonecznienia związany z szerokością geograficzną. Średnie wartości termiczne w ciągu całego roku wynoszą 26 °C, gdzie nie ma wyraźnych różnić w skali roku. Najwyższe wartości termicznej sięgają 30 °C. Amplitudy dobowe są niewielkie. Opady są wysokie, gdzie średnie wartości wynoszą ponad 2000 mm rocznie. Największe opady występują w półroczu letnim. Nie ma wyraźnej pory suchej, ale opady w okresie zimowym są niższe. Region wyspy leży w strefie działań huraganów, nawiedzających region śródziemnomorza amerykańskiego w okresie letnio-jesiennym.

Występuje niewielka sieć krótkich rzek mających postać potoków i strumieni, spływających z wulkanicznych zboczy. Cieki wodne są na ogół zasobne w wodę i cechują się zmiennością wodostanu. Brak jezior i innych wód powierzchniowych.

Saba należy do antylskiej krainy glebowej. Tereny pokrywają żyzne gleby ferralitowe pochodzenia wulkanicznego.

Naturalną szatę roślinną stanowią tropikalne lasy i zarośla, gdzie powszechne są paprocie. Ekosystem ten porasta zbocza wulkanu.

Świat zwierząt należy do antylskiej krainy neotropikalnej i jest reprezentowany głównie przez ptaki, oraz drobne ssaki żyjące na terenach leśnych. Wody obfitują w wiele gatunków ryb i innych zwierząt morskich.

• Encyklopedia Geograficzna Świata: Ameryka Północna. Wydawnictwo OPRES Kraków 1996 ISBN 83-85909-20-6