Geografia ludności – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Geografia ludności – nauka badająca wzajemne zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym.

Do głównych pól badawczych geografii ludności należy:

• Rozmieszczenie ludności na świecie, jej przyczyny i skutki.
• Gęstość zaludnienia i koncentracja ludności.
• Ruch naturalny (urodzenia, małżeństwa, rozwody, zgony), jego zmienność w czasie i przestrzeni oraz skutki jego zróżnicowanego tempa.
• ruch wędrówkowy (migracyjny), jego przyczyny, cechy charakterystyczne i skutki.
• Ruch rzeczywisty (naturalny, wędrówkowy).
• Struktury ludności (do gł. należą: rasowa, etniczna, językowa, społeczno-zawodowa, płci, wieku).