Giemzów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giemzów

wieś
Widok dworu w Giemzowie wraz z otaczającym parkiem
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	łódzki wschodni
Gmina	Brójce
Wysokość	209[2] m n.p.m.
Liczba ludności (2006)	188[2]
Strefa numeracyjna	42
Kod pocztowy	95-006[3]
Tablice rejestracyjne	ELW
SIMC	0413216
Położenie na mapie Polski Giemzów
Położenie na mapie województwa łódzkiego Giemzów
Położenie na mapie powiatu łódzkiego wschodniego Giemzów
Położenie na mapie gminy Brójce Giemzów
51°41′39″N 19°35′21″E/51,694167 19,589167[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Giemzów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łódzkim wschodnim, w gminie Brójce^[2]. Położona nad rzeką Ner, która stanowi naturalną granicę z wsią Wandalin.

Wieś założył Stanisław Trzaska z Woli Rakowej w 1530 roku pod początkową nazwą „Struża”. Od 1534 roku Giemzów należy do parafii w Rzgowie^[2]. Prywatna wieś duchowna Giemzów czyli Stróża położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego^[4], własność krakowskiej kapituły katedralnej^[5].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś i folwark leżące w powiecie łódzkim w gminie Wiskitno i parafii Rzgów. W 1827 w miejscowości znajdowało się 16 domów zamieszkiwanych przez 130 mieszkańców. W 1870 miejscowy folwark zmienił właściciela zostając zakupiony za 31138 rubli srebrnych. Liczył on w sumie 595 mórg powierzchni w tym 522 gruntów ornych i ogrodów. Stało w nim 6 murowanych budynków oraz 8 drewnianych. Folwark oddzielono od dóbr Wiskitno w 1872^[6].

Właściciel Giemzowa, Stanisław Żychliński w 1928 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za „zasługi w pracy społecznej”^[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.

Giemzów jest w odległości około 500 m od planowanego zjazdu z autostrady A1 – wschodniej obwodnicy Łodzi – węzła Romanów.

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa^[8] na listę zabytków wpisane są obiekty:

• zespół dworski, XVII-XIX w.:
  • dwór, nr rej.: 131-VII-9 z 23.08.1946 oraz A/148/135 z 28.08.1967
  • park, nr rej.: A/205 z 17.03.1977

Dwór w Giemzowie jest datowany na przełom XVIII i XIX wieku. Został zbudowany na planie prostokąta z dwoma kwadratowymi alkierzami od strony ogrodu. Jest budynkiem parterowym z mieszkalnym poddaszem i dwutraktowym układem wnętrza z sienią i salonem na osi. W trakcie frontowym znajdują się dwa duże pokoje, od strony ogrodu – mniejsze. W fasadzie uwagę zwraca obudowany ganek z trójkątnym szczytem i wejściem między kolumnami. Naroża alkierzy ujęte są palami pilastrów. Dwór ma dach czterospadowy. Pod koniec XX wieku dwór został gruntownie odrestaurowany przez obecnego właściciela.

W dworze mieści się hotel z restauracją.

Park rozciąga się na powierzchni 2,5 ha, w tym 1,3 ha stanowi powierzchnia leśna, a 0,3 ha staw. Całość składa się z części użytkowej, w południowo-zachodniej stronie, oraz części o charakterze wypoczynkowo-spacerowym w części północnej. W parku zachowały się planowo sadzone dwustuletnie lipy otaczające podjazd. żywopłoty grabowe osiągają wiek 150–200 lat, a pojedyncze graby są jeszcze starsze. W parku są także klony, jesion, akacja, topola i orzech jadalny.

• Giemzów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 557 .