Gieorgij Burkow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gieorgij Burkow

Imię i nazwisko	Gieorgij Iwanowicz Burkow
Data i miejsce urodzenia	31 maja 1933 Perm, ZSRR
Data i miejsce śmierci	19 lipca 1990 Moskwa, ZSRR
Zawód	aktor
Lata aktywności	1967–1988

Gieorgij Iwanowicz Burkow (ros. Гео́ргий Ива́нович Бурко́в, ur. 31 maja 1933 w Permie, zm. 19 lipca 1990 w Moskwie) – radziecki aktor filmowy i głosowy. Wystąpił w ponad 70 filmach w latach 1967–1988.

Jako aktor zaczynał swoją działalność w amatorskim teatrze w Bierieznikach, potem ukończył Studium Teatralne przy Permskim Domu Oficerów. W trakcie występów w Nowosybirsku został zauważony przez głównego reżysera moskiewskiego Teatru Dramatycznego – Anachina, który zaproponował mu pracę w Moskwie. Aktor odniósł tam sukces dzięki roli Fiedi Protasowa w Żywym trupie Tołstoja^[1].

Burkow zmarł 19 lipca 1990 roku na zakrzepicę w wieku 57 lat. Został pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim^[2].

• 1986: Borys Godunow jako Warłaam
• 1985: Gostja iz buduszczego jako doktor Alik Borisowicz
• 1979: Wzlot jako Rokotow
• 1979: Garaż jako Witalij Kuźmicz Fietisow
• 1977: Romans biurowy
• 1977: Podranki jako Siergiej Pogarcew
• 1977: Nieszczęście jako Kola
• 1975: Ironia losu jako Misza, przyjaciel Żeni
• 1975: Oni walczyli za ojczyznę jako Aleksandr Kopytowski
• 1973: Kalina czerwona jako Guboszoł, szef gangu
• 1972: Pogwarki jako złodziej w pociągu
• 1971: Na rabunek jako Fiodor Fiediajew
• 1969: Wyzwolenie

• 1988: Łatwowierny smok
• 1988: Koszka kotoraja gulała sama po siebie
• 1982: Był sobie pies jako pies
• 1980: Prezent dla zająca

• Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 253.

• Gieorgij Burkow w bazie IMDb (ang.)