Gościmir – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gościmir, Gościmiar – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Gości- ("gościć", "gość") -mir ("pokój, spokój, dobro"). Mogło zatem oznaczać "ten, u którego gości spokój" lub in.

Gościmir imieniny obchodzi 15 marca i 18 grudnia.

Staropolskie zdrobnienia od Gościmira i innych podobnie zaczynających się imion męskich:

• Gostach, Gostal, Gostan, Gostasz, Gostawa, Gostek, Gostka, Gostko, Goston // Gostoń, Gostuj, Gostur;
• Goszcz (?), Goszcza, Goszczon //Goszczoń, Goszczuj (według niektórych badaczy zapis ten powinno się odczytywać jako Gościuj);
• Gościca, Gościch, Gościcha, Gościech, Gościej, Gościęta, Gościk, Gościna (możliwe, że był to Goszczyna lub Gostynia), Gościsz;
• inne możliwe zdrobnienia — Goch, Gocho, Gochoła, Gosz, Goszal, Goszek, Goszel, Goszk, Goszka, Goszko, Goszo, Goszyk