Godfryd II Bezdzietny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Godfryd II Bezdzietny (ur. około 965, zm. 26 września 1023) – był synem hrabiego Gotfryda I z Verdun i Matyldy saskiej. W 1012 został mianowany przez króla niemieckiego Henryka II księciem Dolnej Lotaryngii. Ta nominacja była częścią polityki ottońskiej, żeby chronić ich zachodnią część Rzeszy przed Francją.

Ponieważ Godfryd nie pochodził z Dolnej Lotaryngii, ale z Górnej Lotaryngii, nie był zaangażowany w interesy arystokracji dolnolotaryngijskiej i w związku z tym mógł całkowicie poświęcić się interesom swego króla. Z tego powodu podejmował różne kampanie przeciwko wszelkim wrogom królestwa. Godfryd wraz ze swoim bratem Hermanem z Ename, hrabią w Brabancji, wziął udział w bitwie pod Florennes (1015) przeciwko dynastii z Louvain (hrabiom Hainaut i Louvain) i w bitwie pod Vlaardingen przeciwko hrabiom Holandii (1018).

26 września 1023 zmarł bez potomków, a jego młodszy brat, Gozelo I Wielki został jego następcą jako książę Dolnej Lotaringii.

• Harry Bresslau: Gottfried II. W Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 9, Duncker & Humblot, Lipsk, 1879, strona 463.
• Walther Kienast: Der Herzogstitel in Frankreich und Deutschland. (9. bis 12. Jahrhundert). Mit Listen der ältesten deutschen Herzogsurkunden. Oldenbourg, München u. a. 1968.
• Kurt Reindel: Gottfried I. W Allgemeine Deutsche Biographie (NDB). Tom 6, Duncker & Humblot, Berlin, 1964, ISBN 3-428-00187-7, strona 661 (Wydanie cyfrowe).