Goran Karan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Goran Karan

Goran Karan (2004)
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1964 Belgrad
Pochodzenie	chorwackie
Instrumenty	fortepian, organy Hammonda, gitara akustyczna
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarz
Aktywność	od 1988 roku
Wydawnictwo	Hayat Production
Strona internetowa

Goran Karan (ur. 2 kwietnia 1964 w Belgradzie) – chorwacki piosenkarz urodzony w Serbii, reprezentant Chorwacji w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2000 roku.

Goran Karan zaczynał swoją karierę muzyczną na początku lat 80. wokalista grup Epicentre, The Ninth Circle i Zippo oraz lider zespołu rockowego Big Blue. W 1995 roku razem z zespołem zdobył nagrodę za przebój roku, którym uznano piosenkę „Priznaj mi”^[1], a także wydał dwa albumy studyjne: Na putu za rajski grad^[2] i Road to Promised Land nagrany w języku angielskim^[3].

W 1997 roku zdecydował się na rozpoczęcie kariery solowej. Pod koniec 1998 roku zagrał główną męską rolę w sztuce Rock It wystawianej w teatrze Ronacher w Wiedniu. Libretto spektaklu oparte było na mieszance przebojów z ośmiu musicali, w tym m.in. Jesus Christ Superstar, Hair i Grease^[1]. W 1999 roku wydał swój debiutancki album studyjny zatytułowany Kao da te ne volim, który powstał we współpracy m.in. z kompozytorem Zdenkiem Runjiciem^[4]. Krążek okazał się bestsellerem w kraju oraz uzyskała status platynowej płyty. W tym samym roku Karan uzyskał tytuł Piosenkarza roku w plebiscytach przeprowadzanych przez rozgłośnie radiowe oraz gazety^[1].

W 2000 roku zgłosił się do udziału w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2000 z utworem „Kada zaspu anđeli (Ostani)”^[5]. W lutym wystąpił w finale selekcji i zajął w nim pierwsze miejsce po zdobyciu największego poparcia jurorów, dzięki czemu został wybrany na reprezentanta Chorwacji w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Sztokholmie^[6]. 13 maja wystąpił w finale widowiska i zajął ostatecznie 9. miejsce z 70 punktami na koncie^[7]. Utwór znalazł się na jego drugiej płycie studyjnej Vagabundo, która ukazała się w tym samym roku^[8]. W czerwcu wyruszył do Stanów Zjednoczonych, gdzie zagrał kilka koncertów, zaś kilka tygodni później otrzymał prestiżową chorwacką nagrodę Porin w trzech kategoriach: Najlepszy męski wokal, Najlepszy album muzyki pop (za płytę Vagabundo) oraz Najlepsza współpraca (za duet z Oliverem Dragojeviciem)^[1].

W 2001 roku premierę miał pierwszy album kompilacyjny Karana zatytułowany Dalmatinske suze – 16 hitova, na którym znalazły się m.in. najpopularniejsze utwory w jego dorobku^[9]. W marcu 2002 roku piosenkarz wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2002 z piosenką „Jos uvijek vjerujem da ljubav postoji”, z którą zajął ostatecznie drugie miejsce^[10]. W tym samym roku wystąpił jeszcze na festiwalu Melodije hrvatskog Jadrana z utworem „Ahoj! – Lipi galebe moj”, na Chorwackim Festiwalu Radiowym z piosenką „Gori noć” oraz na festiwalu Šibenik z numerem „Samo moru virujen”. Wszystkie utwory zostały umieszczone na jego trzeciej płycie długogrającej zatytułowanej Ahoj z 2003 roku^[11].

W 2004 roku zajął drugie miejsce na festiwalu Sunčane Skale organizowanym w Hercegu Novim z piosenką „Pristajem na sve”. Na przełomie 2004 i 2005 roku nagrał i wydał materiał na swój czwarty album studyjny zatytułowany Od srca do usana^[12]. W 2005 roku został jurorem programu Hrvatski idol, chorwackiej wersji formatu Idol oraz wydał swoją drugą płytę kompilacyjną z największymi przebojami zatytułowaną Zlatna kolekcija^[13]. W tym samym roku z utworem „Ružo moja bila” wygrał Split Festival i festiwal Sunčane skale organizowany w Hercegu Novim, a także wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2005 z numerem „Bijele zastave”, z którym zajął ostatecznie ósme miejsce^[14].

Latem 2007 roku skomponował utwór „Ovo nije kraj” napisany ku pamięci ofiar tragicznych pożarów w Kornati, w której zginęło 13 osób. Piosenka została nagrana przez zespół Split Star, w którego skład weszli znani wykonawcy z miasta Split, tj. Oliver Dragojević, Marko Perković Thompson, Tedi Spalato, Dražen Zečić, Giuliano, Alen Nižetić, Hari Rončević. W 2008 roku ukazała się piąta płyta studyjna Karana zatytułowana Dite jubavi^[15].

W kwietniu 2009 roku wyruszył w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie^[1]. W czerwcu zorganizował imprezę charytatywną Naš mali svijet, podczas której odbył się mecz piłki nożnej oraz koncerty chorwackich i włoskich artystów (w tym m.in. Erosa Ramazzottiego i Zucchero). W 2010 roku napisał tekst do piosenki „Do zadnjeg daha” będącej oficjalnym hymnem Mistrzostw Europy w Piłce Wodnej organizowanych w Zagrzebiu, a także wystąpił na festiwalu Split, na którym zajął trzecie miejsce z utworem „Nevera”^[1].

W marcu 2011 roku wydał album koncertowy zatytułowany Romanca pod zvizdama zawierający zapis audiowizualny jego koncertu zagranego w ramach 55. Letniego Festiwalu w Splicie^[1]. W kwietniu 2012 roku wystąpił w Polsce podczas koncertu Serce Dalmacji „Melodie znad Adriatyku” organizowanego w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu^[16]. W sierpniu Wydawnictwo Muzyczne ESKA wydało na polskim rynku zapis audiowizualny całego koncertu^[17].

W 2013 roku premierę miała jego szósta płyta studyjna zatytułowana Čovik tvoj^[18].

Albumy studyjne

• Kao da te ne volim (1999)
• Vagabundo (2000)
• Ahoj! (2003)
• Od srca do usana (2005)
• Dite ljubavi (2008)
• Čovik tvoj (2013)
• Glas juga (2018)
• Naša bila storija (2017)

Albumy kompilacyjne

• Dalmatinske suze – 16 hitova (2001)
• Zlatna kolekcija (2005)
• Romanza pod zvizdama (2011)

• Oficjalna strona artysty