Graeme Fell – Wikipedia, wolna encyklopedia

Graeme Fell

Data i miejsce urodzenia	19 marca 1959 Romford
Wzrost	190 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Anglia Igrzyska Wspólnoty Narodów srebro Brisbane 1982 lekkoatletyka (bieg na 3000 m z przeszkodami) Reprezentacja  Kanada Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Edynburg 1986 lekkoatletyka (bieg na 3000 m z przeszkodami) brąz Victoria 1994 lekkoatletyka (bieg na 3000 m z przeszkodami) Igrzyska frankofońskie złoto Casablanca 1989 bieg na 3000 m z przeszkodami złoto Antananarywa 1997 bieg na 3000 m z przeszkodami

Graeme Vincent Fell (ur. 19 marca 1959 w Romford^[1]) – brytyjski, a następnie kanadyjski lekkoatleta, długodystansowiec trzykrotny medalista igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotny olimpijczyk.

Specjalizował się w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Jako reprezentant Wielkiej Brytanii zajął w nim 10. miejsce na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach^[2]. Startując w barwach Anglii zdobył srebrny medal w tej konkurencji na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane, przegrywając jedynie z Kenijczykiem Juliusem Korirem^[3]. Zajął 6. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach^[4].

Od 1984 Fell miał obywatelstwo Kanady i reprezentował to państwo. Zajął 3. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w zawodach pucharu świata w 1985 w Canberze^[5].

Zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu^[6], zajął 5. miejsce na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie^[7] oraz 11. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu^[1].

Zdobył złoty medal w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na igrzyskach frankofońskich w 1989 w Casablance^[8]. Zajął 4. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami i odpadł w eliminacjach biegu na 5000 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland^[6]. Na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio zajął 14. miejsce w finale biegu na 3000 metrów z przeszkodami^[7]. Odpadł w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie^[1].

Zdobył brązowy medal w biegu na 3000 metrów z przeszkodami na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii^[6]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu odpadł w eliminacjach na tym dystansie^[9]. Po raz drugi zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach frankofońskich w 1997 w Antananarywie^[8].

Był wicemistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w 1981 i 1982 oraz brązowym medalistą na tym dystansie w 1984^[10]. Zdobył mistrzostwo Kanady w tej konkurencji w latach 1985–1989, 1993 i 1995^[11].

Dwukrotnie poprawiał rekord Kanady w biegu na 3000 metrów z przeszkodami do wyniku 8:12,58 uzyskanego 28 sierpnia 1985 w Koblencji^[12]. Był to również najlepszy wynik w jego karierze^[13].