Gran Partita − Serenada B-dur (KV 361/370a) skomponowana przez Wolfganga Amadeusa Mozarta, przypuszczalnie na początku 1781, w Monachium. Kompozytor ukończył ją w grudniu 1784 lub w styczniu 1785, w Wiedniu.
(13 instrumentów dętych)
- Largo − Molto Allegro
- Allegretto
- Menuetto − Trio I − Trio II
- Adagio
- Menuetto: Allegretto − Trio I − Trio II
- Romance: Adagio − Allegretto − Adagio
- Tema con 6 Variazioni: Allegretto
- Finale: Molto Allegro
Serenadę B-dur rozpoczął Mozart w trakcie pobytu w Monachium, w okresie pracy nad operą "Idomeneo, król Krety". Z nieznanych powodów utworu tego nie ukończył; został ukończony kilka lat później w Wiedniu. Kompozycja ta należy do czołówki utworów Mozarta na instrumenty dęte. Obok serenad Es-dur KV 375 i c-moll KV 388 stanowi uwieńczenie tego rodzaju kompozycji.
Autograf: Library of Congress, Waszyngton, USA
Symfonie okresu dziecięcego (1764-1771) | |
---|
Symfonie salzburskie (1771-1781) | |
---|
Późne symfonie (1781-1791) | |
---|
Sonaty fortepianowe | |
---|
Sonaty kościelne | |
---|
Sonaty na skrzypce i fortepian | Sonaty dziecięce (1763–1766) | |
---|
Późniejsze sonaty (1778-1788) | |
---|
|
---|
Kwintety smyczkowe | |
---|
Inne kwintety | |
---|