Granacki Róg – Wikipedia, wolna encyklopedia
Granacki Róg (wśród podpisanych formacji) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Pierwsze wejście | 30 lipca 1905 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°10′05″N 20°09′25″E/49,168056 20,156944 |
Granacki Róg (słow. Granátový roh) – mało wybitna, samoistna turnia znajdująca się w grani Granatów Wielickich w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Małej Granackiej Turni oddzielona jest siodłem Wyżniej Granackiej Szczerbiny, a od Rogatej Turni siodłem Niżniej Kwietnikowej Przełączki. Należy do grupy Granackich Turni – wyższej z dwóch części Granatów Wielickich. Na Granacki Róg nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jego wierzchołek jest dostępny jedynie dla taterników.
Polskie i słowackie nazewnictwo Granackiego Rogu pochodzi od Granatów Wielickich i od jego kształtu, gdyż swoją sylwetką przypomina on niewielki róg.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wejścia turystyczne:
- E. Jenkner i Pavel Čižák, 30 lipca 1905 r. – letnie,
- Adam Górka, Jan Krupski, Jerzy Lechowski, Tadeusz Rogowski i Witold Udziela, 14 marca 1955 r. – zimowe.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.