Granackie Turnie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Granackie Turnie (słow. Granátové veže) – turnie wznoszące się w większości w głównej grani Granatów Wielickich (Velické Granáty) w słowackich Tatrach Wysokich. Grań ta odchodzi od Staroleśnego Szczytu (Bradavica) w kierunku południowo-wschodnim, jest oddzielona od niego Kwietnikową Przełączką (Kvetnicové sedlo) i rozdziela Dolinę Wielicką na południowym zachodzie i Dolinę Sławkowską na północnym wschodzie.

W grani Granatów Wielickich z Granackimi Turniami znajdują się (w kolejności od Kwietnikowej Przełączki):

Rogata Turnia (Rohatá veža, ok. 2420 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Granatów Wielickich,
Niżnia Kwietnikowa Przełączka (Rohatá štrbina),
Granacki Róg (Granátový roh),
Wyżnia Granacka Szczerbina (Horná Granátová štrbina),
Mała Granacka Turnia (Malá Granátová veža, 2298 m),
Pośrednia Granacka Szczerbina (Prostredná Granátová štrbina),
Wielka Granacka Turnia (Veľká Granátová veža, 2318 m),
Niżnia Granacka Szczerbina (Dolná Granátová štrbina),
Dwoiste Czuby (Dvojité zuby),
Niżnia Dwoista Szczerbina (Nižná Dvojitá štrbina),
Dwoista Baszta (Dvojitá bašta),
Pośrednia Dwoista Szczerbina (Prostredná Dvojitá štrbina),
Dwoista Kopa (Dvojitá kopa),
Wyżnia Dwoista Szczerbina (Vyšná Dvojitá štrbina),
Dwoista Turnia (Dvojitá veža, 2312 m) – 2 wierzchołki (wyższy północny),
Dwoista Przełęcz (Sedlo pod Dvojitou, ok. 2210 m),
Wielicka Kopa (Velická kopa, 2227 m),
Niedźwiedzia Przełęcz (Sedlo pod Velickou kopou),
Niedźwiedzie Czuby (Velické hrby):
- Zadnia Niedźwiedzia Czuba (Zadný Velický hrb, 2001 m),
- Zadnia Niedźwiedzia Szczerbina (Zadná Velická štrbina),
- Pośrednia Niedźwiedzia Czuba (Prostredný Velický hrb),
- Pośrednia Niedźwiedzia Szczerbina (Prostredná Velická štrbina),
- Skrajna Niedźwiedzia Czuba (Predný Velický hrb),
- Skrajna Niedźwiedzia Szczerbina (Predná Velická štrbina),
- Mała Niedźwiedzia Czuba (Malý Velický hrb).

Do Granackich Turni zalicza się wyżej wymienione szczyty wraz z Podufałą Turnią (Opálová veža), wznoszącą się w południowo-zachodnim żebrze Rogatej Turni. Po stronie południowo-zachodniej równolegle do Granackich Turni ciągnie się drugi pas turni – Granackie Baszty (Granatové steny). Są to kulminacje krótkich, bocznych żeber odchodzących z Granackich Turni. Pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami przebiega system szerokich, trawiastych zachodów – Granacka Ławka (Granátová lávka). Granackie Turnie opadają nie do samej Doliny Wielickiej, ale jedynie do Granackiej Ławki. Z kolei Granackie Baszty tworzą nad doliną miejscami wysokie urwiska.

Bibliografia

Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 381-382. ISBN 83-01-13184-5.
Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967.