Grand Prix Monako 1958 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grand Prix Monako 1958
Grand Prix Automobile de Monaco
2. wyścig z 11 w sezonie
66. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit de Monaco
Monako Circuit de Monaco
Data

18 maja 1958

Trasa
Liczba okrążeń

100

Długość okrążenia

3,145 km

Dystans

314,500 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

29 kierowców

Zakwalifikowało się

16 kierowców

Ukończyło wyścig

6 kierowców

Wyniki
Pole position

Tony Brooks
(1:39,8, Vanwall)

Zwycięzca

Maurice Trintignant
(2:52:27,9, Cooper-Climax)

Najszybsze
okrążenie

Mike Hawthorn
(1:40,6, Ferrari)

2. Grand Prix w sezonie 1958
Poprzednie

Grand Prix Argentyny

Następne

Grand Prix Holandii

Grand Prix Monako
1957 1958 1959

Grand Prix Monako 1958 (oryg. Grand Prix Automobile de Monaco) – 2. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1958, która odbyła się 18 maja 1958 po raz 5. na torze Circuit de Monaco.

16. Grand Prix Monako, 5. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1. Debiut zespołu Lotus.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[1]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 30 Wielka Brytania Tony Brooks Vanwall D 1:39,8 - -
2 6 Francja Jean Behra BRM D 1:40,8 +1,0 +1,0
3 16 Australia Jack Brabham Cooper-Climax D 1:41,0 +0,2 +1,2
4 18 Wielka Brytania Roy Salvadori Cooper-Climax D 1:41,0 +0,0 +1,2
5 20 Francja Maurice Trintignant Cooper-Climax D 1:41,1 +0,1 +1,3
6 38 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari E 1:41,5 +0,4 +1,7
7 32 Wielka Brytania Stuart Lewis-Evans Vanwall D 1:41,8 +0,3 +2,0
8 28 Wielka Brytania Stirling Moss Vanwall D 1:42,3 +0,5 +2,5
9 36 Wielka Brytania Peter Collins Ferrari E 1:42,4 +0,1 +2,6
10 34 Włochy Luigi Musso Ferrari E 1:42,6 +0,2 +2,8
11 40 Wolfgang von Trips Ferrari E 1:43,7 +1,1 +3,9
12 8 Stany Zjednoczone Harry Schell BRM D 1:43,8 +0,1 +4,0
13 24 Wielka Brytania Cliff Allison Lotus-Climax D 1:44,6 +0,8 +4,8
14 46 Włochy Giorgio Scarlatti Maserati P 1:44,7 +0,1 +4,9
15 26 Wielka Brytania Graham Hill Lotus-Climax D 1:45,0 +0,3 +5,2
16 58 Szwecja Jo Bonnier Maserati P 1:45,0 +0,0 +5,2
Nie zakwalifikowali się
17 22 Wielka Brytania Ron Flockhart Cooper-Climax D 1:45,9 +0,9 +6,1
18 4 Francisco Godia Maserati P 1:46,0 +0,1 +6,2
19 50 Australia Ken Kavanagh Maserati P 1:49,0 +3,0 +9,2
20 48 Włochy Gerino Gerini Maserati P 1:49,8 +0,8 +10,0
21 12 Stany Zjednoczone Bruce Kessler Connaught-Alta A 1:50,5 +0,7 +10,7
22 14 Wielka Brytania Paul Emery Connaught-Alta A 1:50,8 +0,3 +11,0
23 44 Włochy Maria Teresa de Filippis Maserati P 1:50,8 +0,0 +11,0
24 56 Monako André Testut Maserati P 1:51,4 +0,6 +11,6
25 52 Włochy Giulio Cabianca OSCA P 1:52,0 +0,6 +12,2
26 54 Włochy Luigi Piotti OSCA P 1:52,4 +0,4 +12,6
27 42 Wielka Brytania Horace Gould Maserati D 1:54,0 +1,6 +14,2
28 12 Wielka Brytania Bernie Ecclestone Connaught-Alta A 6:05,0 +4:11,0 +4:25,2
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

Źródła: statsf1.com[2]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 4 20 Francja Maurice Trintignant Cooper-Climax D 100 2:52:27,9
2 Awans 8 34 Włochy Luigi Musso Ferrari E 100 +20,2
3 Awans 6 36 Wielka Brytania Peter Collins Ferrari E 100 +38,8
4 Spadek 1 16 Australia Jack Brabham Cooper-Climax D 97 +3 okr.
5 Awans 7 8 Stany Zjednoczone Harry Schell BRM D 91 +9 okr.
6 Awans 7 24 Wielka Brytania Cliff Allison Lotus-Climax D 87 +13 okr.
Niesklasyfikowani
  40 Wolfgang von Trips Ferrari E 91 +9 okr. silnik
  58 Szwecja Jo Bonnier Maserati P 71 +29 okr. wypadek
  26 Wielka Brytania Graham Hill Lotus-Climax D 69 +31 okr. silnik
  18 Wielka Brytania Roy Salvadori Cooper-Climax D 56 +44 okr. skrzynia biegów
  38 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari E 47 +53 okr. pompa paliwowa
  28 Wielka Brytania Stirling Moss Vanwall D 38 +62 okr. silnik
  6 Francja Jean Behra BRM D 29 +71 okr. hamulce
  46 Włochy Giorgio Scarlatti Maserati P 28 +72 okr. silnik
  30 Wielka Brytania Tony Brooks Vanwall D 22 +78 okr. świeca zapłonowa
  32 Wielka Brytania Stuart Lewis-Evans Vanwall D 11 +89 okr. układ sterowniczy
Niezakwalifikowani
  22 Wielka Brytania Ron Flockhart Cooper-Climax D 0 nie zakwalifikował się
  4 Francisco Godia Maserati P 0 nie zakwalifikował się
  50 Australia Ken Kavanagh Maserati P 0 nie zakwalifikował się
  48 Włochy Gerino Gerini Maserati P 0 nie zakwalifikował się
  12 Stany Zjednoczone Bruce Kessler Connaught-Alta A 0 nie zakwalifikował się
  14 Wielka Brytania Paul Emery Connaught-Alta A 0 nie zakwalifikował się
  44 Włochy Maria Teresa de Filippis Maserati P 0 nie zakwalifikował się
  56 Monako André Testut Maserati P 0 nie zakwalifikował się
  52 Włochy Giulio Cabianca OSCA P 0 nie zakwalifikował się
  54 Włochy Luigi Piotti OSCA P 0 nie zakwalifikował się
  42 Wielka Brytania Horace Gould Maserati D 0 nie zakwalifikował się
  12 Wielka Brytania Bernie Ecclestone Connaught-Alta A 0 nie zakwalifikował się
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  2 Wielka Brytania Keith Campbell Maserati P 0 nie przybył
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[3]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
38 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari 1:40,6 36

Prowadzenie w wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[4]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
20 Francja Maurice Trintignant Cooper-Climax 48-100 53
6 Francja Jean Behra BRM 1-27 27
38 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari 28-32, 39-47 14
28 Wielka Brytania Stirling Moss Vanwall 33-38 6

Klasyfikacja po wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu. Liczone było tylko 6 najlepszych wyścigów danego kierowcy. W nawiasach podano wszystkie zebrane punkty, nie uwzględniając zasady najlepszych wyścigów.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 +1 Włochy Luigi Musso 2 12 2
2 -1 Wielka Brytania Stirling Moss 2 8 1 1
3 N Francja Maurice Trintignant 1 8 1
4 -1 Wielka Brytania Mike Hawthorn 2 5 1 1 1
5 N Wielka Brytania Peter Collins 2 4 1 1
6 -2 Argentyna Juan Manuel Fangio 1 4 1 1
7 N Australia Jack Brabham 1 3
8 N Stany Zjednoczone Harry Schell 2 2
9 -4 Francja Jean Behra 2 2 1
P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Konstruktorzy

[edytuj | edytuj kod]

Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty. Również do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników.

P +/− Konstruktor Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Wielka Brytania Cooper-Climax 4 16 2 1
2 0 Włochy Ferrari 7 12 2 2 1 3
3 0 Włochy Maserati 8 3 1 1 2
4 N Wielka Brytania BRM 2 2 1
5 N Wielka Brytania Lotus-Climax 2 0 1
Niesklasyfikowani
Wielka Brytania Vanwall 3 0 1 3
P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. MONACO 1958 Qualifications. statsf1.com. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  2. MONACO 1958 Result. statsf1.com. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  3. MONACO 1958 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  4. MONACO 1958 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).