Graveyard – Wikipedia, wolna encyklopedia
Graveyard, 2013 | |
Pochodzenie | |
---|---|
Gatunek | |
Aktywność | 2006–2016, od 2017 |
Wydawnictwo | Transubstans Records, Nuclear Blast |
Powiązania | Norrsken, Spiders |
Skład | |
Joakim Nilsson – gitara, śpiew Jonatan Larocca-Ramm – gitara, śpiew Truls Mörck – gitara basowa, śpiew Oskar Bergenheim – perkusja | |
Byli członkowie | |
Rikard Edlund – gitara basowa Axel Sjöberg – perkusja | |
Strona internetowa |
Graveyard – szwedzki zespół muzyczny wykonujący hard rock. Powstał w 2006 roku w Göteborgu. W 2016 roku z dorobkiem czterech albumów studyjnych zespół został rozwiązany[4]. W styczniu 2017 roku grupa wznowiła działalność[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zespół powstał w 2006 roku z inicjatywy Joakima Nilssona, Jonatana Larocca-Ramma, Trulsa Mörcka oraz Rikarda Edlunda. Debiutancki album zespołu zatytułowany Graveyard ukazał się 18 września 2007 roku nakładem wytwórni muzycznej Transubstans Records[6]. Materiał został wyprodukowany przez Dona Ahlsterberga. Płyta spotkała się z komercyjnym powodzeniem w rodzimej Szwecji gdzie uplasowała się na 27. miejscu tamtejszej listy przebojów Sverigetopplistan[7].
28 marca 2011 roku nakładem wytwórni muzycznej Nuclear Blast ukazał się drugi album studyjny zespołu pt. Hisingen Blues[8]. W pracach nad płytą po raz drugi uczestniczył Don Ahlsterberg. Wyróżnione nagrodą Grammis wydawnictwo było promowane teledyskiem do utworu tytułowego[9][10]. Nagrania dotarły do 1. miejsca szwedzkiej listy przebojów[7]. Był to najlepszy rezultat w historii działalności zespołu[7]. Produkcja trafiła także na niemiecką listy przebojów Media Control Charts, gdzie uplasowała się na 78. miejscu[11].
Trzeci album studyjny formacji zatytułowany Lights Out trafił do sprzedaży 29 października 2012 roku[12]. Do prac nad płytą zespół ponownie zaangażował Dona Ahlsterberga. W ramach promocji do pochodzących z płyty utworów „Goliath” i „Endless Night” powstały wideoklipy[9]. Również w 2012 roku grupa otrzymała drugą statuetkę Grammis w kategorii Årets hårdrock/metall[13]. W 2014 roku Edlund odszedł z zespołu. Zastąpił go Truls Mörck.
25 września 2015 roku ukazał się czwarty album studyjny kwartetu pt. Innocence & Decadence[14]. Materiał powstał we współpracy z producentem muzycznym Johanem Lindströmem. Nagrania były promowane teledyskami do utworów „The Apple And The Tree” i „Too Much Is Not Enough”[15][16]. Czwarte wydawnictwo Graveyard przysporzyło zespołowi, prawdopodobnie największego sukcesu komercyjnego w historii działalności. Płyta trafiła na liczne listy przebojów, m.in. w Szwecji, Niemczech, Finlandii, Austrii i Wielkiej Brytanii[7][11][17][18][19].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Sprzedaż | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
SWE [7] | GER [11] | FIN [17] | AUT [18] | NOR [20] | UK [19] | |||
Graveyard |
| 27 | – | – | – | – | – | |
Hisingen Blues |
| 1 | 78 | – | – | – | – |
|
Lights Out |
| 3 | 27 | 14 | – | 39 | – |
|
Innocence & Decadence |
| 2 | 35 | 20 | 47 | – | 170 |
|
Peace |
| 1 | 15 | 35 | 33 | – | – |
Teledyski
[edytuj | edytuj kod]Tytuł | Rok | Reżyseria | Album | Źródło |
---|---|---|---|---|
„Hisingen Blues” | 2011 | Artur Wolgers and STLSKR | Hisingen Blues | [9] |
„Goliath” | 2012 | Artur Wolgers / Dea Saracevic | Lights Out | |
„Endless Night” | – | |||
„The Apple And The Tree” | 2015 | – | Innocence & Decadence | [15] |
„Too Much Is Not Enough” | – | [16] | ||
„Please Don’t” | 2019 | – | Peace | [25] |
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Rok | Kategoria | Tytuł | Nagroda | Nota | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
2012 | Årets hårdrock/metall | Hisingen Blues | Grammis | Laur | [10] |
2013 | Lights Out | Laur | [13] | ||
2016 | Innocence & Decadence | Nominacja | [26] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ True Chris: Graveyard Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Graveyard Band info. www.metalstorm.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b c Graveyard Biography. www.musicmight.com. [dostęp 2016-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-02)]. (ang.).
- ↑ Sweden’s GRAVEYARD Calls It Quits. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-01]. (ang.).
- ↑ Sweden’s GRAVEYARD Is Back!. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Eduardo Rivadavia: Graveyard Graveyard review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e Graveyard Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Phil Freeman: Graveyard Hisingen Blues review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b c Graveyard – Videos. www.metalstorm.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Nominerade/vinnare – Grammis 2012. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
- ↑ a b c Graveyard (Band from Sweden)/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2016-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-01)]. (niem.).
- ↑ a b Eduardo Rivadavia: Graveyard Lights Out review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Nominerade/vinnare – Grammis 2013. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
- ↑ a b Graveyard Innocence & Decadence. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b GRAVEYARD: 'The Apple And The Tree’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Video Premiere: GRAVEYARD’s 'Too Much Is Not Enough’. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Graveyad Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Graveyard Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-01-27]. (niem.).
- ↑ a b CHART: CLUK Update 3.10.2015 (wk40) CHART LOG UK: NEW ENTRIES UPDATE. www.zobbel.de. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ Graveyard Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ Metal By Numbers 4/27: This Week’s Charts Are Plagued. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
- ↑ Matt Brown: Metal By Numbers 1/23: Burn Baby Burn. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 1/16: Masks and Mascara. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Bram Teitelman: Metal By Numbers 1/9: It’s A Slow New Year. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 12/19: Charts of Contempt. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Bram Teitelman: Metal By Numbers 12/13: Hats Off To Chevelle. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Metal By Numbers 12/5: Yeah, It’s Definitely The End Of The Year. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Metal By Numbers 11/28: People Still Listen To Kid Rock. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Metal By Numbers 11/15: Sales From Another Dimension. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.). - ↑ Matt Brown: Metal By Numbers 11/18: The charts bleed records. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 11/11: The charts have gone Def. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 11/4: Sphere are the charts. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 10/28: Coheed crash the top 5. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 10/21: Feel the sting of album sales. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.).
Matt Brown: Metal By Numbers 10/7: The charts drive it home. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-01-27]. (ang.). - ↑ graveyard peace release date – Google Search [online], www.google.com [dostęp 2019-02-06] .
- ↑ „Please Don’t” – nowy teledysk Graveyard. magazyngitarzysta.pl, 2018-04-11. [dostęp 2019-09-22]. (pol.).
- ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2016. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna. graveyard-music.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].