French
DeutschGrobowiec Cecylii Metelli – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Ukończenie budowy | schyłek I wieku p.n.e. |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Lacjum  | |
Położenie na mapie Rzymu  | |
 41°51′08″N 12°31′15″E/41,852222 12,520833 | |
| Strona internetowa | |
Grobowiec Cecylii Metelli – monumentalny grobowiec córki Kwintusa Cecyliusza Metellusa Kreteńskiego i żony Marka Licyniusza Krassusa (syna triumwira Marka Krassusa), znajdujący się przy via Appia pod Rzymem[1].
Wzniesiona pod koniec I wieku p.n.e. budowla ma kształt cylindra o wysokości 11 m i średnicy 29,6 m, posadowionego na kwadratowej podstawie[2]. Konstrukcję wykonano z betonu, z zewnątrz natomiast obłożono ją trawertynowymi płytami. Większość płyt z podstawy budowli została w ciągu wieków rozkradziona[2]. Pierwotnie budowla zwieńczona była nieistniejącym obecnie stożkowatym dachem[2][3]. Grobowiec ozdobiony jest fryzem z festonami i bukranionami – ornamentami w postaci byczych głów (stąd popularna nazwa Capo di bove). Od strony drogi umieszczono na ścianie marmurową płytę z inskrypcją pamiątkową[2]. Wewnątrz budynku znajduje się okrągła komora grobowa, do której prowadzi długi korytarz z dwiema niszami po bokach[1].
W średniowieczu budowla pełniła funkcję fortecy, na szczycie dodano wówczas widoczne dzisiaj blanki[2][3]. Obecnie mieści się w niej muzeum[1]. Forma budowli była inspiracją m.in. dla wodozbioru w Łazienkach Królewskich i budynku kuchni w Królikarni[1][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Cecylii Metelli mauzoleum, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-02-29].
- ↑ a b c d e Giuseppina Pisani Sartorio: The Urban Segment from Porta Capena to Casal Rotondo. W: The Appian Way. From Its Foundation to the Middle Ages. edited by Ivana Della Portella. Los Angeles: The J. Paul Getty Museum, 2004, s. 61–64. ISBN 0-89236-752-0.
- ↑ a b Wielka historia świata. T. 3. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 324. ISBN 83-85719-84-9.
- ↑ Władysław Tatarkiewicz: Łazienki Królewskie i ich osobliwości. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1986.