Gronik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gronik – popularna zdrobniała nazwa formy Groń, która dotyczy zazwyczaj wzniesienia niższego niż Groń.
W Polsce:
- Gronik – część wsi Zabrzeż w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Łącko
- Gronik – część wsi Kokuszka w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Piwniczna-Zdrój
- Gronik – przysiółek wsi Zawoja w woj. małopolskim, w pow. suskim, w gminie Zawoja
- Gronik – część wsi Kościelisko w woj. małopolskim, w pow. tatrzańskim, w gminie Kościelisko
- Gronik – część wsi Brenna w woj. śląskim, w pow. cieszyńskim, w gminie Brenna
- Gronik – część wsi Koniaków w woj. śląskim, w pow. cieszyńskim, w gminie Istebna
- Gronik – reglowy szczyt w Dolinie Koprowej w Tatrach
- Gronik (Pękalówka) – szczyt w Beskidzie Makowskim
- Gronik (619 m) – szczyt w Beskidzie Małym (w grupie Czupla i Magurki Wilkowickiej)
- Gronik (552 m) – szczyt w Beskidzie Małym (nad Krzeszowem)
- Gronik (663 m) – szczyt w Beskidzie Śląskim w Paśmie Równicy
- Gronik (720 m) – szczyt w Beskidzie Śląskim w Paśmie Stożka i Czantorii