Grupa kontrolna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grupa kontrolna – grupa obiektów, która w ramach wykonywanego eksperymentu nie jest poddawana żadnym manipulacjom eksperymentalnym (pozostaje w stanie naturalnym lub jest poddawana działaniom standardowym).

Wyniki uzyskane w grupie kontrolnej służą porównaniu z wynikami z grupy eksperymentalnej, dzięki czemu można uzyskać statystyczną pewność, że manipulacje wykonane na grupie eksperymentalnej rzeczywiście przyniosły oczekiwany skutek.

W czasie eksperymentów klinicznych pacjentów-uczestników włącza się do grup eksperymentalnej i kontrolnej (preferowana jest randomizacja). Członkowie grupy eksperymentalnej są poddawani ocenianej nowej procedurze medycznej, a członkowie grupy kontrolnej – interwencji alternatywnej (np. standardowej) lub pozorowanej (np. podawanie placebo lub brak działania). Analogiczne metody są również stosowane poza medycyną, w różnych obszarach badań naukowych, np. w psychologii, pedagogice i innych naukach społecznych^[1]^[2].

Przypisy

↑ red.: Słownik podstawowych pojęć. [w:] Strona internetowa Polskiego Towarzystwa Wakcynologii [on-line]. Polskie Towarzystwo Wakcynologii, 23/09/2016. [dostęp 2019-12-31].
↑ Michał Jakubczyk, Maciej Niewada, Wojciech Masełbas, Łukasz Borowiec: Elementy oceny organizacji i wyników badań klinicznych. Warszawa: Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2011, s. 127 ss. ISBN 978-83-62110-29-2.

[PTW-1] red.: Słownik podstawowych pojęć. [w:] Strona internetowa Polskiego Towarzystwa Wakcynologii [on-line]. Polskie Towarzystwo Wakcynologii, 23/09/2016. [dostęp 2019-12-31].

[podręcznik-2011-2] Michał Jakubczyk, Maciej Niewada, Wojciech Masełbas, Łukasz Borowiec: Elementy oceny organizacji i wyników badań klinicznych. Warszawa: Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2011, s. 127 ss. ISBN 978-83-62110-29-2.

[1]

[2]