Gudbrandsdalen – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gudbrandsdalen – dolina w norweskim okręgu Oppland, położona w kierunku północno-zachodnim od Lillehammer i jeziora Mjøsa, rozciągająca się na 230 kilometrów w kierunku Romsdalen[1].
Na obszarze doliny znajdują się takie gminy jak: Lesja, Dovre, Skjåk, Lom, Vågå, Sel, Nord-Fron, Sør-Fron, Ringebu, Øyer, Gausdal i Lillehammer[2].
Dolina Gudbrand obejmuje najbardziej suchy obszar w Norwegii. W Skjåk średnie roczne opady wynoszą zaledwie 278 mm[3]. Na całej długości doliny płynie rzeka Gudbrandsdalslågen[4]. Najwyższy punkt stanowi szczyt Galdhøpiggen (2469 m n.p.m.)[2].
Nazwa doliny bierze się od dowódcy wikingów Dale-Gudbrand'a, który według sag był tutaj potężnym wodzem w XI wieku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Just Gjessing , Hallstein Myklebost , Hans Solerød , Norge: Sørvestlandet, Sørlandet, Østlandet, Cappelens Forlag, 1986, str. 233, ISBN 978-82-02-09006-7 [dostęp 2019-12-15] (norw.).
- ↑ a b c Geir Thorsnæs , Gudbrandsdalen [online], Store norske leksikon, 20 lutego 2019 [dostęp 2019-12-15] (norw.).
- ↑ Anne Solveig Andersen , Norges våteste og tørreste steder [online], NRK, 11 lipca 2013 [dostęp 2019-12-15] (norw. bokmål).
- ↑ Geir Thorsnæs , Gudbrandsdalslågen [online], Store norske leksikon, 21 lutego 2019 [dostęp 2019-12-15] (norw.).