Guwernantka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Guwernantka – nauczycielka domowa, czasem pełniąca również rolę ochmistrzyni; męski odpowiednik tego pojęcia to guwerner lub guwernant. W Polsce guwernantkom powierzano zazwyczaj naukę i wychowanie młodszych dzieci, w wieku przedszkolnym. Najważniejszym przedmiotem nauczanym przez guwernantki i guwernantów były podstawy języka francuskiego. Stanowisko guwernantki było często jedynym sposobem zarobkowania dla niezamożnych a wykształconych niezamężnych kobiet.

W polskich domach często zatrudniano też guwernerów; często byli to młodzi niezamożni ludzie (studenci), próbujący zarobić na studia lub utrzymać się w czasie studiów. Taki etap życia przeszli m.in. Bolesław Prus, Stefan Żeromski, Henryk Sienkiewicz, który przez rok uczył najstarszego syna Ludwika Weyhera^[1], Mikołaj Chopin – przez 6 lat uczył Marię z Łączyńskich Walewską^[2].

Pojęcie „guwerner” pojawiło się w połowie XVIII wieku wraz z modą na francuszczyznę (zastępując wcześniejszego „preceptora”).

Zobacz multimedia związane z tematem: Guwernantka

• niania
• mamka

• Studia podyplomowe, „Wychowanie i opieka – guwernantka / guwerner” [online], Wyższa Szkła Ekonomiczna w Stalowej Woli  (pol.).
• Kim jest guwernantka? [online], Miss Governess .