Gwenaëlle Aubry – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gwenaëlle Aubry (ur. 2 kwietnia 1971) − francuska filozof i pisarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Podejmowała studia na École Normale Supérieure w Paryżu, a później w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie uzyskała stopień doktora nauk filozoficznych. W latach 1999–2002 wykładała filozofię starożytną na Uniwersytecie Nancy 2. Od 2002 roku, jest pracownikiem naukowym CNRS.[1][2] W swojej naukowej karierze prowadziła także wykłady na Sorbonie w Paryżu.[3]
Opublikowała kilka książek i artykułów na temat filozofii starożytnej i jej współczesnej recepcji, oraz tłumaczyła dzieła Plotyna.
W 2009 roku została laureatką francuskiej nagrody literackiej Prix Femina za książkę "Personne", opowiadającej historię jej ojca cierpiącego na depresję maniakalną[4]. Książka ta napisana została na podstawie osobistych wspomnień Gwenaëlle Aubry, oraz dziennika jej ojca, który znalazła po jego śmierci. Wyłania się z niego obraz człowieka obcego dla świata i dla samego siebie.[5]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Le Diable détacheur, Actes Sud, bourse Cino del Duca 1999
- L'Isolée, Stock, 2002
- L'Isolement, Stock, 2003
- Plotin. Traité 53 (I, 1) Introduction, translation, commentary and notes, Cerf, Collection Les Ecrits de Plotin, 2004
- Notre vie s'use en transfigurations, Actes Sud, 2007
- Le (dé)goût de la laideur , Mercure de France, 2007
- Dieu sans la puissance: Dunamis et Energeia chez Aristote et chez Plotin (essai), Vrin, 2007
- Personne, Mercure de France, 2009
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-09)].
- ↑ Gwenaëlle Aubry [online], www.evene.fr [dostęp 2017-12-02] (fr.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
- ↑ Bibliobs - Actualité littéraire par L'Obs [online], bibliobs.nouvelobs.com [dostęp 2019-04-03] (fr.).
- ↑ Gwenaëlle Aubry obtient le Femina avec "Personne" [online], www.lemonde.fr [dostęp 2017-11-18] (fr.).