Győző Kulcsár – Wikipedia, wolna encyklopedia

Győző Kulcsár
	; Győző Kulcsár (1970)
Data i miejsce urodzenia	18 października 1940 ; Budapeszt
Data i miejsce śmierci	19 września 2018 ; Budapeszt
Wzrost	188 cm
	Informacje klubowe
Klub	Újpesti Dózsa (1957–1958); Miskolci EAFC (1958–1960); Vasas SC (1958–1960); OSC (1961–1980)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Węgry
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Multimedia w Wikimedia Commons

Győző Kulcsár (ur. 18 października 1940 w Budapeszcie, zm. 19 września 2018 tamże^[1]) – węgierski szermierz, szpadzista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 roku Węgrzy w składzie: Győző Kulcsár, Zoltán Nemere, Tamás Gábor, István Kausz i Árpád Bárány zwyciężyli w zawodach drużynowych. Indywidualnie zajął dziewiąte miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Meksyku wywalczył indywidualnie złoty medal. W rundzie finałowej wygrał obie walki i wyprzedził Hryhorija Krissa z ZSRR i Włocha Gianluigiego Saccaro^[2]. Na tej samej imprezie wspólnie z Zoltánem Nemere, Pálem Nagym, Csabą Fenyvesim i Pálem Schmittem zdobył złoty medal. Kolejne dwa medale zdobył na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku. W rywalizacji indywidualnej zajął trzecie miejsce, w rundzie finałowej wygrywając trzy z pięciu walk; wyprzedzili go tylko Csaba Fenyvesi i Francuz Jacques Ladègaillerie^[3]. Ponadto Fenyvesi, Kulcsár, Schmitt, Sándor Erdős i István Osztrics zdobyli drużynowo kolejny złoty medal. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, w rywalizacji indywidualnej zdobywając brązowy medal. W rundzie finałowej przegrał obie walki i uplasował się za Alexandrem Puschem i Jürgenem Hehnem z RFN^[4]. W zawodach drużynowych Węgrzy zajęli tym razem czwarte miejsce.

Podczas mistrzostw świata w Gdańsku w 1963 roku wspólnie z Báránym, Gáborem, Kauszem i Nemere zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji Węgrzy z Kulcsárem w składzie zdobywali następnie złote medale na mistrzostwach świata w Ankarze (1970), mistrzostwach świata w Wiedniu (1971) i mistrzostwach świata w Hamburgu (1978), srebrne podczas mistrzostw świata w Hawanie (1969) i mistrzostw świata w Göteborgu (1973) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Montrealu (1967), mistrzostwach świata w Grenoble (1974) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975). Nie zdobył medalu w zawodach indywidualnych^[5].

Jego syn, Krisztián Kulcsár, także został szermierzem^[6].

Medale olimpijskie