HD 40307 d – Wikipedia, wolna encyklopedia

HD 40307 d
	; Wizja artystyczna planet gwiazdy HD 40307, na pierwszym planie HD 40307 d (ESO)
Odkrywca	zespół Michela Mayora
Data odkrycia	16 czerwca 2008
	Charakterystyka orbity (J2000)
Półoś wielka	0,134 au
Mimośród	0,0
Okres orbitalny	20,46 ± 0,01
	Charakterystyka fizyczna
Masa minimalna (M·sin i)	0,0288 MJ

HD 40307 d – planeta pozasłoneczna orbitująca wokół gwiazdy HD 40307. Znajduje się 42 lata świetlne od Ziemi w gwiazdozbiorze Malarza. Planeta została odkryta metodą Dopplera przy użyciu spektrometru HARPS w czerwcu 2008 roku. Z sześciu znanych planet orbitujących wokół HD 40307, HD 40307 d jest obiektem najmasywniejszym.

Odkrycie

HD 40307 d została odkryta w ten sam sposób jak HD 40307 b i HD 40307 c, poprzez pomiary prędkości radialnej gwiazdy. Pomiarów dokonano przy użyciu spektrometru HARPS znajdującego się w Obserwatorium La Silla w Chile. Odkrycie zostało ogłoszone na konferencji w Nantes, we Francji, w czerwcu 2008 roku^[1].

Orbita i masa

HD 40307 d jest planetą o masie co najmniej 9,2 mas Ziemi^[2]. Ze wszystkich sześciu znanych obiektów tego układu planetarnego jest ona najmasywniejszym ciałem orbitującym wokół HD 40307. Jest prawie dwukrotnie cięższa od swojej siostry, HD 40307 b. HD 40307 d jest oddalona od swojej gwiazdy o 0,134 j.a., a rok na tej planecie trwa 20,46 dnia. Ekscentryczność orbity jest bardzo mała i nie ma wystarczających danych, by ją dokładnie określić.

Charakterystyka

Z masą co najmniej 9,2 M_🜨, HD 40307 d jest prawdopodobnie zbyt mała, by być gazowym olbrzymem. Koncepcja ta została podważona w 2009 roku, kiedy to stwierdzono, że jeżeli HD 40307 d jest superziemią, to musi być ciałem bardzo niestabilnym i zagrożonym pływami większymi od tych, na jakie narażony jest Io, jeden z księżyców Jowisza. Jeżeli HD 40307 d jest gazowym olbrzymem, to pływy nie są zagrożeniem dla planety. Niestety, odkrycie planety poprzez pomiar prędkości radialnej wyklucza pozyskanie dokładnych danych o promieniu czy temperaturze powierzchni.

W rezultacie tak silne pływy doprowadzają do zniszczenia większych naturalnych satelitów, przez co jest mało prawdopodobne, by HD 40307 d posiadała jakiekolwiek księżyce^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ Trio of 'super-Earths' discovered. BBC. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
↑ ^a ^b The HARPS search for southern extra-solar planets. XIII. A planetary system with 3 Super-Earths (4,2, 6,9, & 9,2 Earth masses). arxiv.org. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

HD 40307 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)

[1] Trio of 'super-Earths' discovered. BBC. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).

[arxiv.org-2] The HARPS search for southern extra-solar planets. XIII. A planetary system with 3 Super-Earths (4,2, 6,9, & 9,2 Earth masses). arxiv.org. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).

[1]

[2]

Wizja artystyczna planet gwiazdy HD 40307, na pierwszym planie HD 40307 d (ESO)
Odkrywca	zespół Michela Mayora
Data odkrycia	16 czerwca 2008
Charakterystyka orbity (J2000)
Półoś wielka	0,134 au
Mimośród	0,0
Okres orbitalny	20,46 ± 0,01
Charakterystyka fizyczna
Masa minimalna (M·sin i)	0,0288 M_J