HMS E6 – Wikipedia, wolna encyklopedia

HMS E6

HMS E4 bliźniaczy do E6
Historia
Stocznia	Vickers, Barrow-in-Furness
Położenie stępki	12 listopada 1911
Wodowanie	12 listopada 1912
Royal Navy
Wejście do służby	17 listopada 1913
Wycofanie ze służby	26 grudnia 1915
Los okrętu	zatopiony przez miny
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	676 ton (wynurzony), 809 ton (zanurzony)
Długość	54 metry
Zanurzenie	4,7 metra
Napęd
dwa spalinowe silniki diesla 1750 KM, dwa silniki elektryczne 600 KM
Prędkość	15 węzłów na powierzchni 9,5 węzłów zanurzony
Zasięg	5600 km przy 10 węzłach
Uzbrojenie
cztery wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga	30

HMS E6 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1911–1912 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 12 listopada 1912 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 17 listopada 1913 roku.

W 1914 roku E6 stacjonował w Harwich przydzielony do Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Cdr. Cecila P. Talbota^[1].

28 sierpnia 1914 roku okręt brał udział w pierwszej bitwie koło Helgolandu.

26 grudnia 1915 roku w czasie patrolu w okolicy Harwich na Morzu Północnym pod dowództwem Lt. Cdr. W.J. Fostera HMS E6 wszedł w niemieckie pole minowe. Cała załoga zginęła.

• Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

• Okręty podwodne typu E. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
• HMS E6, Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch
• E Class Coastal Submarine. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).