Hans Haselböck – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() Hans Haselböck, 2018 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() |
Hans Haselböck (ur. 26 lipca 1928 w Nesselstauden[1][2], zm. 20 października 2021 w Wiedniu[3]) – austriacki organista.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia w zakresie literatury i muzykologii na Uniwersytecie Wiedeńskim (1947–1952)[1], uczył się też w Konserwatorium Wiedeńskim u Waltera Pacha (1948–1953)[1][2]. Od 1953 roku pełnił funkcję organisty w wiedeńskim kościele oo. dominikanów[1][2]. Trzykrotnie (1958, 1959, 1960) zdobył I nagrodę w konkursie organowym w Haarlemie[1][2]. Od 1961 roku prowadził klasę organów w Konserwatorium Wiedeńskim, gdzie od 1964 roku kierował także wydziałem muzyki kościelnej[1]. Opublikował pracę Barocker Orgelschatz in Niederösterreich (Wiedeń 1972)[1].
Odznaczony Wielką Srebrną Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii (1997)[4].
Jego synem był Martin Haselböck[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1479. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 352. ISBN 978-83-01-13410-5.
- ↑ Kirchenmusik-Pionier Hans Haselböck verstorben. erzdioezese-wien.at, 2021-10-21. [dostęp 2023-08-27]. (niem.).
- ↑ Anfragebeantwortung. parlament.gv.at. s. 1084. [dostęp 2023-08-27]. (niem.).