Harmonia (mitologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Harmonia
Aρμονία
bogini zgody, ładu i symetrii
Ilustracja
Pomnik Harmonii
Występowanie

mitologia grecka

Atrybuty

wąż

Teren kultu

starożytna Grecja

Odpowiednik

Concordia (rzymski)

Rodzina
Ojciec

Ares

Matka

Afrodyta

Mąż

Kadmos

Rodzeństwo

Fobos, Eros, Dejmos

Harmonia (gr. Ἁρμονία Harmonía, łac. Concordia) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie ładu i symetrii. W dobie hellenizmu również: porządku, zgody i łączności. Jako bóstwo patronowała prawdziwej miłości.

W mitologii greckiej była córką Aresa i Afrodyty lub według SamotrakijczykówZeusa i Plejady Elektry.

Została przeznaczona na żonę herosa Kadmosa. Na ucztę weselną przybyli wszyscy bogowie. Małżonek podarował Harmonii piękne peplos i wspaniały naszyjnik wykonany przez Hefajstosa. Naszyjnik przynosił nieszczęście jego wszystkim późniejszym posiadaczom. Szczególną rolę odegrał w micie tebańskim.

Harmonia z Kadmosem stanowili wzór małżeństwa. Żyli w założonej przez herosa Kadmei (Tebach) i mieli pięcioro dzieci: Agaue, Autonoe, Ino, Semele i Polidora. Małżonkowie przeprowadzili się później do zachodniej Grecji, którą Kadmos obronił przed Ilirami. Pokonani obrali go swoim królem. Wtedy też urodził się kolejny syn Harmonii i Kadmosa – Ilirios.

Po długim i szczęśliwym życiu Harmonia i Kadmos zostali przez bogów zamienieni w dwa łagodne węże, które Zeus osobiście przeniósł na Pola Elizejskie.

Atrybutem Harmonii był wąż.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Aaron J. Atsma: Harmonia. theoi.com. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
  • Vojtěch Zamarovský: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Videograf II, 2006. ISBN 978-83-7183-391-5.