Harold R. Stark – Wikipedia, wolna encyklopedia

Harold R. Stark

Betty

Admiral
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1880 Wilkes-Barre
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1972 Waszyngton
Przebieg służby
Lata służby	1899–1946
Siły zbrojne	US Navy
Stanowiska	Chief of Naval Operations, dowódca US Naval Forces w Europie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia
]
Multimedia w Wikimedia Commons

Harold Rainsford Stark (ur. 12 listopada 1880 w Wilkes-Barre, zm. 20 sierpnia 1972 w Waszyngtonie)^[1] – admirał amerykański.

W 1903 ukończył Akademię Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.

Jako Szef Operacji Morskich (CNO), piastował najwyższą funkcję wojskową w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych, gdy samoloty japońskie 7 grudnia 1941 zaatakowały Pearl Harbor. Wkrótce prezydent Roosevelt zdecydował się przywrócić stanowisko głównodowodzącego US Navy i powierzył je admirałowi Kingowi, a nie Starkowi, o czym przesądziła klęska w Pearl Harbor^[2].

W marcu 1942 objął dowodzenie amerykańskimi siłami morskimi w Europie, które sprawował do sierpnia 1945. Ustalenia komisji śledczej w sprawie Pearl Harbor skłoniły dowódcę marynarki wojennej do wydania zakazu sprawowania przez niego stanowiska wiążącego się z dużą odpowiedzialnością. Choć później uznano zakaz za zbyt surowy, Stark nie powrócił do czynnej służby.

Jego imię nadano fregacie rakietowej USS „Stark”.

• Atak na Pearl Harbor

• Arlington National Cemetery Website – Harold Rainsford Stark (ang.)