Harold Temperley – Wikipedia, wolna encyklopedia

Harold Temperley (ur. 20 kwietnia 1879, zm. 11 lipca 1939) – brytyjski historyk.

Od 1931 profesor historii najnowszej na Uniwersytecie w Cambridge. W I wojnie światowej służył w armii brytyjskiej (min. pod Gallipoli), a następnie został oddelegowany do ministerstwa wojny.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • The life of Canning, (1905)
  • History of Serbia (1917)
  • Frederic the Great and Kaiser Joseph: An Episode of War and Diplomacy in the Eighteenth Century (1915)
  • A history of the Peace Conference of Paris, (6 vols) 1920-24;
  • The foreign policy of Canning, 1822-1827 (1925)
  • British Documents on the Origins of the War, 1898-1914 (1926-1938) with George Peabody Gooch
    • I. The end of British isolation
    • II The Anglo-Japanese alliance and the Franco-British entente
    • III. The testing of the entente, 1904-6
    • IV The Anglo-Russian rapprochement, 1903-7
    • V. The Near East: The Macedonian problem and the annexation of Bosnia, 1903-9
    • VI Anglo-German tension: armaments and negotiation, 1907–12
    • VII The Agadir Crisis
    • VIII. Arbitration, neutrality and security
    • IX.1.The Balkan wars: The prelude. The Tripoli war
    • IX.2 The Balkan wars: The League and Turkey
    • X.1 The Near and Middle East on the eve of war
    • X.2 The last years of peace
    • XI The outbreak of war
  • Europe in the Nineteenth Century (1927) with A. J. Grant
  • England and the Near East: The Crimea (1936)
  • The Foundation of British Foreign Policy (1938) with L. M. Penson
  • A Century of Diplomatic Blue Books, 1814-1914 (1938) with L. M. Penson
  • Diaries 1916-1939, edited by T.G. Otte. Ashgate Publishing (An Historian in Peace and War: The Diaries of Harold Temperley) (2014) ISBN 0-7546-6393-0

Publikacje w języku polskim

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]