Heinrich Marschner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Heinrich Marschner

Heinrich Marschner, litografia na podstawie rysunku F.A. Junga, ok. 1830
Imię i nazwisko	Heinrich August Marschner
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1795 Żytawa
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1861 Hanower
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	kompozytor
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Heinrich August Marschner (ur. 16 sierpnia 1795 w Żytawie, zm. 14 grudnia 1861 w Hanowerze) – niemiecki kompozytor romantyczny, twórca oper.

Debiutował w 1810 baletem Dumna wieśniaczka. Studiował prawo w Lipsku, w 1823 został dyrektorem muzyki w Dreźnie a w latach 1831–1859 kapelmistrzem Hoftheater w Hanowerze. W 1820 w Dreźnie – dzięki protekcji Carla Marii von Webera – wystawiono operę Marschnera pt. Heinrich IV und d'Aubigné. Po śmierci Webera nie udało się Marschnerowi zostać jego następcą na stanowisku dyrektora opery drezdeńskiej. W 1826 Marschner opuścił Drezno i wyruszył do Lipska, a później do Hanoweru. Zyskał sławę dzięki pełnym demonicznych i niesamowitych nastrojów operom, wśród których popularność zdobyły Wampir (Der Vampyr) (1828) oraz Hans Heiling (1833).

Odznaczony bawarskim Orderem Maksymiliana (1853)^[1].

• Titus (1817)
• Der Kiffhäuser Berg (1817)
• Saidar und Zulima (1818)
• Heinrich IV und d'Aubigné (1819)
• Der Holzdieb (1825)
• Lukretia (1827) (Op. 67)
• Wampir (1828)
• Der Templer und die Jüdin (1829)
• Des Falkners Braut (1830) (Op. 65)
• Hans Heiling (1833)
• Der Bäbu (1838)
• Das Stille Volk
• Ali Baba
• Der Wiener in Berlin
• Fridthjof's Saga
• Kaiser Adolf von Nassau (1844) (Op. 130)
• Austin (1852)

• Heinrich Marschner – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Heinrich August Marschner w bazie AllMusic (ang.)
• Nuty Heinricha Marschnera w bibliotece Polona