Helmuth Plessner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Helmuth Plessner (1939)

Helmuth Plessner (ur. 4 września 1892 w Wiesbaden, zm. 12 czerwca 1985 w Getyndze) – filozof i socjolog niemiecki pochodzenia żydowskiego. Był przedstawicielem neokantowskiej szkoły badeńskiej i jednym z głównych przedstawicieli antropologii filozoficznej, która bazuje na odkryciach naukowych biologii – interpretuje wyniki nauk przyrodniczych w duchu filozofii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo studiował zoologię i medycynę, następnie filozofię pod kierunkiem Wilhelma Windelbanda i Edmunda Husserla oraz socjologię pod kierunkiem Maxa Webera. W 1902 uzyskał habilitację, a w 1924 objął stanowisko profesora uniwersytetu w Kolonii. Po dojściu Hitlera do władzy Plessner ze względu na swoje pochodzenie przeniósł się do Groningen w Holandii, gdzie w 1943 został uwięziony przez okupacyjne władze niemieckie. W latach 1952–1962 kierował Instytutem Socjologii w Getyndze, którego był rektorem w roku akademickim 1960/61. W latach 1953–1959 był prezesem Niemieckiego Towarzystwa Socjologicznego. Obok Ernsta Cassirera, Maksa Schelera i Arnolda Gehlena jest współtwórcą antropologii filozoficznej[1].

Tłumaczenia prac na język polski

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Organizacja Monarchistów Polskich » Kalendarzyk reakcjonisty — wrzesień [online], www.legitymizm.org [dostęp 2018-01-07] (pol.).