Henri Lemoine – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henri Lemoine
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1909
Massy

Data i miejsce śmierci

21 września 1991
Malakoff

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata
brąz Mediolan 1951 Start zatrzymany
brąz Paryż 1952 Start zatrzymany
brąz Zurych 1953 Start zatrzymany

Henri Lemoine (ur. 17 czerwca 1909 w Massy, zm. 21 września 1991 w Malakoff) – francuski kolarz torowy i szosowy, trzykrotny torowy medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1928 roku Henri Lemoine wystartował na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie, gdzie wspólnie z Hubertem Guyardem zajął piątą pozycję w wyścigu tandemów. Na przełomie lat 20' i 30' przeszedł na zawodowstwo. W 1933 roku wygrał torowe zawody Prix Dupré-Lapize, a rok później powtórzył ten wynik, wygrywając również zawody Prix Goullet-Fogler. Lemoine sześciokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju w wyścigu ze startu zatrzymanego zawodowców, a w 1951 roku zdobył w tej samej konkurencji brązowy medal na torowych mistrzostwach świata w Mediolanie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Holender Jan Pronk oraz Belg André Leliaert. Brązowe medale zdobył ponadto na mistrzostwach świata w Paryżu w 1952 roku i mistrzostwach świata w Zurychu w 1953 roku. Startował również w wyścigach szosowych, ale bez większych sukcesów. Ostatni występ zanotował w 1958 roku, w wieku 49 lat.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]