Henriette Lorimier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henriette Lorimier
Ilustracja
Autoportret
Data urodzenia

7 sierpnia 1775

Data śmierci

1 kwietnia 1854

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Elisabeth Henriette Marthe Lorimier (ur. 7 sierpnia 1775, zm. 1 kwietnia 1854) – francuska malarka, popularna portrecistka aktywna w I połowie XIX w. w Paryżu.

Była uczennicą malarza historycznego Jeana-Baptiste Regnaulta. Wystawiała w paryskim Salonie w latach 18001806 i 18101814. W 1805 księżniczka Karolina, siostra Napoleona Bonaparte zakupiła jej obraz La chèvre nourricière. W 1806 artystka otrzymała medal pierwszej klasy za płótno Jeanne de Navarre. Obraz został zakupiony przez cesarzową Józefinę i znajduje się do dzisiaj w Château de Malmaison.

Partnerem życiowym Henriette Lorimier był francuski dyplomata i pisarz, członek Institut de France François Pouqueville. Para mieszkała razem od 1817 aż do jego śmierci w 1838. Prowadzili aktywne życie towarzyskie, byli stale obecni na paryskich salonach i utrzymywali kontakty ze artystami i intelektualistami. Wśród ich przyjaciół byli François-René de Chateaubriand, Aleksander Dumas (ojciec), Jean Ingres i François Arago.

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Une jeune fille, près d'une fenêtre, pleurant sur un passage d'Atala, 1802,
  • La Chèvre nourrice, 1804,
  • Autoportrait, ok. 1805,
  • Portrait de Sophie Regnault, 1805,
  • Jeanne de Navarre, 1806,
  • L'Enfant reconnaissant, 1810,
  • Portrait de feu M. Joseph Delaleu'', 1812,
  • Portrait de la marquise de Reinepont, 1816,
  • Portrait de François-Charles-Hugues-Laurent Pouqueville, 1830,
  • Portrait de Céleste Buisson de Lavigne, vicomtesse de Chateaubriand, 1840.

Galeria – portrety

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]