Herb Zdun – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb Zdun – jeden z symboli miasta Zduny i gminy Zduny w postaci herbu^[1].

Wygląd i symbolika

Herb przedstawia na błękitnej tarczy głowę świętego Jana Chrzciciela z siwymi włosami na złotej misie.

Symbolika herbu nawiązuje do wezwania kościoła parafialnego w mieście.

Historia

Herb ten jest dawnym herbem miasta Zduny Niemieckie, jednego z trzech odrębnych ośrodków miejskich (obok Zdun Starych i Sieniutowa), tworzących obecne miasto Zduny. Te trzy miasta połączyły się w 1772 w jeden organizm miejski – Zduny. Herb miasta określony został w Statucie Gminy Zduny – Uchwała nr IX/70/03 Rady Miejskiej w Zdunach z dnia 16 października 2003^[2].

Herb Zdun Starych

Zduny Stare posiadały herb przedstawiający głowę swojego patrona, św. Jana, umieszczony między dwiema spiczasto zakończonymi wieżami. Tak ukształtowane godło występuje m.in. na pieczęci miejskiej z 1642 roku, której używano do końca XVIII wieku^[3].

Przypisy

↑ Uchwała nr XII/84/2011 Rady Miejskiej w Zdunach z dnia 28 listopada 2011 r. w sprawie Statutu Gminy Zduny. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-05-25].
↑ Herb i flaga gminy. zduny.pl. [dostęp 2021-05-25].
↑ Gumowski, M. (1960). Herby miast polskich. Warszawa: Arkady.

[1] Uchwała nr XII/84/2011 Rady Miejskiej w Zdunach z dnia 28 listopada 2011 r. w sprawie Statutu Gminy Zduny. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-05-25].

[2] Herb i flaga gminy. zduny.pl. [dostęp 2021-05-25].

[3] Gumowski, M. (1960). Herby miast polskich. Warszawa: Arkady.

[1]

[2]

[3]