French
DeutschHermann Friedrich Krummacher – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Hermann Friedrich Krummacher | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Rodzice | Emil Wilhelm Krummacher (ojciec) |
| Krewni i powinowaci | Karl Emil Krummacher (brat) |
Hermann Friedrich Krummacher (ur. 28 marca 1828 w Langenberg, zm. 15 czerwca 1890 w Weingarten) – niemiecki teolog protestancki i pionier Misji Wewnętrznej (Diakonia) na Pomorzu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Hermann Friedrich Krummacher urodził się 28 marca 1828 w miejscowości Langenberg[1]. Ojcem Hermanna był znany kalwiński teolog i pisarz Emil Wilhelm Krummacher[1]. Hermann miał młodszego brata, Karla Emila.
Hermann uczęszczał do gimnazjum w Duisburgu[2]. W 1846 rozpoczął studia teologii w Halle, a dwa lata później w Berlinie. Jego profesorami byli August Tholuck, Johannes Müller, Karl Immanuel Nitzsch i August Neander[2]. Najwięcej zawdzięczał jednak Johannowi Hinrich Wichern. Od wiosny 1851 do jesieni 1852 pracował jako starszy asystent po nadzorem Wicherna w Das Rauhe Haus (pol. Surowy Dom), fundacji, które została założona w 1833 roku w Hamburgu[3].
Po odbyciu obowiązku służby w Berlinie i zdaniu tam dwóch egzaminów ("dobry z wyróżnieniem" i "bardzo dobry"), został wyświęcony na asystenta kaznodziei protestanckiego kościoła regionalnego w Berlinie. 30 marca 1854 powołany na drugiego kaznodzieja w reformowanej parafii Brandenburgii (niem. Reformierter Kirchenkreis Berlin-Brandenburg)[2].
Jako pionier Misji Wewnętrznej organizował klub, klub młodzieżowe lub szkoły niedzielne. Do pomocy w tym wszystkich wzywał braci z Das Rauhe Haus[2].
W 1873 odwiedził Światowy Alians Ewangeliczny w Nowym Jorku[2]. Od tego momentu nakierował swoją pracę na swobodną działalność stowarzyszeniową i misję wewnętrzną kontynuował z nową energią na większym obszarze działalności w Szczecinie, dokąd przeniósł się na początku 1877 roku jako radny konsystorski[2].
W 1880 roku zachorował na zapalenie opłucnej[2]. W 1885 roku dotknął go ciężki przypadek choroby nerki[2]. Hermann Friedrich zmarł 15 czerwca 1890 roku w Weingarten w drodze z Bad Kissingen do Szwajcarii[1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Hermann Friedrich Krummacher ożenił się z córką jednego z członków rady konsystorskiej. Nie mieli dzieci[2].
Prace
[edytuj | edytuj kod]- Über evangelische Kirchenverfassung, ihr Wesen, ihre Geschichte und ihre nothwendige Fortbildung in der Gegenwart, Gotha 1869.
- Des Apostels Paulus Briefe an die Römer in Predigten, Neusalz a. O. 1876.
- Johann Hinrich Wichern. Ein Lebensbild aus der Gegenwart, Gotha 1882.
- Spanien und die Reformation, Barmen, o.J.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Hermann Friedrich Krummacher. European Literary Bibliography. [dostęp 2024-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-04)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Hermann Petrich: Krummacher, Hermann. Deutsche Biographie. [dostęp 2024-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-04)]. (niem.).
- ↑ Satzung der Stiftung Das Rauhe Haus. Das Rauhe Haus. [dostęp 2024-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hermann Krummacher. W: Hermann Petrich: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). T. 51. Lipsk: Duncker & Humblot, 1906, s. 408-409. ISBN 978-1-360-17884-4. (niem.).
- Religion in Geschichte und Gegenwart. Wyd. 3. T. 4. Mohr Siebeck, s. 83. (niem.).