Landgrafostwo Hesji – Wikipedia, wolna encyklopedia

Landgrafostwo Hesji
Landgrafschaft Hessen
	1264–1567
Herb	Flaga
Ustrój polityczny	monarchia absolutna
Stolica	Kassel, Marburg
Data powstania	1264
Data likwidacji	1567
Język urzędowy	niemiecki
	Położenie na mapie świata Landgrafostwo Hesji
	51,319722°N 9,497778°E/51,319722 9,497778
	Multimedia w Wikimedia Commons

Landgrafostwo Hesji (niem. Landgrafschaft Hessen, pot. Hesja) – było państwem wchodzącym w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejącym w latach 1264–1567. Po 1567 roku uległa trwałemu podziałowi.

Historia

Do połowy XIII wieku terytorium Hesji było częścią Turyngii. Jako samodzielne państwo powstała w roku 1264 po wojnie o sukcesję w Turyngii, a jej pierwszym władcą (landgrafem) został młodszy syn księcia Brabancji Henryka II, Henryk I Dziecię. Początkowo władzę w jego imieniu jako regentka sprawowała matka Zofia z Turyngii, która swymi wcześniejszymi wieloletnimi staraniami doprowadziła do powstania Hesji^[1].

Do największego znaczenia doszła Hesja za panowania jej ostatniego władcy Filipa I, który przyjął religię protestancką w 1524 roku, a następnie podjął kroki do utworzenia sojuszu obronnego grupującego państwa protestanckie.

Podział Hesji

Wraz ze śmiercią Filipa I w roku 1567 Hesja podzielona została między jego czterech synów z pierwszego małżeństwa. W miejsce jednego powstały cztery nowe państwa:

Władcy Hesji

Osobny artykuł: Władcy Hesji.

Przypisy

↑ Friedrich Küch: Sophie, Herzogin von Brabant [w:] Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 34. 1892. (niem.).

Linki zewnętrzne

[1] Friedrich Küch: Sophie, Herzogin von Brabant [w:] Allgemeine Deutsche Biographie, herausgegeben von der Historischen Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Band 34. 1892. (niem.).

[1]