Hipolit Śliwiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hipolit Śliwiński
Data i miejsce urodzenia	8 sierpnia 1866 ; Gródek
Data i miejsce śmierci	11 czerwca 1932 ; Lwów
Narodowość	polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hipolit Śliwiński (ur. 8 sierpnia 1866 w Gródku, zm. 11 czerwca 1932 we Lwowie) – polski architekt, polityk i działacz niepodległościowy, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm I kadencji w II RP, członek Wydziału Zjednoczenia Stanu Średniego w 1928 roku^[1], członek tymczasowego zarządu Polskiego Skarbu Wojskowego w 1912 roku^[2], wolnomularz we Lwowie w okresie zaborów^[3].

Życiorys

Jeden z organizatorów ruchu niepodległościowego w Galicji przed wybuchem I wojny światowej. Był członkiem Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego. Był także wydawcą i przewodniczącym spółki wydającej od 1901 lwowski dziennik „Wiek Nowy”.

W 1911 był współzałożycielem Stronnictwa Postępowo-Demokratycznego. Z jego ramienia wszedł w 1914 w skład Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych i Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1914 roku był członkiem sekcji wschodniej Naczelnego Komitetu Narodowego^[4]. W jego kamienicy przy ulicy Kadeckiej 6, w latach 1908–1914, mieszkał i pracował podczas pobytu we Lwowie komendant główny Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego Józef Piłsudski wraz ze swoim sztabem.

W latach 1919–1927 był posłem na Sejm – początkowo z listy PSL Lewicy, następnie z ramienia PSL „Wyzwolenie”.

↑ Obrady Zgromadzenia Obywatelskiego odbytego w dniu 30 grudnia 1928 staraniem Zjednoczenia Stanu Średniego oraz Mieszczańskiego Towarzystwa Strzeleckiego w sali tegoż Tow. we Lwowie, Lwów 1929 s. 42.
↑ Wanda Kiedrzyńska, Powstanie i organizacja Polskiego Skarbu Wojskowego 1912—1914, w: "Niepodległość", t. XIII zeszyt 1 (33), 1936, s. 84.
↑ Leon Chajn, Polskie Wolnomularstwo 1920-1938, Warszawa 1984, s. 100.
↑ Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 146.