Hipolit Lipiński (malarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hipolit Lipiński

Autoportret z ok. 1870
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1846 Nowy Targ
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 1884 Kraków
Narodowość	polska
Alma Mater	Szkoła Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Hipolit Lipiński (ur. 14 sierpnia 1846 w Nowym Targu, zm. 27 czerwca 1884 w Krakowie) – polski malarz dziewiętnastowieczny, przedstawiciel kierunku artystycznego realizmu.

W latach 1859–1870 i 1874–1876 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, a w latach 1870-1872 w Monachium (na początku lutego 1871 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych - Antikenklasse)^[1]. W latach 1875–1884 był nauczycielem rysunku i malarstwa na Wyższych Kursach dla Kobiet im. A. Baranieckiego. Współorganizował Muzeum Narodowe w Krakowie.

Autor scen rodzajowych z życia wsi i miast, malował też ludowe zwyczaje, pejzaże i portrety. Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Muzeum Narodowym w Krakowie.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim.

• Niedziela na wsi (1869)
• Cygan z niedźwiedziem (około 1872)
• Targ na Kleparzu (1874)
• Lirnik (1876)
• Płukanie jarzyn (1878)
• Śmigus (1879)
• Konik zwierzyniecki (około 1880)
• Procesja (1881)
• Krakowskie wesele (1881)
• Niedziela Palmowa (1881)
• Opowieść o powstaniu (1882)

• Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków 2000.