Hipoteza dochodu absolutnego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hipoteza dochodu absolutnego to teoria konsumpcji zaproponowana przez angielskiego ekonomistę Johna Maynarda Keynesa w książce Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza i rozwinięta później przez amerykańskiego noblistę Jamesa Tobina. Zgodnie z nią wydatki konsumpcyjne zależą od uzyskiwanego w danym momencie przez gospodarstwo domowe dochodu.

• hipoteza dochodu permanentnego
• hipoteza dochodu relatywnego
• hipoteza cyklu życia

• Absolute Income Hypothesis. economyprofessor.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)]. (ang.)