His Hand in Mine – Wikipedia, wolna encyklopedia

His Hand in Mine – dwunasty album Elvisa Presleya, wydany przez RCA Victor Records 10 listopada 1960 r. To także pierwszy z trzech albumów w stylu gospel, który Presley nagrał w swojej karierze. Sesje nagraniowe odbyły się 30 i 31 października 1960 r. w RCA Studio B w Nashville. Na liście najlepszych albumów magazynu Billboard płyta znalazła się na trzynastym miejscu. Zdobyła też status złotej, a w 1992 platynowej płyty.

Elvis od zawsze miał słabość do muzyki gospel, więc często wykorzystywał ją na próbach i przed koncertami, żeby się rozluźnić. Ponieważ już w 1957 r. wydał minialbum Peace in the Valey, ze swoją ukochaną muzyką, po powrocie z wojska zapragnął nagrać pełną płytę. Pomysł ten dobrze wpasował się w plan pułkownika Parkera, który chciał zmienić wizerunek Elvisa na bardziej rodzinny i przygotować go do występu w filmach.

Wszystkie piosenki do albumu wybrano w ciągu jednej czternastogodzinnej sesji^[2]. Dwie z nich, Surrender i Crying in the Chapel zostały nawet nagrane, ale ostatecznie wycofano je i wydano jako single. Utwór Surrender wydanym w 1961 r. znalazł się na szczycie listy przebojów magazynu Billboard, a Crying in the Chapel (wypuszczony w 1965 r.) na trzecim miejscu. W 1969 r. na potrzeby filmu Kłopoty z dziewczynami, Elvis ponownie nagrał piosenkę Swing Down Sweet Chariot^[3].

W 1976 r. wytwórnia RCA ponownie wydała album, który od oryginału różnił się jedynie numerem katalogowym i okładką. Wszystkie piosenki pozostały w niezmienionym składzie.

11 marca 2008 r. RCA wypuściła zremasterowaną wersję albumu na płycie CD, dodając do niej cztery bonusowe piosenki pochodzące z minialbumu Elvisa z 1957 roku.

1. Elvis Presley – wokal i gitara
2. The Jordanaires – akompaniament
3. Charlie Hodge – gitara
4. Boots Randolph – saksofon
5. Scotty Moore – gitara elektryczna
6. Hank Garland – gitara elektryczna
7. Floyd Cramer – pianino
8. Bob Moore – gitara basowa
9. D.J. Fontana – perkusja