Złamane śluby (film 1969) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złamane śluby
Change of Habit
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1969

Data premiery

10 listopada 1969

Kraj produkcji

USA

Język

angielski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

William A. Graham

Scenariusz

Eric Bercovici, John Joseph, James Lee, Richard Morris, S.S. Schweitzer

Główne role

Elvis Presley,
Mary Tyler Moore,
Barbara McNair,
Jane Elliot

Muzyka

Billy Goldenberg, Buddy Kaye, Ben Weisman

Zdjęcia

Russell Metty

Scenografia

John MsCarthy, Ruby Levitt

Kostiumy

Helen Colvig

Montaż

Douglas Stewart

Produkcja

Joe Connelly

Dystrybucja

MCA / Universal Pictures

Złamane śluby (ang. Change of Habit) – amerykański dramat muzyczny z 1969 roku, w którym główne role grają Elvis Presley i Mary Tyler Moore. Jest to także ostatni fabularny film Elvisa.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Doktor John Carpenter prowadzi klinikę w miejskim getcie. Jest zaskoczony, kiedy pewnego dnia przychodzą do niego trzy kobiety i oferują mu swoją pomoc. Przez długi czas nie zdaje sobie sprawy z tego, że panie są zakonnicami i biorą udział w doświadczalnym programie, którego celem jest efektywniejsze dotarcie do ludzi żyjących w zamkniętych grupach. Pracują w społeczeństwie jako zwykłe kobiety i noszą cywilne ubrania, gdyż boją się, że mieszkańcy mogliby być im niechętni, gdyby poznali ich prawdziwą tożsamość. Z czasem Carpenter zakochuje się w jednej z sióstr, Michelle Gallagher, nie wiedząc, że jest ona zakonnicą. Siostra Michelle także zaczyna odwzajemniać jego uczucia, ale jest niechętna temu, by zostawić zakon.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Kiedy Elvis kończył swoją aktorską karierę w Hollywood, jak na ironię dostał rolę o której zawsze marzył. Chociaż nie był to szczególnie głęboki film, to Złamane śluby zaprezentował inny niż dotychczas wizerunek Elvisa. Zamiast kolejnej komedii był dramat, w którym śpiewa tylko trzy piosenki, czwarta gra w czasie, gdy rozpoczyna się film.

Film kręcono w Los Angeles i studiach Universalu, w marcu i kwietniu 1969 r. Premiera w USA miała miejsce 10 listopada 1969 r. Film przez cztery tygodnie utrzymywał się na liście Variety Box Office Survey, gdzie dotarł na 17 miejsce.

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]

W filmie pojawiają się tylko cztery piosenki, dlatego też ścieżka dźwiękowa, jak przy wcześniejszych filmach, nie została wydana. Wszystkie utwory znalazły się jednak na późniejszych albumach Elvisa. Piosenka Rubberneckin ze ścieżki dźwiękowej filmu, nagrana została w American Sound Studios w Memphis w styczniu 1969 r. czyli w czasie, gdy Elvis nagrywał album From Elvis in Memphis zapowiadający jego powrót na scenę. Pozostałe piosenki ze ścieżki dźwiękowej Elvis nagrał już w Recording Studios w Los Angeles między 5 a 7 marca 1969 r. Tylko Rubberneckin ukazał się jako singiel (razem z Don’t Cry Daddy), pozostałe piosenki Change of Habit i Have a Happy wydano w 1970 r. na kompilacyjnym albumie Let's Be Friends. Let Us Pray z kolei wypuszczono dopiero w 1971 r. z albumem You'll Never Walk Alone. Została nagrana jeszcze dodatkowa piosenka Let's Be Friends ale nie wykorzystano jej w filmie, wydano ją za to na płycie pod tym samym tytułem.

Lista piosenek:

  1. Let Us Pray
  2. Change of Habit
  3. Rubberneckin'
  4. Have a Happy
  5. Let's Be Friends

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]