Historia filozofii (Tatarkiewicz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Historia filozofii – trzytomowy podręcznik akademicki do nauki historii filozofii, napisany przez polskiego filozofa Władysława Tatarkiewicza. Książka stanowiła w Polsce przez wiele lat podstawowy podręcznik z dziejów filozofii^[1].

Podręcznik obejmuje okres od starożytności do połowy XX wieku. Tom pierwszy poświęcony jest filozofii starożytnej i średniowiecznej, tom drugi — filozofii nowożytnej do roku 1830, tom trzeci zaś — filozofii XIX wieku i pierwszej połowy XX wieku^[2][3][4].

Od pierwszego wydania do 2009 roku „Historia filozofii” doczekała się kilkadziesiąt wydań: tom drugi miał 22 wydania^[5], tom trzeci zaś — 19^[6]. Tom pierwszy przetłumaczony został na język rosyjski przez Władimira Kwaskowa i opublikowany w wydawnictwie Uniwersytetu Permskiego(inne języki)^[7].

Zdaniem Tadeusza Krońskiego, jednym z mankamentów podręcznika Tatarkiewicza jest kosmopolityzm filozoficzny, wypaczający obraz filozofii uprawianej w Polsce i przyczyniający się do zbiorowej niechęci oraz nieufności ludzi wykształconych do dokonań myśli rodzimej^[8].

• Mirosław Tyl: Filozofia - historia - historia filozofii. Filozoficzne konteksty polskiej historiografii filozofii XX wieku. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2012, seria: Prace Naukowe UŚ. ISBN 978-83-8012-560-5.

• Władysław Tatarkiewicz: Historia Filozofii. T. 3: Filozofia XIX wieku. (pol.). Brak numerów stron w książce