Homar amerykański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Homar amerykański

Homarus americanus
Milne-Edwards, 1837
Homarus americanus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	pancerzowce
Rząd	dziesięcionogi
Rodzina	homarowate
Rodzaj	Homarus
Gatunek	homar amerykański
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Homar amerykański (Homarus americanus^[2]) – gatunek skorupiaka z rzędu dziesięcionogów i rodziny homarów (Nephropidae). Najcięższy skorupiak świata, jeden z najbardziej znanych i poławianych gatunków homarów i jeden z najważniejszych ekonomicznie i ekologicznie bezkręgowców.

Homarus americanus występuje głównie wzdłuż północno-wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych (zwłaszcza Maine) oraz Kanady, (Nowa Fundlandia i Labrador).

Zamieszkuje głębokie i zimne wody, o skalistym podłożu, w którym może znaleźć schronienie przed drapieżnikami. Jest samotnikiem aktywnym nocą, wtedy również żeruje.

Homar amerykański jest większy od homara europejskiego. Jego ciało ma barwę oliwkowozieloną, niebieskawą lub zielonobrązową. Ma od 20 do 60 cm długości, masę ciała od 0,5 do 4 kg, aczkolwiek złowiono również okazy mierzące ponad 100 cm, o wadze 20,14 kg^[3]. Na każde z oczu złożonych składa się 14 tys. pojedynczych ommatidiów^[3].

Dojrzałość osiąga w wieku ok. 4 lat i od tego momentu zmienia pancerz mniej więcej raz na rok, wcześniej zmienia go o wiele częściej. Kiedy zbliża się okres linienia, nowy pancerz zaczyna rosnąć bezpośrednio pod starym. Przygotowywany do zrzucenia pancerz twardnieje, ciemnieje i pokrywa się czarnymi plamkami. Następuje pęknięcie na linii biegnącej wzdłuż całego pancerza, który zaczyna rozdzielać się na dwie części, aby w końcu odpaść. Szczypce i odwłok zostają odrzucone w następnej kolejności. Ponieważ nowy pancerz jest bardzo delikatny, w ciągu pierwszych tygodni po linieniu homar amerykański jest podatny na zranienia, nie może wykonywać szybkich ruchów niezbędnych do obrony szczypcami. Z łatwością może paść ofiarą innego homara, zwłaszcza samicy chroniącej złożone przez siebie jaja, która jest w tym okresie bardzo zaborcza i agresywna.

Jaja homara amerykańskiego są zielone i bardzo małe, mają ok. 1 mm średnicy. Samica nosi je przyczepione pod odwłokiem około miesiąca, później jaja odrywają się i wykluwają się larwy – żywiki. Liczba jaj złożonych przez jedną samicę oscyluje między 10 a 1000, ale wskaźnik przeżycia jest bardzo niski, ok. 0,1%.

Naturalnym wrogiem homara amerykańskiego jest dorsz atlantycki i inne drapieżne ryby (głównie plamiak i flądra), a także większe homary. Przełowienie dorsza przyczyniło się do znaczącego wzrostu populacji homara.

Jest poławiany ze względu na smaczne mięso i zalicza się go do owoców morza (frutti di mare).

• Homarus americanus Atlantic Lobster. MarineBio.org. [dostęp 2008-10-29]. (ang.).
• Biology of the Lobster, Homarus americanus. Jan R. Factor (Ed.). 1995. Academic Press, San Diego, CA., ISBN 0-12-247570-4