French
DeutschHorożanka – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Kościół pw. Ducha Świętego (1723) | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Kod pocztowy | 48311 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 49°09′N 24°55′E/49,150000 24,916667 | |||
Horożanka (ukr. Горожанка) – wieś w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1445 r. W latach 1556–1635 występowała w dokumentach jako miasto. Przed 1615 r. erygowano tu parafię rzymskokatolicką. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Horożanka w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego[1]. W 1934 r. w skład tej gminy oprócz Horożanki weszły dotychczasowe gminy wiejskie: Dryszczów, Hnilcze i Panowice[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1921 r. wieś posiadała 468 zagród i 2528 mieszkańców, w tym 1559 Rusinów, 874 Polaków oraz 95 Żydów i innej narodowości. W okresie II wojny światowej miały tutaj miejsce zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na polskiej ludności cywilnej. W nocy z 18 na 19 września 1939 r. członkowie OUN spalili żywcem 5-osobową rodzinę nauczycieli Jana i Heleny Groszków. W następnych latach zamordowali kolejne osoby, łącznie 39[3][4].
W Horożance urodził się Jan Selwa (1925-2018) - doc. dr hab., pracownik naukowy Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, współzałożyciel Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów i periodyku "Na Rubieży"[5][6].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Zamek w Horożance[7] – XVI-wieczny zamek obronny
- Kościół pw. Wniebowzięcia NMP (drewniany, 1792)
- Kościół pw. Ducha Świętego, murowany, zbudowany w 1821 r. na miejscu spalonego, drewnianego kościoła; w 1943 r. opuszczony i zamieniony na spichlerz, obecnie w stanie ruiny[8].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Pomnik pamięci żołnierzy zabitych podczas II wojny światowej -
Kościół Wniebowzięcia NMP z 1792 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dawne kościoły i klasztory przedwojennego dekanatu kąkolnickiego. Część 3 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 13 września 2017 [dostęp 2023-01-01] (pol.).
- ↑ Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OPENLEX [dostęp 2023-01-02] (pol.).
- ↑ Stanisław Żurek: Kalendarium ludobójstwa ukraińskiego dokonanego na ludności polskiej w latach 1939–1948. Ludobójstwo ludności polskiej na Kresach. [dostęp 2017-06-18]. (pol.).
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 258–259, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Jan Selwa, Wrocław, 20.12.2018 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2023-05-22].
- ↑ Szczepan Siekierka, Michał Siekierka, Przywracanie pamięci. Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów w latach 1990-2018, 2019, s. 123-124, ISBN 978-83-85865-21-6.
- ↑ Horożanka. [dostęp 2013-08-11].
- ↑ Dawne kościoły i klasztory przedwojennego dekanatu kąkolnickiego. Część 3 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 13 września 2017 [dostęp 2023-01-02] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Horożanka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 154.
- zamek w Horożance
- Horożanka na stronie Rady Najwyższej Ukrainy