I wojna austriacko-turecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wojna austriacko-turecka 1525–1541

Wojny austriacko-tureckie
Sulejman Wspaniały
Czas	1525–1541
Terytorium	Czechy, Węgry
Przyczyna	najazd Imperium Osmańskiego na Węgry
Wynik	Zwycięstwo Turków
Strony konfliktu
Imperium Osmańskie Austria Królestwo Czech Królestwo Węgier
Dowódcy
Sulejman Wspaniały Ferdynand I Habsburg
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

I wojna austriacko-turecka – wojna toczona w latach 1525–1541. Wywołana została najazdem Imperium Osmańskiego na Węgry.

Po śmierci Ludwika II, króla Czech i Węgier, w bitwie pod Mohaczem wojna była kontynuowana. Habsburgowie przejęli korony Czech i Węgier, stając się spadkobiercami Jagiellonów, na podstawie ustaleń zjazdu wiedeńskiego.

Wojna została zakończona podziałem Węgier na zachodnie i północno-zachodnie przyłączone do Austrii, środkowe (z Budą), włączone do Turcji i Siedmiogród (lenno Jana Zygmunta i jego matki Izabelli Jagiellonki). Panowanie Turków na Węgrzech zostało ugruntowane, Habsburgowie dostali tylko niewielką część kraju^[1].

• Bitwa pod Mohaczem
• Bitwa pod Tokajem
• Oblężenie Wiednia