Illa Szkuryn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Illa Szkuryn
Ілля Шкурын
Ilustracja
Szkuryn w 2024
Pełne imię i nazwisko

Illa Siarhiejewicz Szkuryn

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1999
Witebsk

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Stal Mielec (wyp.)

Numer w klubie

17

Kariera juniorska
Lata Klub
2016–2017 FK Witebsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2017–2019 FK Witebsk 11 (1)
2019–2020 Eniergietyk-BDU Mińsk 26 (19)
2020 Dynama Brześć 0 (0)
2020– CSKA Moskwa 13 (3)
2021–2022 Dynamo Kijów (wyp.) 8 (0)
2022 Raków Częstochowa (wyp.) 2 (0)
2022–2023 Maccabi Petach Tikwa (wyp.) 30 (14)
2023– Stal Mielec (wyp.) 33 (16)
W sumie: 123 (53)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2017  Białoruś U-19 1 (0)
2017–2019  Białoruś U-21 6 (1)
W sumie: 7 (1)
  1. Aktualne na: 18 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 6 września 2022.

Illa Siarhiejewicz Szkuryn (biał. Ілля Сяргеевіч Шкурын; ros. Илья Сергеевич Шкурин, Ilja Siergiejewicz Szkurin; ur. 17 sierpnia 1999 w Witebsku) – białoruski piłkarz występujący na pozycji napastnika w polskim klubie PGE FKS Stal Mielec. Młodzieżowy reprezentant Białorusi.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

FK Witebsk

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek akademii FK Witebsk z rodzinnego Witebska. W 2016 został zaproszony na testy do Dynama Kijów, jednak wrócił do macierzystego klubu[1]. W tym samym roku został włączony do kadry pierwszego zespołu, jednocześnie grając dla drugiej drużyny. W pierwszej drużynie zadebiutował 23 lipca 2017 w meczu 1/8 finału Pucharu Białorusi z FK Słuckiem (0:0, k. 2:4), kiedy to pojawił się na boisku, zmieniając Antona Matwiejenkę w 87. minucie[2]. Tydzień później, 29 lipca 2017, zadebiutował w lidze, podczas domowego, zremisowanego 2:2 meczu 16. kolejki z Krumkaczy Mińsk, zmieniając Rafaela Ledesmę w 74. minucie spotkania[3]. 5 sierpnia 2017, w wyjazdowym, wygranym 1:2 meczu z Dniaprem Mohylew pojawił się na boisku w 70. minucie, za Kiryła Wiarhiejczyka i już dwie minuty później strzelił swojego pierwszego gola w barwach pierwszej drużyny FK Witebsk[4].

We wrześniu 2017 złamał kość śródstopia, przez którą był wyłączony z gry do końca sezonu. Do gry powrócił w czerwcu 2018, podczas którego reprezentował drugą drużynę FK Witebsk – w 16 meczach drugiej drużyny zdobył 18 bramek[5]. W styczniu 2019 rozwiązał umowę z Witebskiem[5][6].

Eniergietyk-BDU

[edytuj | edytuj kod]

28 stycznia 2019 podpisał kontrakt ze stołecznym Eniergietykiem-BDU[7]. Dla mińskiego klubu zadebiutował 31 marca 2019, w wyjazdowym, zremisowanym 0:0 meczu 1. kolejki z FK Słuck[8]. W pierwszej połowie sezonu 2019 zwykle pełnił rolę zmiennika, grał także w drugiej drużynie, ale szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie pierwszej drużyny i stał się głównym napastnikiem. 11 maja 2019, w swoim pierwszym meczu w pełnym wymiarze czasowym, zdobył swoją pierwszą bramkę dla Studentów, podczas wyjazdowego, przegranego 1:2 meczu z Isłaczem[9]. W prestiżowym meczu z FK Mińsk strzelił aż 4 bramki[10], a w innym meczu derbowym – z Dynamą Mińsk – zdobył hat tricka[11]. Jedynym mińskim klubem przeciwko któremu nie zanotował bramki, ani asysty była Tarpieda.

Łącznie w 26 meczach ligowych strzelił 19 goli i tym samym zdobył tytuł króla strzelców[12]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem ligi.

Dynama Brześć i CSKA Moskwa

[edytuj | edytuj kod]

8 stycznia 2020 mistrz Białorusi, Dynama Brześć ogłosiła, że Szkuryn będzie jej zawodnikiem[13], jednak już dzień później klub z Brześcia poinformował, że napastnik został sprzedany do rosyjskiego CSKA Moskwa. Z moskiewskim klubem podpisał czteroipółletni kontrakt[14]. 29 lutego 2020 w domowym, zremisowanym 1:1 meczu 20. kolejki z Urałem Jekaterynburg, Szkuryn zadebiutował w nowym klubie, zmieniając w 73. minucie Ałana Dzagojewa[15]. 15 sierpnia 2020, w domowym, wygranym 2:1 meczu z FK Tambow pojawił się na boisku w 27. minucie, za Ałana Dzagojewa i w 55. minucie strzelił swojego pierwszego gola w rosyjskiej lidze[16]. Szkuryn przez cały okres pobytu w armijnym klubie nie zdołał wywalczyć regularnych występów na boisku.

Wypożyczenie do Dynama Kijów

[edytuj | edytuj kod]

9 lipca 2021 został wypożyczony na okres jednego sezonu do Dynama Kijów[17]. W białoruskich i rosyjskich mediach pojawiły się informacje, że wypożyczenie nie było jedynie efektem słabej formy sportowej, a zastraszaniem ze strony białoruskich służb i groźbami, m.in. deportacji[18].

Wypożyczenie do Rakowa Częstochowa

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2022 został wypożyczony do końca roku do Rakowa Częstochowa z możliwością wykupu[19]. Zadebiutował 19 marca 2022, wchodząc na boisko w 81. minucie spotkania z Legią Warszawa[20]. Po rozegraniu jeszcze jednego meczu dla klubu w sezonie 2021/2022, odszedł z zespołu 5 września 2022[21].

Wypożyczenie do Maccabi Petach Tikwa

[edytuj | edytuj kod]

5 września 2022 zawiesił swój kontakt z CSKA Moskwa, korzystając z przepisów FIFA w związku z inwazją Rosji na Ukrainę[22], i dołączył do izraelskiego klubu Maccabi Petach Tikwa na sezon 2022/2023[23].

Stal Mielec

[edytuj | edytuj kod]

5 lipca 2023 Stal Mielec ogłosiła, że Szkuryn zostanie nowym zawodnikiem klubu na zasadzie wypożyczenia[24]. W rundzie jesiennej rozegrał 20 spotkań: 18 meczów w ramach PKO BP Ekstraklasy oraz 2 w rozgrywkach Fortuna Pucharu Polski. Podczas 18 spotkań PKO BP Ekstraklasy zawodnik zdobył osiem goli oraz pięć asyst.

8 stycznia 2024 Szkuryn podpisał kontrakt z klubem z Mielca obowiązujący do końca sezonu 2024/2025.[25] W sezonie 2023/2024 został wicekrólem strzelców Ekstaklasy[26].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

1 września 2017 zadebiutował w młodzieżowej reprezentacji Białorusi w meczu kwalifikacyjnym Mistrzostw Europy 2019 przeciwko Grecji (0:2).

W 2019 białoruscy kibice zaczęli domagać się od selekcjonera Michaiła Marchiela powołania Szkuryna do kadry na mecze Ligi Narodów[27]. W październiku 2019 Marchiel oficjalnie tłumaczył, że napastnik nie dostanie powołania, ponieważ najpierw musi sprawdzić się w drużynie młodzieżowej[27]. Sprawa miała jednak drugie dno, ponieważ w czerwcu 2019, doszło do konfliktu między Marchielem, wtedy trenerem reprezentacji U-21, a Szkurynem[27].

14 sierpnia 2020, podczas protestów na Białorusi, Szkuryn opublikował na swoim koncie w serwisie Instagram post opatrzony zdjęciem człowieka z biało-czerwono-białą flagą, w którym napisał, iż odmawia gry w reprezentacji tak długo, dopóki prezydentem jest Aleksander Łukaszenka[28].

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na dzień 26 lutego 2022)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Kontynentalne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FK Witebsk 2017 Wyszejszaja liha 4 1 1 0 5 1
2018 7 0 2 1 9 1
Łącznie 11 1 3 1 14 2
Eniergietyk-BDU 2019 Wyszejszaja liha 26 19 2 2 28 21
Dynama Brześć 2020
CSKA Moskwa 2019/20 Priemjer-Liga 4 0 1 0 5 0
2020/21 9 3 3 0 2 0 14 3
Łącznie 13 3 4 0 2 0 19 3
Dynamo Kijów (wyp.) 2021/22 Premier-liha 8 0 1 0 0 0 9 0
Łącznie w karierze 58 23 10 3 2 0 70 26

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aleksandr Diwiniec, Валерий Исаев: «Вместе с киевским «Динамо» решили, что пока Шкурину лучше играть в основном составе «Витебска», а из Украины будут следить» [online], tribuna.com, 7 sierpnia 2017 [dostęp 2022-02-26] (ros.).
  2. Vitebsk vs. Slutsk 0 - 0, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  3. Vitebsk vs. Krumkachy 2 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  4. Dnepr Mogilev - FK Vitebsk, 5 sie 2017 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  5. a b Шкурин покинул "Витебск" [online], football.by, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  6. Andriej Masłowskij, «Витебск» прокинул Печенина с БАТЭ – другой игрок с потенциалом выкупил себя у клуба, чтобы не попасть в такую ситуацию [online], tribuna.com, 29 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  7. Покинувший "Витебск" нападающий перешел в "Энергетик-БГУ" [online], football.by, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  8. FK Slutsk - Energetik-BGU Minsk, 31 mar 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  9. Isloch Minskiy Rayon - Energetik-BGU Minsk, 11 maj 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  10. FK Minsk - Energetik-BGU Minsk, 27 wrz 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  11. Energetik-BGU Minsk - Dinamo Minsk, 26 paź 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  12. Футбол. Илья Шкурин — лучший бомбардир чемпионата Беларуси-2019. pressball.by, 2019-12-01. [dostęp 2022-02-28]. (ros.).
  13. Официально: Шкурин сменил "Энергетик-БГУ" на брестское "Динамо" [online], football.by, 8 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  14. Oleg Tołokiewicz, ЦСКА объявил о переходе форварда Шкурина [online], championat.com, 9 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  15. CSKA Moskwa - Ural Jekaterynburg, 29 lut 2020 - Premier Liga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  16. CSKA Moskva vs. Tambov 2 - 1, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  17. Илья Шкурин стал игроком киевского "Динамо" - Новости [online], football.by, 10 lipca 2021 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  18. Dominik Kołodziej, Skrytykował Łukaszenkę, groziła mu deportacja. Teraz gra na Ukrainie [online], sport.onet.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2022-02-26] (pol.).
  19. Ilja Szkuryn nowym zawodnikiem Rakowa!. rakow.com, 2022-02-26. [dostęp 2022-02-28].
  20. Lidera stołek odbiera Wszołek [online], www.90minut.pl, 19 marca 2022 [dostęp 2022-09-05].
  21. Ilja Szkurin odchodzi z Rakowa [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-09-05].
  22. Илья Шкурин приостановил контракт с ПФК ЦСКА [online], pfc-cska.com [dostęp 2022-09-30] (ros.).
  23. מועדון הכדורגל מכבי פתח תקווה, [w:] Maccabi Petah Tikva FC [online], www.facebook.com [dostęp 2022-09-30] (hebr.).
  24. Ilya Shkurin zawodnikiem PGE FKS Stali Mielec - FKS Stal Mielec SA [online], 5 lipca 2023 [dostęp 2024-05-09] (pol.).
  25. Ilya Shkurin z nowym kontraktem w PGE FKS Stali Mielec [online], 8 stycznia 2024 [dostęp 2024-05-09] (pol.).
  26. Oto nowy król strzelców Ekstraklasy. Nagroda na pocieszenie [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-05-26] (pol.).
  27. a b c Dmitrij Siniak, Почему лучшего форварда Беларуси нe вызывают в сборную? [online], charter97.org, 29 października 2019 [dostęp 2021-08-18] (biał. • ros.).
  28. Michaił Bolszakow, Шкурин отказался играть за сборную Беларуси при Лукашенко [online], sports.ru, 15 sierpnia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]