Raków Częstochowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy klubu piłkarskiego. Zobacz też: stację kolejową Częstochowa Raków.
Raków Częstochowa
Ilustracja
Pełna nazwa

RKS Raków Częstochowa Spółka Akcyjna[1]

Przydomek

Czerwono-Niebiescy
Medaliki
Krzyżowcy
Hutnicy

Maskotka

rycerz Medalik

Barwy

       
czerwono-niebieskie

Data założenia

marzec 1921 jako Racovia

Debiut w najwyższej lidze

30 lipca 1994
Olimpia Poznań – Raków Częstochowa 6:2

Liga

Ekstraklasa

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Częstochowa

Adres

ul. Bolesława Limanowskiego 83, 42-208 Częstochowa

Stadion

Miejski Stadion Piłkarski Raków w Częstochowie

Sponsor techniczny

Adidas

Właściciel

Michał Świerczewski

Prezes

Piotr Obidziński

Trener

Marek Papszun

Asystent trenera

Przemysław Oziębała
Artur Węska
Mariusz Kondak
Kacper Jędrychowski
Michał Mikołajczyk

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa

RKS Raków Częstochowa – klub sportowy z Częstochowy, założony w 1921 pod nazwą Racovia. Nazwa pochodzi od dzielnicy Raków, gdzie znajduje się siedziba klubu. Od sezonu 2019/20 męska drużyna piłkarska występuje w Ekstraklasie. Mistrz Polski w 2023 roku[2], dwukrotny wicemistrz Polski, oraz zdobywca Pucharu Polski i Superpucharu Polski w latach 2021 i 2022[3][4][5][6][7].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Dawne herby klubu
Herb w 1921 r.
Herb w latach 1957–1994
Herb w latach 1994–2002
Herb w latach 2002–2011
Herb w latach 2011–2014

Chronologia nazw

[edytuj | edytuj kod]
  • marzec 1921 – Klub Sportowo-Footbolowy Racovia
  • 1927 – RKS (Robotniczy Klub Sportowy) Raków Częstochowa
  • 1951– Koło Zrzeszenia Sportowego „Stal” przy Hucie „Częstochowa”
  • 8 czerwca 1957 – RKS Raków
  • 11 lipca 2002 – KS Raków Częstochowa
  • 1 lipca 2011 – RKS Raków Częstochowa[1]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

1921–1945

[edytuj | edytuj kod]

W 1921 r. w wyniku starań działaczy Organizacji Młodzieżowej Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, związanej z PPS, powstał Klub Sportowo-Footbolowy „Racovia”. Patronat nad nim objął Komitet Dzielnicowy PPS i lokalny oddział Związku Zawodowego Metalowców. Nie został on jednak zarejestrowany w Związku Okręgowym Piłki Nożnej w Krakowie ani w Kielcach z powodu negatywnego nastawienia częstochowskiego starostwa wynikającego z braków w statucie klubu. Założycielami byli dr Jan Baścik, Marian Federak, Jan Łoboda, Józef Kaźmierczak, Antoni Kiełbasiński, Wacław Sabczyk[8]. Pierwsze boisko powstało na drewnianym torze wyścigów kolarskich, zbudowanym przy ul. Limanowskiego i Syrokomli, który dyrekcja Huty Częstochowa udostępniła klubowi w zamian za opiekę nad tym obiektem. Zawodnicy występowali zwykle w zielonych koszulkach z czarnymi wyłogami oraz w czarnych spodenkach[9]. W 1924 roku „Racovia” rozpoczęła udział w rozgrywkach mistrzowskich z klubami częstochowskimi. Wobec braku rejestracji 20 lipca 1925 roku klub został samorozwiązany[10] W 1927 roku klub został reaktywowany jako Robotniczy Klub Sportowy Raków, jednak nie został zarejestrowany – nie występuje w wykazie stowarzyszeń województwa kieleckiego i Księdze Jubileuszowej PZPN. Klub reaktywowali działacze: Józef Baranowski, Feliks Bekier, Antoni Gładysz, i Władysław Pachołek[8]. Pomimo braku rejestracji klub funkcjonował i występował w rozgrywkach, awansując z klasy C, przez klasę B do klasy A. Piłkarze występowali w czerwonych spodenkach oraz w niebieskich koszulkach z wyhaftowanymi literami RKS Raków[11]. W okresie kryzysu gospodarczego klub przeżywał trudności finansowe, zawodnicy musieli pokrywać koszty strojów i dojazdów z własnych środków, w celu zdobycia środków na funkcjonowanie drużyny założono zespół muzyczny i teatr amatorski. Po wyborach brzeskich doszło do zaostrzenia sytuacji politycznej, rządowe bojówki splądrowały wówczas lokal PPS, w odpowiedzi na co fanatyczny członek partii dokonał zabójstwa działacza obozu rządowego Antoniego Furmańczyka i trzech innych osób. Klub Raków, jako podporządkowany PPS, był wówczas bliski zamknięcia. W 1935 roku dyrektor Huty Częstochowa inż. Tomasz Szwejkowski przeznaczył środki na zakup sprzętu i urządzenie boiska[8]. W okresie międzywojennym i okupacyjnym najbardziej wyróżniającymi się zawodnikami Rakowa byli Marian Federak i Józef Trauc[10]. W 1937 roku zespół awansował do częstochowskiej A klasy, wysuwając się na czoło tabeli[11][12].

W czasie II wojny światowej klub nie istniał z powodu polityki okupanta. W niemieckich obozach koncentracyjnych zginęli byli prezesi Marian Federak i Konstanty Zawadzki. Z rąk Niemców zginęli także piłkarze Mieczysław Andre i Stanisław Frocisz. Józef Trauc, który współtworzył tajną drużynę Rakowa, został postrzelony w kolano, co okupił trwałym kalectwem[13][14].

1945–1994

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie zaczęto szybką rozbudowę osiedla Raków, stawiając nowe bloki. Wówczas zlikwidowano boisko, w związku z czym zawodnicy zbudowali własnymi siłami żwirowe boisko w pobliżu obecnego. Klub reaktywowany przez Władysława Pachołka, Józefa Baranowskiego, Jana Łobodę i Franciszka Ślęzaka związał się z Hutą Częstochowa, która wsparła go finansowo. Powstały sekcje: bokserska, szachowa, tenisa stołowego i piłki siatkowej męskiej[8]. Oficjalnie sekcję piłki nożnej odtworzono w klubie dopiero w 1949 roku. Z inicjatywy Mariana Zdunkiewicza powstał Społeczny Komitet Budowy Stadionu[8]. Po rozpoczęciu prac przy budowie obecnego kompleksu klubowego zawodnicy własnymi siłami zbudowali prowizoryczne boisko na Dąbiu. Obecnie (XXI wiek) funkcjonujący stadion oddano do użytku 22 lipca 1955 roku. W pierwszych latach po wojnie klub z powodu polityki państwa występował pod nazwą „Stowarzyszenie Sportowe Stal Raków”. Przy klubie funkcjonowały sekcje: koszykówki kobiet (1956–1970), koszykówki mężczyzn (1958–1970), lekkoatletyczna (1960–1972), piłki ręcznej kobiet (1967–1970) i powstała w 1970 roku sekcja brydża sportowego. Statut klubu pochodzi z 1964 roku[8].

Drużyna piłkarska klubu sukcesywnie umacniała swoją pozycję, awansując od juniorów do Ligi Zagłębiowskiej. 5 sierpnia 1962 roku Raków wygrał 2:0 z Górnikiem Radlin w ostatnim barażowym meczu o awans do II ligi. Mecz rozegrano na stadionie Victorii Częstochowa przy 15 tysięcznej widowni[15].

W sezonie 1966/67 trzecioligowy zespół awansował do finału Pucharu Polski. 9 lipca 1967 roku o godz. 17:00 w finale w Kielcach RKS przegrał po dogrywce 0:2 z Wisłą Kraków. Poziom meczu był wyrównany, w pierwszej połowie Raków miał pięć szans na zdobycie bramki, a Wisła ani jednej[16]. Wśród trzech królów strzelców turnieju znalazł się Bernard Burczyk.

W 1972 roku w półfinale Pucharu Polski RKS przegrał z Legią Warszawa. Pierwszy mecz został rozegrany na Stadionie Miejskim w Częstochowie przy 18 tysięcznej publiczności[17][18]. W 1985 drużyna juniorów Rakowa trenowana przez Zbigniewa Dobosza i Andrzeja Lewandowskiego wygrała ogólnopolską spartakiadę młodzieży w kategorii piętnastolatków[19]. Przez wiele lat, do 1991 roku, trenerem drużyny piłkarskiej był były piłkarz Rakowa, Jan Basiński[10]. W 1993 roku juniorska drużyna klubu pod kierownictwem Gotharda Kokotta zajęła 2 miejsce w rozgrywkach juniorów młodszych (U-17)[20]. Zawodnik klubu Jacek Magiera zdobył Mistrzostwo Europy w piłce nożnej do lat 16 oraz zajął 4. miejsce na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej do lat 17. W sezonie 1993/1994 siatkarze klubu zajęli 3 miejsce w Pucharze Polski.

1994–2023

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1994–1998 zespół piłkarski występował w I lidze, w sezonie 1995/96 kończąc rozgrywki ligowe na 8. miejscu. W 1995 roku Raków dotarł do ćwierćfinału Pucharu Polski (uległ warszawskiej Legii), a rok później również w ćwierćfinale przegrał z Ruchem Chorzów. W 2001 roku klub spadł do IV ligi. 11 lipca 2002 roku powołano do życia Klub Sportowy Raków[21]. W tym samym roku zlikwidowano sekcję siatkarską klubu. W sezonie 2002/2003 zawodnik Tomasz Czok zdobył 15 goli, zostając królem strzelców grupy śląskiej I IV ligi[22]. W sezonie 2003/2004 zespół dotarł do ćwierćfinału Pucharu Polski, gdzie przegrał z Jagiellonią Białystok. W 2005 roku po wygranym dwumeczu z Koszarawą Żywiec KS Raków Częstochowa awansował do III ligi (od 2008 roku II liga). Królem strzelców w grupie w sezonie 2004/2005 został Tomasz Czok strzelając 23 bramki[23].

Mecz III ligi – Raków Częstochowa – Chrobry Głogów

1 lipca 2011 roku utworzono spółkę akcyjną RKS Raków Częstochowa, która przejęła sekcję piłki nożnej KS Raków Częstochowa[1]. W 2011 roku obchodzono 90-lecie istnienia klubu. Z tej okazji rozegrano towarzyski mecz z Wisłą Kraków, wygrany przez Raków 1:0[24][25].

W 2014 roku właścicielem klubu został przedsiębiorca Michał Świerczewski[26].

W sezonie 2016/17 zespół pod kierownictwem Marka Papszuna zwyciężył w II lidze i zapewnił sobie awans do I ligi. Drużyna rezerw grała wówczas w IV lidze. W Plebiscycie Piłki Nożnej Andrzej Niewulis otrzymał tytuł pierwszoligowca roku 2018.

10 kwietnia 2019 roku w półfinale Pucharu Polski zespół przegrał z Lechią Gdańsk. 24 kwietnia 2019 roku Raków pokonał na własnym stadionie 2:0 drużynę Podbeskidzia Bielsko-Biała w meczu 30 kolejki I ligi, dzięki czemu po 21 latach przerwy awansował do Ekstraklasy. W Plebiscycie Piłki Nożnej Marek Papszun otrzymał tytuł trenera roku 2020, a Raków Częstochowa tytuł drużyny roku 2020.

W 2021 roku klub sportowy obchodził 100-lecie istnienia. Z tej okazji 29 marca 2021 roku w meczu 22 kolejki Ekstraklasy z Górnikiem Zabrze drużyna zagrała w sznurowanych zielono-czarnych koszulkach, nawiązujących do pierwszych barw klubu[27][28].

W sezonie 2020/2021 zespół zagrał w finale Pucharu Polski. 2 maja 2021 roku w meczu na Arenie Lublin RKS Raków wygrał 2:1 z Arką Gdynia. Rakowianie przegrywali 0:1 po golu Mateusza Żebrowskiego w 57 minucie, ale zaprezentowali wspaniały finisz. W 81. minucie wyrównał Ivi López, a o zwycięstwie przesądził David Tijanić strzelając drugiego gola w 89. minucie[3][29][30]. Raków zdobył Puchar Polski, przez co był uprawniony do startu w kwalifikacjach do Ligi Konferencji Europy UEFA. Królem strzelców turnieju został Vladislavs Gutkovskis. 10 maja 2021 roku w meczu 29 kolejki Ekstraklasy Raków na własnym stadionie wygrał 1:0 z Piastem Gliwice, przez co na kolejkę przed końcem rozgrywek został srebrnym medalistą Mistrzostw Polski[31]. Marek Papszun został wybrany trenerem, a Kamil Piątkowski młodzieżowcem sezonu 2020/2021 Ekstraklasy[32]. Po zakończeniu sezonu Kamil Piątkowski przeszedł do mistrza Austrii Red Bull Salzburg za kwotę 5 milionów euro[33][34], a David Tijanić do Göztepe SK za kwotę 2 milionów euro[35].

Wyjściowe ustawienie w meczu finałowym Pucharu Polski w sezonie 2020/2021

17 lipca 2021 roku Raków zagrał w Warszawie mecz o Superpuchar Polski z mistrzem Polski Legią Warszawa. Ponieważ w podstawowym czasie gry był remis 1:1, o zwycięstwie zadecydowały rzuty karne, po których wygrał Raków 4:3[36].

W kwalifikacjach do Ligi Konferencji Europy UEFA drużyna w dwumeczach pokonała Sūduvę Mariampol (0:0, k. 4:3) i Rubin Kazań (1:0), lecz w rundzie play-off przegrała z KAA Gent (1:3)[37]. Raków rozgrywał swoje mecze domowe na Stadionie Miejskim w Bielsku-Białej[38].

2 maja 2022 roku drużyna Rakowa obroniła tytuł zdobywcy Pucharu Polski wygrywając na Stadionie Narodowym w Warszawie 3:1 z Lechem Poznań. Gole dla drużyny strzelili Vladislavs Gutkovskis, Mateusz Wdowiak i Ivi López[39]. Mateusz Wdowiak został jednym z królów strzelców turnieju[40].

21 maja 2022 roku w meczu 34 kolejki Ekstraklasy Raków na własnym stadionie wygrał 3:0 z Lechią Gdańsk, przez co zespół drugi raz z rzędu zdobył wicemistrzostwo Polski. Królem strzelców ekstraklasy został Ivi López zdobywając dla klubu 20 bramek[6]. Ponadto został wybrany najlepszym pomocnikiem i najlepszym piłkarzem sezonu 2021/2022 Ekstraklasy. Vladan Kovačević otrzymał tytuł najlepszego bramkarza sezonu[41].

9 lipca 2022 roku Raków zagrał w Poznaniu mecz o Superpuchar Polski z mistrzem Polski Lechem Poznań. Raków wygrał 2:0. Gole dla drużyny strzelili Bogdan Racovitan i Mateusz Wdowiak[7].

Mecz Ekstraklasy – Raków Częstochowa – Lechia Gdańsk

W kwalifikacjach do Ligi Konferencji Europy UEFA drużyna w dwumeczach pokonała FK Astanę (6:0)[42] i Spartak Trnawę (3:0)[43], lecz w rundzie play-off przegrała ze Slavią Praga (2:3)[44].

W Plebiscycie Piłki Nożnej 2022 Marek Papszun został po raz trzeci wybrany trenerem roku[45].

W sezonie 2022/2023 Raków trzeci raz z rzędu zagrał w finale Pucharu Polski, w którym po bezbramkowym remisie przegrał z Legią Warszawa 5:6 w serii rzutów karnych[46]. 7 maja 2023 roku Pogoń Szczecin wygrała na swoim boisku 2:1 z Legią Warszawa. Ten wynik sprawił, że na trzy kolejki przed końcem sezonu Raków zapewnił sobie pierwsze w historii mistrzostwo Polski[2]. Podczas Gali Ekstraklasy podsumowującej sezon 2022/2023 Vladan Kovačević został po raz drugi z rzędu wybrany bramkarzem sezonu, Fran Tudor otrzymał tytuł obrońcy sezonu, a Marek Papszun został wybrany trenerem sezonu[47].

W sezonie 2023/2024 Raków uczestniczył w eliminacjach Ligi Mistrzów. W drodze do fazy play-off kwalifikacji wyeliminował nie tylko Florę Tallinn, ale i faworyzowane kluby Qarabağ FK oraz Aris Limassol[48][49]. W ostatniej fazie eliminacji los skojarzył Raków z mistrzem Danii FC Kopenhaga – w pierwszym meczu przegrał 0:1, w drugim zremisował 1:1[50]. Jako przegrany tego etapu rozgrywek, zyskał prawo gry w fazie grupowej Ligi Europy. W samej grupie, w której trafił na Sporting CP, Atalantę BC i Sturm Graz, zdobył cztery punkty i zajął ostatnie miejsce[51].

Sezony ligowe

[edytuj | edytuj kod]
Historia występów Rakowa Częstochowa w rozgrywkach ligowych
Sezon Rozgrywki ligowe Puchar Polski (rozgrywki centralne)
Poziom Nazwa ligi Miejsce M Z R P +/− Pkt Uwagi Najlepszy strzelec
1924 IV Klasa C Częstochowa 4 bd. turniej nie odbył się
1934/1935 V Klasa C Częstochowa 1 Awans do Klasy B turniej nie odbył się
1935/1936 IV Klasa B Częstochowa 5
1936/1937 Klasa B Częstochowa 1 Awans do Klasy A
1937/1938 III Klasa A Częstochowa 6
1938/1939 Klasa A Częstochowa 5
1945 – Mistrzostwo OZPN Częstochowa – Gr. I 4 10 17-28 10 turniej nie odbył się
1946 III Klasa B Gr. I Częstochowa 1 30 22 4 4 57-11 (130-48) 22 porażka w barażach z Czarnymi Radomsko[52] Polska Czesław Kusal (39)[15]
1947 Klasa B 2 32-22 13 Polska Czesław Kusal[52]
1948 Klasa B 1 8 6 0 2 24-11 Awans do Klasy A po barażach z Czarnymi Radomsko (anulowano), nast. Wartą Pławno (5:0, 3:0)[15]
1948/1949 Klasa A 6 W 1949 r. utworzono ZS Związkowiec Częstochowa z drużyn KS Brygada i RKS Raków[52] bd.
1949/1950 Klasa A 6 12 17-44 5[15] W Kole Sportowym Zrzeszenia Stal występowali zawodnicy klubu RKS Elektrodyn Częstochowa[52]
1951 Klasa wojewódzka 6 6 11-19 3 Pod nazwą Koło Sportowe Zrzeszenia Stal przy Hucie Częstochowa[52] –
1952 Klasa wojewódzka 5 17 44-28 18 –
1953 IV Klasa A turniej nie odbył się
1954 Klasa A Grupa III 11 26 41-59 18 Pod nazwą Huta Bieruta Częstochowa[53] –
1955 V Klasa B 1 18 97-24 33 Awans do Klasy A[15] –
1956 IV Klasa A 3 18 21 –
1957 III III liga (Zagłębie) 2 18 9 4 5 47-27 22 –
1958 III liga (Zagłębie) 1 18 42-19 27 baraże o awans do II ligi Polska Jerzy Stachowiak[15] turniej nie odbył się
Elimin. do II ligi – Gr. I 3 6 2 1 3 8-16 5
1959 III liga (Zagłębie) 2 20 32-21 27 bd.
1960 III liga (Zagłębie) 3 18 33-24 23 Polska Ryszard Flak[52]
1961 III liga (Zagłębie) 1 22 67-20 36 baraże o awans do II ligi
Elimin. do II ligi – Gr. V 3 4 1 1 2 5-6 3
1962 III liga (Zagłębie) 1 22 74-27 36 –
Elimin. do II ligi – Gr. II 1 8 6 1 1 24-11 13 Awans do II ligi
1962/1963 II II liga 3 30 17 5 8 59-35 39 Polska Kazimierz Szmidt[52][54] I runda
1963/1964 II liga 11 30 10 8 12 42-44 28 I runda
1964/1965 II liga 3 30 16 8 6 59-33 40 1/16 finału
1965/1966 II liga 13 30 10 8 12 30-51 28 Spadek do III ligi bd. 1/8 finału
1966/1967 III III liga, grupa II (Kraków) 4 30 58-34 36 srebro Finał
1967/1968 III liga, grupa II (Kraków) 7 30 41-30 31 –
1968/1969 III liga, grupa II (Kraków) 5 30 36-32 34 –
1969/1970 III liga, grupa II (Kraków) 11 30 31-30 28 –
1970/1971 III liga, grupa II (Kraków) 5 30 11 10 9 28-26 32 –
1971/1972 III liga, grupa II (Kraków) 5 30 40-30 34 Półfinał
1972/1973 III liga, grupa II (Kraków) 8 30 35-38 31 –
1973/1974 Klasa wojewódzka Katowice I, grupa A 4 26 45-30 32 1/16 finału
1974/1975 Klasa Wojewódzka, grupa II 2 26 69-17 39 –
1975/1976 Liga Okręgowa Katowice, grupa II 1 26 20 3 3 61-14 43 –
1976/1977 III liga, grupa V 2 26 38-18 37 –
1977/1978 III liga, grupa V 1 26 56-24 40 Awans do II ligi –
1978/1979 II II liga, grupa II 10 30 12 6 12 38-33 30 Polska Zdzisław Sławuta[55] –
1979/1980 II liga, grupa II 14 30 9 6 15 26-40 24 Spadek do III ligi bd. II runda
1980/1981 III III liga, grupa III 2 30 39-24 37 Awans do II ligi III runda
1981/1982 II II liga, grupa II 8 30 8 15 7 21-28 31 II runda

(druga drużyna)

1982/1983 II liga, grupa II 5 30 12 7 11 32-28 31 II runda
1983/1984 II liga, grupa II 14 30 7 12 11 27-35 26 Spadek do III ligi Polska Zbigniew Sołtysik (11)[56] II runda
1984/1985 III III liga, grupa VI 4 26 29-19 34 bd. II runda
1985/1986 III liga, grupa VI 2 30 44-28 43 –
1986/1987 III liga, grupa VI 8 30 29-23 33 I runda
1987/1988 III liga, grupa VI 6 30 33-27 34 I runda
1988/1989 III liga, grupa VI 2 30 56-19 53 –
1989/1990 III liga, grupa 3 (Śląsk) 1 38 75-20 65 Awans do II ligi –
1990/1991 II II liga 6 38 16 11 11 43-34 43 Polska Waldemar Żebrowski (11)[57] –
1991/1992 II liga, grupa I 6 32 13 9 10 45-43 35 Polska Waldemar Żebrowski (12)[58] IV runda (1/16 finału)
1992/1993 II liga, grupa I 5 34 13 13 8 46-32 39 Polska Waldemar Żebrowski (13)[59] III runda
1993/1994 II liga, grupa I 1 34 21 7 6 62-22 49 Awans do I ligi Polska Waldemar Żebrowski (12)[60] II runda
1994/1995 I I liga 13 34 9 13 12 31-43 34 Polska Jan Spychalski (8) Ćwierćfinał
1995/1996 I liga 8 34 12 8 14 33-36 44 Polska Piotr Mandrysz, Polska Paweł Skrzypek i Polska Grzegorz Skwara (po 5) Ćwierćfinał
1996/1997 I liga 10 34 11 11 12 35-39 44 Polska Jacek Magiera i Polska Grzegorz Skwara (po 6) 1/8 finału
1997/1998 I liga 18 34 4 5 25 21-68 17 Spadek do II ligi Polska Robert Szopa (6) IV runda (1/16 finału)
1998/1999 II II liga, grupa zachodnia 2 26 14 5 7 44-20 47 Polska Grzegorz Skwara (11)[56] IV runda (1/16 finału)
1999/2000 II liga 22 46 11 7 28 49-80 40 Spadek do III ligi Polska Marcin Bojarski (12)[61] IV runda (1/16 finału)
2000/2001 III III liga, grupa: Lubuskie,
Dolny Śląsk, Opolskie, Śląsk 		20 38 1 4 33 16-139 7 Spadek do IV ligi bd. II runda
2001/2002 IV IV liga, grupa: śląska I 8 30 10 8 12 39-55 38 –
2002/2003 IV liga, grupa: śląska I 8 30 12 6 12 47-39 42 Polska Tomasz Czok (15) –
2003/2004 IV liga, grupa: śląska I 2 30 16 8 6 50-28 56 Polska Piotr Malinowski (15) Ćwierćfinał
2004/2005 IV liga, grupa: śląska I 1 30 25 3 2 68-17 78 Awans do III ligi Polska Tomasz Czok (23) I runda
2005/2006 III III liga, grupa 3 7 30 12 7 11 45-28 43 Polska Damian Sołtysik (12) –
2006/2007 III liga, grupa 3 5 30 12 11 7 43-30 47 Polska Bartosz Gliński (6) –
2007/2008 III liga, grupa 3 2 30 19 2 9 58-26 59 Powstanie ekstraklasy, przejście do II ligi bez zmiany poziomu rozgrywkowego Polska Grzegorz Skwara (14) –
2008/2009 II liga, grupa zachodnia 5 34 15 9 10 46-32 54 Polska Tomasz Foszmańczyk i Polska Artur Lenartowski (po 8) –
2009/2010 II liga, grupa zachodnia 10 34 11 12 11 38-31 45 Polska Artur Lenartowski (8) Runda przedwstępna
2010/2011 II liga, grupa zachodnia 14 34 10 14 10 42-40 44 Polska Mateusz Zachara (10) Runda przedwstępna
2011/2012 II liga, grupa zachodnia 11 34 12 8 14 37-51 44 Polska Maciej Gajos (9) Runda przedwstępna
2012/2013 II liga, grupa zachodnia 12 34 12 7 15 43-44 43 Polska Artur Pląskowski, Polska Rafał Czerwiński, Nigeria Joshua Balogun Kayode (po 7) Runda przedwstępna
2013/2014 II liga, grupa zachodnia 10 34 13 9 12 44-40 48 Polska Dawid Retlewski (11) Runda wstępna
2014/2015 II liga 4 34 17 6 11 43-34 57 Baraże o I ligę Polska Dariusz Pawlusiński (10) Runda wstępna
2015/2016 II liga 5 34 15 8 11 59-48 53 Polska Wojciech Okińczyc i Polska Damian Warchoł (po 11) Runda wstępna
2016/2017 II liga 1 34 20 11 3 64-29 71 Awans do I ligi Polska Rafał Figiel i Polska Przemysław Oziębała (po 10) 1/16 finału
2017/2018 II I liga 7 34 14 9 11 50-40 51 Polska Adam Czerkas (8) Runda wstępna
2018/2019 I liga 1 34 20 10 4 54-22 70 Awans do Ekstraklasy Polska Szymon Lewicki i Czechy Tomáš Petrášek (po 8) Półfinał
2019/2020 I Ekstraklasa 10 37 16 5 16 51-56 53 Kostaryka Felicio Brown Forbes (10) 1/8 finału
2020/2021 Ekstraklasa srebro 2 30 17 8 5 46-25 59 złoto Zwycięstwo w meczu o Superpuchar Polski Hiszpania Ivi López (9) złoto Zwycięstwo
2021/2022 Ekstraklasa srebro 2 34 20 9 5 60-30 69 Runda play-off Ligi Konferencji Europy UEFA

złoto Zwycięstwo w meczu o Superpuchar Polski

Hiszpania Ivi López (20) złoto Zwycięstwo
2022/2023 Ekstraklasa złoto 1 34 23 6 5 63-24 75 Runda play-off Ligi Konferencji Europy UEFA Hiszpania Ivi López i Polska Bartosz Nowak (po 9) srebro Finał
2023/2024 Ekstraklasa 7 34 14 10 10 54-39 52 Faza grupowa Ligi Europy Chorwacja Ante Crnac (8) 1/4 finału
2024/2025 Ekstraklasa I runda
Źródła: RKS Raków Częstochowa SA. 90minut.pl. [dostęp 2021-05-10]. (pol.)., Polska Liga Klubów. [dostęp 2016-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)]. (pol.)., WikiZagłębie.pl. [dostęp 2016-09-02]. (pol.).

I poziom – 8 sezonów, II poziom – 17 sezonów, III poziom – 47 sezonów, IV poziom – 9 sezonów, V poziom – 2 sezony

Historyczne mecze

[edytuj | edytuj kod]

Finał Pucharu Polski (1967)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1967.
9 lipca 1967
17:00
Wisła Kraków
Sykta Gol 107'
Skupnik Gol 111'
 2:0 pd.
0:0
 Raków Częstochowa Stadion Błękitnych, Kielce
Widzów: 6 000
Sędzia: Polska Stanisław Eksztajn (Warszawa)

Finał Pucharu Polski (2021)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 2021.
2 maja 2021
16:00
 Raków Częstochowa
López Gol 81'
Tijanić Gol 89'
 2:1
0:0
 Arka Gdynia
 Arena Lublin, Lublin
Widzów: 0[a]
Sędzia: Polska Paweł Gil (Lublin)

Mecz o Superpuchar Polski (2021)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Superpuchar Polski w piłce nożnej 2021.
17 lipca 2021
20:00
 Legia Warszawa
Emreli Gol 90'
 1:1
k. 3:4
(0:1, 1:1)
 Raków Częstochowa
Gol 10' Tudor
 Stadion Wojska Polskiego, Warszawa
Widzów: 10 870
Sędzia: Polska Damian Sylwestrzak (Wrocław)
    Rzuty karne  
Pekhart Karny–gol
Kapustka Pudło
Emreli Pudło
Juranović Karny–gol
Mladenović Karny–gol 		Karny–gol Petrášek
Karny–gol López
Pudło Arsenić
Karny–gol Arak
Karny–gol Rundić

Finał Pucharu Polski (2022)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 2022.
2 maja 2022
16:00
 Lech Poznań
Amaral Gol 52'
 1:3
(0:2)
 Raków Częstochowa
Gol 6' Gutkovskis
Gol 36' Wdowiak
Gol 77' López
 PGE Narodowy, Warszawa
Widzów: 35 694
Sędzia: Polska Szymon Marciniak (Płock)

Mecz o Superpuchar Polski (2022)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Superpuchar Polski w piłce nożnej 2022.
9 lipca 2022
20:10
 Lech Poznań 0:2
(0:1)
 Raków Częstochowa
Gol 43' Racovițan
Gol 51' Wdowiak
 Stadion Miejski, Poznań
Widzów: 15 898
Sędzia: Polska Paweł Raczkowski (Warszawa)

Finał Pucharu Polski (2023)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 2023.
2 maja 2023
16:00 CEST
Legia Warszawa 0:0 (pd.)
k. 6:5
(0:0, 0:0, 0:0)
 Raków Częstochowa PGE Narodowy, Warszawa
Widzów: 44 701
Sędzia: Polska Piotr Lasyk
    Rzuty karne  
Slisz Karny–gol
Rosołek Karny–gol
Augustyniak Karny–gol
Sokołowski Karny–gol
Wszołek Karny–gol
Nawrocki Karny–gol 		Karny–gol Tudor
Karny–gol Svarnas
Karny–gol Piasecki
Karny–gol Nowak
Karny–gol Jean Carlos
Pudło Wdowiak

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Stan na 27 października 2023

Drużynowe

[edytuj | edytuj kod]
Mecze w Ekstraklasie
Pierwszy mecz:
30 lipca 1994 roku z Olimpią Poznań – 2:6
Najwięcej bramek w sezonie:
63 w 34 meczach – 2022/2023
Najmniej bramek w sezonie:
21 w 34 meczach – 1997/1998
Najwięcej punktów w sezonie:
75 w 34 meczach – 2022/2023
Najmniej punktów w sezonie:
17 w 34 meczach – 1997/1998
Mecze w Ekstraklasie
Kolejne mecze bez porażki:
17 (11 września 2022 – 18 marca 2023)
Kolejne mecze bez porażki na własnym boisku:
24 (15 grudnia 2021 – 28 kwietnia 2023)
Kolejne mecze wygrane:
7 (6 października – 12 listopada 2022)
Kolejne mecze wygrane na własnym boisku:
12 (31 sierpnia 2022 – 28 kwietnia 2023)
Mecze w Ekstraklasie
Najwyższe zwycięstwo na własnym boisku:
7:1 z Wisłą Płock 5 listopada 2022[64]
Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe:
3:0 z Wisłą Kraków 27 października 1996
3:0 z Lechią Gdańsk 21 grudnia 2019
4:1 z Podbeskidziem Bielsko-Biała 18 września 2020
3:0 ze Stalą Mielec 19 września 2021
3:0 z Bruk-Bet Termalicą Nieciecza 16 kwietnia 2022
4:1 ze Śląskiem Wrocław 28 sierpnia 2022
Najwyższa porażka na własnym boisku:
0:4 z Widzewem Łódź 24 listopada 1996
0:4 z Górnikiem Zabrze 25 kwietnia 1998
Najwyższa porażka na wyjeździe:
0:5 z Lechem Poznań 13 września 1997
Najwięcej bramek w jednym meczu:
4 – Łotwa Vladislavs Gutkovskis 5 listopada 2022
Mecze na II poziomie
Najwyższe zwycięstwo na własnym boisku:
7:1 z Victorią Jaworzno 11 października 1964
6:0 ze Ślęzą Wrocław 1993/1994
6:0 ze Stalą Stalowa Wola 1999/2000
Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe:
4:0 ze Ślęzą Wrocław 1991/1992
4:0 ze Stilonem Gorzów Wielkopolski 1992/1993
4:0 z UKP Zielona Góra 1998/1999
4:0 z Naprzodem Rydułtowy 1998/1999
5:1 z GKS 1962 Jastrzębie 17 listopada 2018
Najwyższa porażka u siebie:
0:3 Polonią Bydgoszcz 1962/1963
1:4 z Motorem Lublin 1965/1966
0:3 z Górnikiem Zabrze 1978/1979
0:3 z KSZO Ostrowiec Świętokrzyski 1999/2000
Najwyższa porażka na wyjeździe:
0:6 z Garbarnią Kraków 1965/1966

Raków zajmuje 31 miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy mając następujący bilans[65]:

Bilans Rakowa w Ekstraklasie[66]
Sezony Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bramki + Bramki – Punkty
9 289 121 70 98 375 343 424

Raków zajmuje 30 miejsce w tabeli wszech czasów I ligi mając następujący bilans:

Bilans Rakowa w I lidze
Sezony Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bramki + Bramki – Punkty
17 548 223 146 179 727 620 651

Mecze w europejskich pucharach

Pierwszy mecz
0:0 z Litwa Sūduvą Mariampol (W)[67] 22 lipca 2021
Najwyższe zwycięstwo:
5:0 z Kazachstan FK Astana (D)[68] 21 lipca 2022
Najwyższa porażka:
0:4 z Włochy Atalanta (D)[69] 14 grudnia 2023
Najlepsi strzelcy:
5 – Ukraina Władysław Koczerhin 2022-2023
4 – Hiszpania Ivi López 2022
4 – Chorwacja Fran Tudor 2022-2023
3 – Polska Łukasz Zwoliński 2023
3 – Polska Fabian Piasecki 2023
Najwięcej bramek w jednym meczu:
2 – Hiszpania Ivi López 4 sierpnia 2022
2 – Polska Łukasz Zwoliński 18 lipca 2023

Raków zajmuje 216 miejsce w rankingu klubowym UEFA, mając następujący bilans[70]:

Bilans Rakowa w europejskich pucharach
Sezony Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bramki + Bramki –
3 26 13 6 7 28 22

Mecze w Pucharze Polski na poziomie centralnym

Afisz meczu towarzyskiego Raków Częstochowa – KKS Częstochowa rozegranego 15.08.1946 r. na Stadionie Miejskim w Częstochowie
Pierwszy mecz
1:4 z Ludwikiem Zabrze (W) 25 listopada 1962
Najwyższe zwycięstwo:
9:0 ze Stalą Rzeszów (D) 21 listopada 1965
Najwyższa porażka:
1:5 z Widzewem Łódź (W) 13 listopada 1996
1:5 z Jagiellonią Białystok (D) 21 października 2003
Najlepsi strzelcy:
9 – Polska Grzegorz Skwara
9 – Polska Jan Spychalski
8 – Łotwa Vladislavs Gutkovskis
7 – Polska Bernard Burczyk
7 – Hiszpania Ivi López
Najwięcej bramek w jednym meczu:
4 – Polska Jan Spychalski
Bilans Rakowa w Pucharze Polski (poziom centralny)[15]
Sezony Mecze Zwycięstwa Remisy Porażki Bramki + Bramki –
40 94 53 0 41 166 122

Derby Częstochowy

[edytuj | edytuj kod]

Mecze Rakowa z innymi częstochowskimi drużynami. Nie uwzględniono meczów rozegranych przed 1939 rokiem. Mecze derbowe w latach 1945–1968 ściągały na trybuny tysiące kibiców. Duże emocje budziły mecze rozgrywane w latach 1957–1962 pomiędzy Rakowem, Skrą i Victorią (od 1960 także Budowlanymi) w walce o awans do II ligi. Rywalizację tę wygrał ostatecznie Raków.

Spotkania ze Skrą Częstochowa[71][72][73][74][75]
Sezon Poziom RKS:Skra Skra:RKS
1945 OZPN 2:2 2:0
1957 III liga 4:1 1:1
1958 III liga bd. 2:2
1959 III liga 1:0 4:1
1960 III liga 0:2 2:0
1960/1961 III liga 4:2 2:2
1961/1962 III liga 2:0 3:3
1986/1987 III liga 4:0 1:2
2002/2003 PP – 1:4
01.09.2004 m.tow. 9:0 –
30.01.2016 m. tow. 4:2 –
25.02.2017 m. tow. 1:0 –
16.07.2017 m. tow. 2:1 –
02.03.2018 m. tow. – 1:2
13.07.2018 m. tow. 1:0 –
22.02.2019 m. tow. 0:1 –
12.07.2019 m. tow. 1:0 –
14.08.2020 m. tow. 1:1 –
18.07.2021 m. tow. 2:0 –
25.03.2022 m. tow. 2:0 –
Spotkania z Victorią Częstochowa[72][76]
Sezon Poziom RKS:Victoria Victoria:RKS
1948/1949 A klasa – 3:0
1957 III liga 2:2 3:1
1958 III liga bd. bd.
1959 III liga bd. bd.
1960 III liga 1:1 bd.
1960/1961 III liga 2:0 0:3
1961/1962 III liga 2:2 1:9
1977/1978 III liga 2:1 1:3
2001/2002 IV liga 1:0 5:1
2002/2003 IV liga 1:1 0:3
2005/2006 PP – 0:3
13.02.2013 m. tow. 3:0 –
Spotkania ze Stradomiem Częstochowa[71][76]
Sezon Poziom RKS:Stradom Stradom:RKS
1945 OZPN – 1:0
– 2:1
1948/1949 A Klasa – 3:1
2002/2003 IV liga 1:3 4:2
2003/2004 IV liga 1:2 0:0
2004/2005 IV liga 2:0 0:1
Spotkania z Budowlanymi Częstochowa[71][72]
Sezon Poziom RKS:CKS CKS:RKS
1945 OZPN 1:1 7:1
1960 III liga 3:0 0:1
1960/1961 III liga 4:1 1:1
1961/1962 III liga 2:3 1:6
Bilans spotkań
Liczba spotkań Zwycięstwa Rakowa Remisy Zwycięstwa Skry Bramki
27 16 6 5 57:31
Liczba spotkań Zwycięstwa Rakowa Remisy Zwycięstwa Victorii Bramki
16 9 4 3 37:20
Liczba spotkań Zwycięstwa Rakowa Remisy Zwycięstwa Stradomia Bramki
9 2 1 6 9:15
Liczba spotkań Zwycięstwa Rakowa Remisy Zwycięstwa Budowlanych Bramki
8 4 2 2 20:14

Najwyżej sklasyfikowany klub z Częstochowy

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
Najwięcej bramek w ekstraklasie w barwach Rakowa[77][78]:
38 – Hiszpania Ivi López (2020-2023) 17 – Polska Bartosz Nowak (2022-2024)
24 – Łotwa Vladislavs Gutkovskis (2020-2023) 16 – Polska Grzegorz Skwara (1994-1998)
Najwięcej bramek w jednym sezonie w ekstraklasie w barwach Rakowa[77][78]:
20 – Hiszpania Ivi López (2021/2022) 9 – Hiszpania Ivi López (2020/2021)
10 – Kostaryka Felicio Brown Forbes (2019/2020) 9 – Hiszpania Ivi López (2022/2023)
10 – Łotwa Vladislavs Gutkovskis (2021/2022) 9 – Polska Bartosz Nowak (2022/2023)
Najwięcej bramek w Rakowie[79]:
106 – Polska Zdzisław Sławuta (1973-1979) 77 – Polska Jan Spychlaski (1987-1999)
98 – Polska Waldemar Żebrowski[80] (1980-1994) 74[81] – Polska Piotr Malinowski[82] (2002-2007, 2015-2021)
87 – Polska Sławomir Palacz (1985-1995) 71[83] – Polska Tomasz Czok[84] (2000-2003, 2004-2005)
Najwięcej występów w Rakowie[79]:
> 500 – Polska Andrzej Wróblewski (1980-1997) > 300 – Polska Lech Nowak (1969-1982)
> 400 – Polska Jan Spychalski (1987-1999) > 300 – Polska Władysław Olszewski (1960-1974)
356 – Polska Piotr Malinowski (2002-2007, 2015-2021) < 300 – Polska Sławomir Palacz (1985-1995)
> 320 – Polska Piotr Bański (1992-2000, 2004-2009) < 250 – Polska Andrzej Dziedzic (1990-2000)
314 – Polska Waldemar Żebrowski[80] (1980-1994)

Reprezentanci w barwach Rakowa

[edytuj | edytuj kod]
Historyczna jedenastka według redakcji portalu igol.pl (2021)

Wytłuszczono piłkarzy, którzy grali w klubie, występując w reprezentacji kraju.

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]
Mecz z FC Kopenhaga, faza play-off Ligi Mistrzów UEFA

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
2021/22 Liga Konferencji Europy 2Q Litwa Sūduva Mariampol 0–0 (Dogr.) 0–0 0–0 k: 4–3
3Q Rosja Rubin Kazań 0–0 1–0 (Dogr.) 1–0
PO Belgia KAA Gent 1–0 0–3 1–3
2022/23 Liga Konferencji Europy 2Q Kazachstan FK Astana 5–0 1–0 6–0
3Q Słowacja Spartak Trnawa 1–0 2–0 3–0
PO Czechy Slavia Praga 2–1 0–2 (Dogr.) 2–3
2023/24 Liga Mistrzów 1Q Estonia Flora Tallinn 1–0 3–0 4–0
2Q Azerbejdżan Qarabağ Ağdam 3–2 1–1 4–3
3Q Cypr Aris Limassol 2–1 1–0 3–1
PO Dania FC Kopenhaga 0–1 1–1 1–2
Liga Europy Grupa D Włochy Atalanta 0–4 0–2 4. miejsce
Portugalia Sporting CP 1–1 1–2
Austria Sturm Graz 0–1 1–0

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe

[edytuj | edytuj kod]
Polska Zdobyte trofea w rozgrywkach Polski (stan na: 30-05-2024)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo 		I miejsce 1 2023
II miejsce 2 2021, 2022
III miejsce 0

Puchar 		zdobywca 2 2021, 2022
finalista 2 1967, 2023
półfinalista 2 1972, 2019

Superpuchar 		zdobywca 2 2021, 2022
finalista 1 2023

II liga 		I miejsce 2 1994, 2019
II miejsce 1 1999
III miejsce 2 1963, 1965

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Plebiscyt Piłki Nożnej:

  • Drużyna Roku
    • 2020, 2021, 2023
  • Trener Roku
    • 2020, 2021, 2022, 2023 – Marek Papszun
  • Pierwszoligowiec Roku
    • 2018 – Andrzej Niewulis

Stadion

[edytuj | edytuj kod]
Stadion Rakowa Częstochowa podczas oficjalnego otwarcia po przebudowie, mecz z Fehérvár FC
 Osobny artykuł: Miejski Stadion Piłkarski Raków w Częstochowie.

Obiekt został oddany do użytku 22 lipca 1955 r. Był modernizowany w 2018 roku oraz w latach 2020–2021[85].

  • Pojemność: 5500[86] (trybuna zachodnia zadaszona – 1000),
  • Oświetlenie: 1600 lx,
  • Wymiary płyty głównej boiska: 105 × 68 m,
  • Dojazd na stadion: liniami autobusowymi i tramwajowymi do przystanku Stadion Raków[87]

Zawodnicy

[edytuj | edytuj kod]

Jednym z najbardziej znanych wychowanków klubu jest Jakub Błaszczykowski – wielokrotny reprezentant Polski. Oprócz niego w kadrze narodowej występował wychowanek klubu Jerzy Brzęczek, srebrny medalista na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992; zawodnicy Rakowa Paweł Skrzypek[88] i Kamil Piątkowski, byli zawodnicy klubu Jacek Krzynówek, Tomasz Kiełbowicz oraz Mateusz Zachara. Wychowankami klubu są również: Krzysztof Kołaczyk, Jacek Magiera, Piotr Malinowski, Maciej Gajos, Maksymilian Rogalski.

W latach 1958–1961 zawodnikiem Rakowa był skoczek o tyczce Włodzimierz Sokołowski, wielokrotny mistrz i rekordzista Polski, olimpijczyk.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Rakowa Częstochowa.

Obecny skład

[edytuj | edytuj kod]
Drużyna Rakowa Częstochowa ustawiona w dwóch rzędach jeden po drugim przed domowym meczem z Arisem Limassol. Zawodnicy gospodarzy ubrani są w czerwono-granatowe trykoty meczowe, bramkarz ma na sobie biały strój.
Drużyna Rakowa przed meczem z Aris Limassol
Stan na 25 lutego 2025[89]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Polska Kacper Trelowski
2 OB Polska Ariel Mosór
3 OB Serbia Milan Rundić
4 OB Grecja Stratos Swarnas
5 PO Szwecja Gustav Berggren
7 PO Chorwacja Fran Tudor
8 PO Polska Ben Lederman
9 NA Polska Patryk Makuch
10 PO Hiszpania Ivi López
12 BR Słowacja Dušan Kuciak
14 PO Serbia Srđan Plavšić
15 PO Kolumbia Jesús Díaz (wypożyczony ze Stali Rzeszów)
17 NA Portugalia Leonardo Rocha
18 NA Norwegia Jonatan Braut Brunes (wypożyczony z Oud-Heverlee Leuven)
Nr Poz. Piłkarz
19 PO Polska Michael Ameyaw
20 PO Brazylia Jean Carlos
23 PO Węgry Péter Baráth (wypożyczony z Ferencvárosi TC)
24 OB Chorwacja Zoran Arsenić
25 OB Rumunia Bogdan Racovițan
26 PO Kenia Erick Otieno
30 PO Ukraina Władysław Koczerhin
31 BR Bośnia i Hercegowina Muhamed Šahinović
47 PO Polska Antoni Burkiewicz
77 PO Polska Tobiasz Mras
84 PO Brazylia Adriano Amorim
88 OB Chorwacja Matej Rodin
97 PO Senegal Ibrahima Seck
99 NA Polska Adam Basse

Piłkarze na wypożyczeniu

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
BR Polska Jakub Mądrzyk (w Stali Mielec do 30 czerwca 2025)
BR Polska Jakub Rajczykowski (w Świcie Szczecin do 30 czerwca 2025)
PO Grecja Lazaros Lambru (w Wolos NPS do 30 czerwca 2025)
PO Polska Tobiasz Kubik (w GKS Tychy do 30 czerwca 2025)
PO Polska Dawid Drachal (w GKS Katowice do 30 czerwca 2025)
Nr Poz. Piłkarz
PO Polska Kacper Masiak (w GKS Jastrzębie do 30 czerwca 2025)
PO Polska Jakub Myszor (w Ruchu Chorzów do 30 czerwca 2025)
PO Polska Kacper Nowakowski (w Miedzi Legnica do 30 czerwca 2025)
NA Polska Tomasz Walczak (w Miedzi Legnica do 30 czerwca 2025)

Trenerzy

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Rakowa Częstochowa.
Hubert Kostka - trener klubu od 04.1997. do 09.1997
Jerzy Brzęczek - trener klubu w latach 2010–2014
Dawid Szwarga - trener klubu w sezonie 2023/2024
Marek Papszun - trener klubu w latach 2016-2023 oraz od 2024

Jan Basiński sprawował funkcję trenera pięciokrotnie.

Najdłużej (na podstawie posiadanych danych) trenował Raków Marek Papszun – ponad siedem lat[90]. W okresie jego pracy klub osiągnął swoje największe sukcesy: mistrzostwo, dwukrotne wicemistrzostwo, Puchar oraz Superpuchar Polski.

Lp. Imię i nazwisko Okres pracy
1. Franciszek Karmański nieznane 1959
2. Jerzy Orłowski[91] 1959 1960
3. Władysław Siech 1961? 1962
4. Czesław Suszczyk 1962 1964
5. Polska Leon Wolny 1964
6. Edward Drabiński 1964 1965
7. Henryk Bobula 1965 1966
8. Jan Basiński (1. kadencja) 1966
9. Jerzy Wrzos 1966 1967
(8.) Jan Basiński (2. kadencja) 1967? 1977
10. Janusz Poniedziałek 1977 1979
11. Zbigniew Szumski 1979 1980
(8.) Jan Basiński (3. kadencja) 1981 1984
12. Zbigniew Dobosz (1. kadencja) 1984 1985
13. Gothard Kokott (1. kadencja) 01.07.1985 01.01.1986
- nieznany 1986 1990
(8.) Polska Jan Basiński (4. kadencja) 1990 1991
14. Polska Władysław Szarżyński 1991 1992
(12.) Polska Zbigniew Dobosz (2. kadencja) 1992 03.1995
(13.) Polska Gothard Kokott (2. kadencja) 03.1995 23.04.1997
15. Polska Hubert Kostka 24.04.1997 15.09.1997
p.o. Polska Jan Basiński (tymczasowo) 16.09.1997 01.10.1997
16. Polska Bogusław Hajdas 02.10.1997 03.11.1997
17. Polska Adam Zalewski[92] (1. kadencja) 04.11.1997 01.12.1997
(13.) Polska Gothard Kokott (3. kadencja) 02.12.1997 01.07.1998
(12.) Polska Zbigniew Dobosz (3. kadencja) 1998 2000
18. Polska Mirosław Sieja[93][94] 2000 07.2000
(17.) Polska Adam Zalewski[94] (2. kadencja) 07.2000 2000
19. Polska Henryk Turek[95] (1. kadencja) 2000 2002?
(12.) Polska Zbigniew Dobosz (4. kadencja) 2002 2003
20. Polska Andrzej Samodurow 2003 17.10.2005
21. Polska Robert Olbiński (1. kadencja) 17.10.2005 2008
(21.),
(19.) 		Polska Robert Olbiński (2. kadencja)
Polska Henryk Turek (2. kadencja) 		2008 20.08.2008
22. Polska Leszek Ojrzyński 20.08.2008 09.10.2009
(21.) Polska Robert Olbiński (3. kadencja) 19.10.2009 09.02.2010
23. Polska Jerzy Brzęczek 09.02.2010 04.11.2014
p.o. Polska Dawid Jankowski (tymczasowo) 06.11.2014 18.12.2014
24. Polska Radosław Mroczkowski 18.12.2014 03.10.2015
p.o. Polska Krzysztof Kołaczyk (tymczasowo) 04.10.2015 09.10.2015
25. Polska Przemysław Cecherz 09.10.2015 18.04.2016
26. Polska Marek Papszun 18.04.2016 30.06.2023
27. Polska Dawid Szwarga 30.06.2023 30.06.2024
(26.) Polska Marek Papszun (2. kadencja) 01.07.2024 obecnie

Prezesi klubu

[edytuj | edytuj kod]
Józef Kaźmierczak, jeden z założycieli i późniejszy prezes klubu
Piotr Obidziński, prezes klubu od 2023 roku
 Z tym tematem związana jest kategoria: Prezesi Rakowa Częstochowa.
Lp. Imię i nazwisko Okres pracy
1. Polska Jan Łoboda[52] 1921
2. Polska Józef Kaźmierczak[11] 14.12.1924
3. Polska Jan Baścik 14.12.1924 20.07.1925
4. Polska Władysław Pachołek[9] marzec 1945
5. Polska Józef Baranowski 1951
6. Polska Jerzy Chybalski 08.06.1957
7. Polska Czesław Jagła 1964 1966
8. Polska Stefan Suliga 1977
9. Polska Wacław Korczak 1992 1996
10. Polska Janusz Konieczko[96] 1996 07.2000
11. Polska Zbigniew Pawlak[97][98] 07.2000
12. Polska Jarosław Ociepa 11.07.2002 lipiec 2004
13. Polska Sławomir Malinowski lipiec 2004 01.08.2008
14. Polska Waldemar Borkowski 01.08.2008 15.03.2010
15. Polska Krzysztof Kołaczyk 15.03.2010 23.02.2016
16. Polska Michał Świerczewski 23.02.2016 17.08.2017
17. Polska Janusz Żyła 17.08.2017 11.07.2018
18. Polska Wojciech Cygan 11.07.2018 31.12.2021
19. Polska Adam Krawczak[99] 01.01.2022 01.03.2023
20. Polska Piotr Obidziński 01.03.2023 obecnie

Sponsorzy klubu

[edytuj | edytuj kod]

Główni sponsorzy

[edytuj | edytuj kod]
Lata Sponsor
1935–1995 Polska Huta Częstochowa
1995–2002 Polska Demar
2002–2011 Polska Huta Częstochowa
od 2011 Polska X-kom

Sponsorzy techniczni

[edytuj | edytuj kod]
Lata Sponsor
1982–1983 Niemcy Adidas
1995–1997
1996 Włochy Lotto
1997–1999 Stany Zjednoczone Nike
2002–2003 Niemcy Adidas
2004–2007 Niemcy Puma
2006–2008 Polska R-GOL
2008–2011 Włochy Erreà
2011–2019 Włochy Macron
2019–2020 Dania Hummel
2020–2022 Włochy Macron
2022–2023 Polska 4F
od 2023 Niemcy Adidas

Stroje piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
1923
1927
1938
1945
1967
1995
1996
1997
1998
2005


2006
2007
2010
2013
2019
2020
2021
2022