Motor Lublin (piłka nożna) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Motor Lublin

Motor Lublin S.A

Herb Motoru Lublin.
Pełna nazwa	Motor Lublin Spółka Akcyjna
Kod	MOT
Przydomek	Żółto-Biało-Niebiescy Motorowcy
Maskotka	Koziołek
Barwy	żółto-biało-niebieskie
Data założenia	1950
Debiut w najwyższej lidze	17 sierpnia 1980 Motor Lublin – Zagłębie Sosnowiec 1:1
Liga	Ekstraklasa
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Siedziba	Lublin
Adres	ul. Stadionowa 1, 20-405 Lublin (biuro i stadion)
Stadion	Arena Lublin
Sponsor techniczny	Hummel
Właściciel	Zbigniew Jakubas
Prezes	Zbigniew Jakubas[1]
Trener	Mateusz Stolarski
Asystent trenera	Gert Remmel
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Motor Lublin – polski klub piłkarski, założony w 1950 roku przy Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie, od sezonu 2024/2025 występujący w Ekstraklasie^[2], notując trzeci z kolei awans (II liga (2022/2023) oraz I liga (2023/2024)). Przez 9 lat występował na najwyższym szczeblu polskich rozgrywek piłkarskich. Domowe mecze rozgrywa na Arenie Lublin.

W 1950 grupa pracowników zatrudnionych przy budowie Fabryki Samochodów Ciężarowych w Lublinie założyła w miejsce istniejącego Metalowca Lublin Związkowe Koło Sportowe Stal Lublin. Zespół rozpoczął rozgrywki od ówczesnej V ligi, czyli klasy C i skończył je na pierwszym miejscu^[3]. Rok później patronat nad klubem całkowicie przejął FSC. Klub Stal FSC rywalizował o mistrzostwo powiatu (dawna klasa B) i uzyskał awans do wojewódzkiej klasy wydzielonej (dawna klasa A).

W 1952 występował w nowo utworzonej lubelskiej klasie I wojewódzkiej. Rok później w nowo utworzonej lidze międzywojewódzkiej zajął ostatnie miejsce. Lublinianie zostali do niej zakwalifikowani na podstawie wyników uzyskanych w 1952 roku. W 1954 Stal FSC występowała w lubelskiej klasie A, lecz po wygranych barażach z Górnikiem Sanok ponownie awansowała do III ligi. Lublinianie wygrali trzy mecze, w tym z liderem Stalą Rzeszów u siebie i zajęli ostatnie miejsce w tabeli.

W 1957 Stal FSC zmieniła nazwę na Robotniczy Klub Sportowy Motor Lublin. W tym roku w województwie lubelskim powstała liga okręgowa, w której Motor zajął drugie miejsce. W 1959 klub Motor Lublin zrzeszał 682 sportowców skupionych w 16 sekcjach: piłki nożnej, siatkówki, koszykówki, pięściarskiej, żeglarskiej, motorowodnej, kajakowej, pływackiej, lekkoatletycznej, lotniczej, tenisa stołowego, żużlowej, wędkarskiej, hokeja na lodzie, strzeleckiej i gimnastyki przyrządowej.

W 1962 Motor wygrał lubelską ligę okręgową, jednak przegrał baraże o II ligę ze Startem Łódź. Dwa lata później Motor drugi raz wygrał lubelską ligę okręgową i ponownie przegrał baraże o II ligę z Warmią Olsztyn. W następnym sezonie Motor po raz trzeci wygrał w lubelskiej lidze okręgowej i walczył w barażach o II ligę. 5 sierpnia w Łodzi 10 tysięcy widzów, w tym 7 tysięcy z Lublina, oglądało zwycięstwo 3:0 żółto-niebieskich (ówczesnych barw klubu) nad CKS Czeladź. Motor Lublin po raz pierwszy w historii uzyskał awans do II ligi, w której utrzymał się przez sezon.

W 1968 miał miejsce drugi awans Motoru Lublin do II ligi. Dwa lata później konsultantem i doradcą piłkarzy Motoru został Kazimierz Górski. W 1971 Motor Lublin zdobył mistrzostwo Polski juniorów U-19, powtarzając sukces Unii Lublin sprzed 33 lat. Po jednym sezonie w III lidze Motor wraz z Lublinianką, Avią Świdnik i Ursusem ponownie awansował do poszerzonej (2 grupy po 16 zespołów) II ligi. We wrześniu w pierwszych w II lidze derbach Lublina piłkarze Motoru wygrali z Lublinianką 2:0. W 1974 po bardzo dobrym sezonie Motorowi Lublin nie udało się awansować do I ligi. W ostatniej kolejce przegrał ze Stomilem Olsztyn i zajął 2. miejsce za Arką Gdynia. W 1978 po przegranym w rzutach karnych meczu z Szombierkami Bytom Motor Lublin odpadł z walki o półfinał Pucharu Polski.

W 1979 zespół objął Bronisław Waligóra i w następnym roku Motor po raz pierwszy w historii awansował do ekstraklasy. W trakcie każdego meczu w I lidze na trybunach zasiadł komplet widzów. W 1981 Motor w roli beniaminka zajął 11. miejsce, a jesienią po raz drugi dotarł do 1/4 finału Pucharu Polski, gdzie przegrał z Arką Gdynia. W następnym roku klub spadł do II ligi. Występował w rozgrywkach Pucharu Intertoto, gdzie rywalizował z drużynami Lyngby BK, MSV Duisburg i FC Luzern.

W 1983 Motor uzyskał ponowny awans do I ligi pod wodzą Lesława Ćmikiewicza, gdzie grał do 1987. Najwyższą lokatę zajął w 1985 roku, było to 9. miejsce. W 1989 Motor znów awansował do I ligi, po wygranych barażach z Pogonią Szczecin. W 1992 spadł do II ligi, gdzie w następnym roku zajął 3. miejsce (uległ w walce o awans do I ligi Polonii Warszawa i Stali Stalowa Wola). 30 lipca 1995 Motor Lublin rozegrał w Vevey (Szwajcaria) mecz towarzyski z Realem Madryt^[4] (przegrany 0:7).

W 1996 klub spadł do III ligi, dwa lata później do IV ligi; zmienił wtedy nazwę na Lubelski Klub Piłkarski. W 2000 LKP zajął najniższe, 12. miejsce w IV lidze. Rok później nastąpiła kolejna zmiana nazwy klubu (na LKP Motor Lublin). W 2002 Motor powrócił do III ligi pod wodzą Krzysztofa Rześnego.

W 2007 powstało stowarzyszenie Piłkarskie Nadzieje Motor Lublin, którego celem jest pomaganie młodzieży w Motorze Lublin^[5]. 6 czerwca, pod wodzą Kuźmy, Motor Lublin po 11 latach powrócił do II ligi^[6][7]. W 2009 po meczu z GKP Gorzów (1:6) skończył rozgrywki na 15. miejscu, jednak po wycofaniu GKS Jastrzębie z rozgrywek w I lidze komisja ds. nagłych PZPN podjęła uchwałę, że GKS w pierwszej kolejności zastąpi najwyżej sklasyfikowany zespół spośród spadkowiczów I ligi, a więc Motor Lublin.

W 2010 powstała spółka akcyjna Motor Lublin S.A.^[8][9] Po połączeniu Motoru ze Spartakusem Szarowola Motor Lublin S.A. występował w II lidze, a LKP Motor Lublin prowadził drużyny młodzieżowe. W sierpniu spółka przedstawiła nowe logo klubu^[10]. W 2011, mimo zajęcia spadkowego miejsca w tabeli, piłkarze Motoru Lublin dzięki problemom finansowym innych klubów dostali licencję i utrzymują się w II lidze. W tym roku została także podpisana umowa na zaprojektowanie Areny Lublin, na której Motor miał rozgrywać mecze od 2013^[11]. Pierwszy mecz w roli gospodarza rozegrał jednak w 2014, było to spotkanie z KS Lublinianka^[12].

W 2015, w ramach obchodów 65-lecia istnienia klubu, zorganizowano mecz towarzyski ze Śląskiem Wrocław (przegrany 0:2). W następnym roku Motor przegrał z Olimpią Elbląg dwumecz barażowy o wejście do II ligi^[13].

W skróconym z powodu pandemii COVID-19 sezonie 2019/2020 decyzją Lubelskiego Związku Piłki Nożnej, prowadzącego rozgrywki III ligi grupy IV, Motor uzyskał awans do II ligi^[14]. Pod koniec września 2020 roku większościowym udziałowcem Motoru Lublin został Zbigniew Jakubas^[15]. W czerwcu 2023 Motor awansował do I ligi, zwyciężając 11 czerwca w barażu Stomil Olsztyn po rzutach karnych^[16]. 2 czerwca 2024 awansował do Ekstraklasy wygrywając 2:1 mecz barażowy z Arką Gdynia^[2]. W debiucie w Ekstraklasie Motor musiał uznać wyższość Rakowa Częstochowa przegrywając 0:2. Pierwszy gol Motoru w wykonaniu Samuela Mráza w meczu z Lechią Gdańsk padł na Polsat Plus Arenie Gdańsk. Pierwszy gol na Arenie Lublin padł po karnym w wykonaniu Piotra Ceglarza w meczu z Koroną Kielce.

Według stanu na koniec sezonu 2023/24 Motor Lublin zaliczył: 9 sezonów w ekstraklasie, 23 sezony na drugim szczeblu ligowym, 1/4 finału Pucharu Polski (1978/1979, 1981/1982 i 2022/2023), mistrzostwo Polski juniorów U-19 (1971), dwa brązowe medale mistrzostw Polski juniorów U-19 (1970 i 1976), brązowy medal mistrzostw Polski juniorów U-17 (2017) oraz udział w rozgrywkach Pucharu Intertoto (1982).

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Motoru Lublin.

W nawiasach podano kolejki poszczególnych sezonów^[17].

• 1972/1973 – Jerzy Adamiec (1–15), Andrzej Gajewski (16–30)
• 1973/1974 – Andrzej Gajewski (1–30)
• 1974/1975 – Andrzej Gajewski (1–26), Paweł Mikołajczak (27–30)
• 1975/1976 – Henryk Szczepański (1–15), Witold Sokołowski (16–30)
• 1976/1977 – Witold Sokołowski (1–30)
• 1977/1978 – Jerzy Rejdych (1–30)
• 1978/1979 – Paweł Mikołajczak (1–15), Bronisław Waligóra (16–30)
• 1980/1981 – Bronisław Waligóra (1–30)
• 1981/1982 – Bronisław Waligóra (1–28), Tadeusz Kamiński (29–30)
• 1982/1983 – Lesław Ćmikiewicz (1–30)
• 1983/1984 – Lesław Ćmikiewicz (1–30)
• 1984/1985 – Lesław Ćmikiewicz (1–22), Jan Złomańczuk (23–30)
• 1985/1986 – Jan Złomańczuk (1–30)
• 1986/1987 – Jan Złomańczuk (1–18), Zbigniew Bartnik (19–30)
• 1987/1988 – Zbigniew Bartnik (1–7), Waldemar Wiater (8), Paweł Kowalski (9–30)
• 1988/1989 – Paweł Kowalski (1–30)
• 1989/1990 – Paweł Kowalski (1–15), Janusz Gałek (16–30)
• 1990/1991 – Grzegorz Bakalarczyk (1–30)
• 1991/1992 – Grzegorz Bakalarczyk (1–31), Waldemar Wiater (32–34)
• 1992/1993 – Waldemar Wiater (1–21), Mieczysław Broniszewski (22–34)
• 1993/1994 – Mieczysław Broniszewski (1–17), Włodzimierz Gąsior (18–31), Janusz Gałek (32–34)
• 1994/1995 – Janusz Gałek (1–3), Zbigniew Bartnik (4–23), Roman Dębiński (24–34)
• 1995/1996 – Roman Dębiński (1–12), Paweł Michalec (14–19), Waldemar Fiuta (20–34); rozgrywki 13. kolejki Motor odbył bez trenera
• 1996/1997 – Jerzy Brzyski (1–9), Sylwester Czernicki (10–17), Henryk Grodecki (18–34)
• 1997/1998 – Marek Sadowski (1–32)
• 1998/1999 – Marek Leszczyński (1–17), Sylwester Czernicki (18–34)
• 1999/2000 – Sylwester Czernicki (1–24), Sławomir Kozłowski (25–34)
• 2000/2001 – Sławomir Kozłowski (1–18), Grzegorz Komor (19–25), Przemysław Delmanowicz (26–34)
• 2001/2002 – Przemysław Delmanowicz (1–12), Tomasz Brzozowski (13–19), Krzysztof Rześny (20–34)
• 2002/2003 – Krzysztof Rześny (1–9), Roman Dębiński (10–32)
• 2003/2004 – Roman Dębiński (1–4), Grzegorz Komor (5–26), Roman Dębiński (27–30)
• 2004/2005 – Jerzy Krawczyk (1–30)
• 2005/2006 – Jerzy Krawczyk (1–9), Roman Dębiński (10–15), Ryszard Kuźma (16–30)
• 2006/2007 – Ryszard Kuźma (1–30)
• 2007/2008 – Ryszard Kuźma (1–34)
• 2008/2009 – Ryszard Kuźma (1–34)
• 2009/2010 – Mirosław Kosowski (1–19), Bogusław Baniak (20–34)
• 2010/2011 – Bohdan Bławacki (1–11), Tadeusz Łapa (11–29), Modest Boguszewski (30–34)
• 2011/2012 – Modest Boguszewski (1–29), Mariusz Sawa (30–34)
• 2012/2013 – Mariusz Sawa (1–6), Piotr Świerczewski (7–23), Przemysław Delmanowicz (24–34)
• 2013/2014 – Przemysław Delmanowicz (1–6), Robert Kasperczyk (7–27), Mariusz Sawa (28–34)
• 2014/2015 – Mariusz Sawa (1–34)
• 2015/2016 – Dominik Nowak (1–19), Tomasz Złomańczuk (20–34)
• 2016/2017 – Tomasz Złomańczuk (1), Jacek Magnuszewski (2–16), Marcin Sasal (17–32)
• 2017/2018 – Marcin Sasal (1–22), Piotr Zasada (23–34)
• 2018/2019 – Mariusz Sawa (1–8), Robert Chmura (9–11), Robert Góralczyk (12–34)
• 2019/2020 – Mirosław Hajdo (1–19)
• 2020/2021 – Mirosław Hajdo (1–17), Marek Saganowski (18–36)
• 2021/2022 – Marek Saganowski (1–34)
• 2022/2023 – Stanisław Szpyrka (1–10), Wojciech Stefański (11)^[18], Gonçalo Feio (12–34)
• 2023/2024 – Gonçalo Feio (1–24), Mateusz Stolarski (25–34)
• 2024/2025 – Mateusz Stolarski (1–)

 Osobny artykuł: Motor Lublin w krajowych rozgrywkach w piłce nożnej.

Historia występów Motoru Lublin w rozgrywkach ligowych

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Motoru Lublin.

Występy w reprezentacjach narodowych w barwach Motoru:

Nr	Zawodnik	Data	Miejsce	Gospodarz	Wynik	Gość	Rozgrywki	Uwagi
XX wiek
1.	Leszek Pisz	03.12.1991	Kair	Egipt	4:0	Polska	mecz towarzyski	Pierwszy występ zawodnika Motoru w reprezentacji narodowej
2.		05.12.1991	Kair	Egipt	0:0	Polska
3.		09.12.1991	Kuwejt	Kuwejt	0:2	Polska
4.		19.05.1992	Salzburg	Austria	2:4	Polska
5.		27.05.1992	Jastrzębie-Zdrój	Polska	1:0	Czechosłowacja
XXI wiek
6.	Dmitri Mandrîcenco	03.06.2022	Vaduz	Liechtenstein	0:2	Mołdawia	Liga Narodów	Pierwszy występ zawodnika Motoru w zagranicznej reprezentacji, pierwszy występ w meczu o stawkę
7.		06.06.2022	Andora	Andora	0:0	Mołdawia

Wychowankowie Motoru grający w reprezentacji Polski:

• Władysław Żmuda
• Jacek Bąk
• Modest Boguszewski

Medale Mistrzostw Europy juniorów:

• ME U-18 w Hiszpanii 1972 – Władysław Żmuda – brązowy medal.
• ME U-18 w RFN 1981 – Modest Boguszewski i Robert Grzanka – srebrne medale

Inne sukcesy indywidualne:

• Modest Boguszewski i Robert Grzanka – uczestnicy Mistrzostw Świata U-20 w 1981 w Australii
• Dariusz Opolski – Złote Buty w 1992
• Leszek Iwanicki – król strzelców ekstraklasy w sezonie 1984/1985 (14 goli)
• Witold Sokołowski – król strzelców Pucharu Polski w sezonie 1966/1967 (5 goli)^[19]
• Maciej Firlej – król strzelców Pucharu Polski w sezonie 2021/2022 (4 gole)^[20]

Złota dziesiątka plebiscytu 55-lecia Motoru Lublin:^[21]

1. Władysław Żmuda
2. Jacek Bąk
3. Zygmunt Kalinowski
4. Ryszard Brysiak
5. Leszek Iwanicki
6. Roman Dębiński
7. Andrzej Pop
8. Witold Sokołowski
9. Maciej Famulski
10. Jerzy Krawczyk

źródło^[22]

• 387 – Marcin Syroka (1996–2010; II, III i IV liga)
• 327 – Dariusz Opolski (1980–1996; I liga, II liga)
• 302 – Marcin Popławski (1998–2012; II liga, III liga, IV liga)
• 258 – Dawid Ptaszyński (2000−2015; II liga, III liga, IV liga)
• 255 – Artur Ryczek (1995–2005; II, III i IV liga)
• 245 – Paweł Maziarz (1999–2009; II liga, III liga, IV liga)
• 244 – Piotr Prędota (2000-2012; II liga, III liga, IV liga)
• 238 – Waldemar Fiuta (1980-1990; I liga, II liga)
• 124 – Rafał Piróg (1998–2002, IV liga)
• 107 – Władysław Kuraś (1986–1987, 1989–1992; I liga)

• 72 – Marcin Popławski (1998–2012; II, III, IV liga)
• 67 – Piotr Prędota (2002–2012; II, III, IV liga)
• 64 – Andrzej Pop (1976–1984; I, II liga)
• 63 – Andrzej Gutek (1998–2003; II, III, IV liga)
• 47 – Janusz Przybyła (II liga, I liga)
• 35 – Janusz Kudyba (1982–1988; I, II liga)
• 33 – Zbigniew Grzesiak (1987–1992; I liga, II liga)
• 33 – Daniel Koczon (2004–2012; II, III liga)
• 26 – Leszek Iwanicki (1983–1986; I liga)
• 26 – Paweł Myśliwiecki (2014–2015; III liga)
• 22 – Maciej Tataj (2013–2014; II liga)
• 20 – Ihor Mihałewski (2011–2013; II liga)

Najwięcej goli w sezonie:

• 22 – Maciej Tataj (2013–2014; II liga, król strzelców)
• 19 – Andrzej Gutek (2001–2002; IV liga)
• 16 – Janusz Kudyba (1987–1988; II liga, król strzelców)
• 15 – Ihor Mihałewski (2011–2012; II liga, król strzelców)
• 14 – Leszek Iwanicki (1984–1985; I liga, król strzelców)
• 14 – Paweł Myśliwiecki (2014–2015; III liga)
• 13 – Daniel Koczon (2007–2008; II liga)
• 12 – Marcin Popławski (2005–2006; III liga)
• 12 – Piotr Prędota (2006–2007; III liga)
• 9 – Zbigniew Grzesiak (1990–1991; I liga)

Najwięcej punktów w sezonie:

• 30 – I liga, sezon 1991–1992
• 43 – II liga, sezon 1992–1993 (2 punkty za zwycięstwo)
• 60 – III liga, sezon 2004–2005
• 85 – IV liga, sezon 2001–2002

Najwięcej goli zdobytych w sezonie:

• 33 – I liga, sezony 1990 -1991 oraz 1991–1992
• 46 – II liga, sezon 1994–1995
• 54 – III liga, sezon 2005–2006
• 98 – IV liga, 2001–2002

Stadion przy Alejach Zygmuntowskich:

• 30 000 – II liga, w wygranym 4:0 meczu z Resovią (19 czerwca 1983)^[23]
• 25 000 – I liga, w przegranym 0:5 meczu z Legią Warszawa (26 października 1980)^[24]
• 25 000 – I liga, w wygranym 3:0 meczu ze Śląskiem Wrocław (7 sierpnia 1983)^[25]
• 25 000 – I liga, w zremisowanym 1:1 meczu z Widzewem Łódź (17 sierpnia 1983)^[26]

Arena Lublin:

• 15 110 – mecz 1/2 finału baraży o Ekstraklasę z Górnikiem Łęczna (30 maja 2024)^[27]
• 14 914 – mecz 1/8 finału Pucharu Polski z Legią Warszawa (1 grudnia 2021)^[28]
• 14 158 – mecz Ekstraklasy z Rakowem Częstochowa (21 lipca 2024)^[29]
• 13 994 – mecz I ligi z Górnikiem Łęczna (19 sierpnia 2023)^[30]
• 11 827 – mecz I ligi z Wisłą Kraków (23 września 2023)^[31]
• 11 667 – mecz I ligi z Arką Gdynia (12 kwietnia 2024)^[32]

Zobacz: Najwyższe frekwencje na meczach Motoru na Arenie Lublin

Stan na 5 października 2024^[33]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Kacper Rosa
3	2 obrońcaOB	Patryk Romanowski
6	3 pomocnikPO	Sergi Samper
8	3 pomocnikPO	Krzysztof Kubica (wypożyczony z Benevento Calcio)
9	4 napastnikNA	Kacper Wełniak
10	3 pomocnikPO	Rafał Król (kapitan)
11	4 napastnikNA	Kaan Caliskaner
15	2 obrońcaOB	Miłosz Lewandowski
17	2 obrońcaOB	Filip Wójcik
18	2 obrońcaOB	Arkadiusz Najemski
19	3 pomocnikPO	Bradly Van Hoeven
21	3 pomocnikPO	Sebastian Rudol
22	3 pomocnikPO	Christopher Simon
24	2 obrońcaOB	Filip Luberecki

Nr	Poz.	Piłkarz
26	3 pomocnikPO	Michał Król
28	2 obrońcaOB	Paweł Stolarski
30	3 pomocnikPO	Mbaye Jacques Ndiaye
37	3 pomocnikPO	Mathieu Scalet
39	2 obrońcaOB	Marek Bartoš
40	1 bramkarzBR	Ivan Brkić
47	2 obrońcaOB	Krystian Palacz
51	1 bramkarzBR	Igor Bartnik
55	3 pomocnikPO	Marcel Gąsior
68	3 pomocnikPO	Bartosz Wolski
74	2 obrońcaOB	Kamil Kruk
77	3 pomocnikPO	Piotr Ceglarz (kapitan)
90	4 napastnikNA	Samuel Mráz

Nr	Poz.	Piłkarz
45	1 bramkarzBR	Oskar Jeż (w KS Wiązownica do 30 czerwca 2025)
13	3 pomocnikPO	Mikołaj Kosior (w Świdniczance Świdnik do 30 czerwca 2025)
5	2 obrońcaOB	Konrad Magnuszewski (w Skrze Częstochowa do 30 czerwca 2025)
3	2 obrońcaOB	Sebastian Koziej (w Wiśle Puławy do 30 czerwca 2025)

• Derby Lublina
• KS Lublinianka
• Stadion MOSiR Bystrzyca
• Tabela wszech czasów I ligi

• Oficjalna strona klubu
• Motor Lublin na www.90minut.pl