Henryk Szczepański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy piłkarza i trenera . Zobacz też: Henryk Szczepański (kulturysta).

Henryk Szczepański

Data i miejsce urodzenia	7 października 1933 Wejherowo
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 2015 Warszawa
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik, pomocnik, obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole ?-1956 Polonia Bydgoszcz 1957–1960 ŁKS Łódź ? (2) 1960–1967 Odra Opole
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1957–1965  Polska 45 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1962 Odra Opole (tymczasowo) 1968–1969 Gwardia Warszawa 1974–1975 OKS OZOS Olsztyn 1975 Motor Lublin 1976–1977 Gwardia Warszawa 1981–1982 Gwardia Warszawa 1986–1987 Gwardia Warszawa 1995–1996 Gwardia Warszawa Olimpia Poznań Gwardia Koszalin Okęcie Warszawa
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Henryk Szczepański (ur. 7 października 1933 w Wejherowie, zm. 30 stycznia 2015 w Warszawie^[1]) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, trener. Olimpijczyk z Rzymu 1960.

Henryk Szczepański karierę piłkarską zaczynał w zakładowym klubie Stal Bydgoszcz^[2] i Polonii Bydgoszcz. W latach 1957–1960 był piłkarzem ŁKS Łódź, z którym w 1957 zdobył Puchar Polski, a w następnym roku mistrzostwo kraju. W 1960 roku, wraz z Romanem Koryntem wygrał „Złotego Buta” w plebiscycie „katowickiego Sportu”^[3]. W 1961 przeszedł do Odry Opole, z którą zajął w sezonie 1963/1964 3. miejsce (najwyższe miejsce w historii Odry w ekstraklasie). W klubie tym grał do 1967.

W reprezentacji Polski debiutował 29 września 1957 w Sofii w zremisowanym meczu towarzyskim z Bułgarią (1:1). Brał udział w igrzyskach olimpijskich 1960 w Rzymie. Ostatni mecz Henryka Szczepańskiego w reprezentacji miał miejsce 1 listopada 1965 roku w Rzymie, w przegranym 1:6 meczu z Włochami w ramach eliminacji do mistrzostw świata 1966. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 45 oficjalnych spotkań, w tym w 24 meczach zakładał opaskę kapitańską^[4].

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener, m.in. w warszawskiej Gwardii, Olimpii Poznań, Motorze Lublin i OKS OZOS Olsztyn^[5].

• Mistrz Polski: 1958
• Puchar Polski: 1957

• 3. miejsce w ekstraklasie: 1964
• Półfinał Pucharu Polski: 1962
• Półfinał Pucharu Intertoto: 1964

• Notka biograficzna na Historia Odry Opole
• Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl
• Profil na Football Database.eu