Reprezentacja Liechtensteinu w piłce nożnej mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Reprezentacja Liechtensteinu w piłce nożnej
Ilustracja
Emblemat reprezentacji
Przydomek

The Blues-Reds (Niebiesko-czerwoni)

Związek

Liechtensteiner Fussballverband

Sponsor techniczny

Erreà

Trener

Konrad Fünfstück

Skrót FIFA

LIE

Ranking FIFA

203. (833.01 pkt.)[a]

Zawodnicy
Kapitan

Michele Polverino

Najwięcej występów

Mario Frick (108)

Najwięcej bramek

Mario Frick (16)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Liechtenstein Liechtenstein 0 – 1  Szwajcaria
(Balzers, Liechtenstein; 9 marca 1982)
Najwyższe zwycięstwo
 Luksemburg 0 – 4 Liechtenstein Liechtenstein
(Luksemburg, Luksemburg; 13 października 2004)
Najwyższa porażka
Liechtenstein Liechtenstein 1 -11  Macedonia Północna
(Eschen/Mauren, Liechtenstein; 9 listopada 1996)
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Liechtensteinu w piłce nożnej jest reprezentacją narodową Księstwa Liechtenstein uprawnioną do reprezentowania tego państwa w rozgrywkach piłkarskich organizowanych przez FIFA i UEFA. Z uwagi na niewielką liczbę ludności tego kraju od reprezentacji nie oczekuje się wielkich sukcesów i każdy remis z inną reprezentacją narodową jest traktowany jak wielkie osiągnięcie. Reprezentacja nie ma żadnych osiągnięć międzynarodowych. Jest to jedyna kadra, która przegrała mecz z drużyną narodową San Marino. Miało to miejsce 28 kwietnia 2004, a spotkanie zakończyło się wynikiem 1:0 dla zespołu z Półwyspu Apenińskiego[1]. Strzelcem zwycięskiego gola był Andy Selva[2].

Grupa G

[edytuj | edytuj kod]

Grupa G

[edytuj | edytuj kod]

Grupa G

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020

[edytuj | edytuj kod]

Grupa J

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Piłkarski związek Liechtensteinu Liechtensteiner Fussballverband został przyjęty do FIFA i UEFA w roku 1974, ale dopiero w roku 1982 odbył się oficjalny pierwszy mecz międzypaństwowy z udziałem reprezentacji tego kraju[3]. W początkowym okresie drużyna Liechtensteinu rozgrywała jedynie spotkania towarzyskie z innymi reprezentacjami narodowymi albo drużynami klubowymi. W 1994 roku miał miejsce jej pierwszy mecz w eliminacjach Mistrzostw Europy. Dwa lata po tym wydarzeniu zadebiutowała w eliminacjach Mistrzostw Świata.

Drużynie Liechtensteinu nigdy nie udało się zakwalifikować do seniorskich finałów Mistrzostw Europy lub Mistrzostw Świata. Najwyższe zwycięstwo zanotowała 13 października 2004 pokonując Luksemburg 4:0, zaś za największy sukces uważany jest remis 2:2 z Portugalią. Oba te mecze miały miejsce w eliminacjach Mistrzostw Świata 2006.

Większość piłkarzy występujących w reprezentacji Liechtensteinu gra w niższych ligach w Szwajcarii. Wszystkie tamtejsze kluby uczestniczą w rozgrywkach ligowych w tym kraju, ponieważ w Liechtensteinie nie ma ligi a jedynie rozgrywanie są zawody o puchar kraju.

Liechtenstein brał udział dwukrotnie w juniorskich finałach Mistrzostw Europy. Reprezentacja Liechtensteinu zakwalifikowała się do Mistrzostw Europy U-16 1998 w Szkocji eliminując w kwalifikacjach drużyny Azerbejdżanu i Bułgarii. W finałach przegrała jednak wszystkie mecze fazy grupowej z Norwegią, Portugalią i Włochami. W roku 2003 Liechtenstein był gospodarzem Mistrzostw Europy U-19 dzięki czemu miał zapewniony start w tym turnieju bez kwalifikacji. Również wtedy przegrał wszystkie mecze rundy grupowej, z tymi samymi rywalami, a więc Portugalią, Norwegią i Włochami. Liechtenstein był również gospodarzem Mistrzostw Europy U-17 2010, ale na kilka miesięcy przed tym turniejem wycofał swoją drużynę z racji trudnej sytuacji kadrowej spowodowanej brakiem możliwości występu kilku zawodników[4].

Na przestrzeni lat piłkarską kadrę Liechtensteinu prowadziło trzech obywateli tego kraju: Hans Müntener (1982), Pius Fischer (1984), oraz dwukrotnie Erich Bürzle (1990, 1998), dwóch Niemców: Dietrich Weise (1991-1996) i Ralf Loose (1998-2003), trzech Szwajcarów: Martin Andermatt (2004-2006), Urs Meier (2006), i Hans-Peter Zaugg (2007-2012), oraz dwóch Austriaków: Alfred Riedl (1997-1998), i Walter Hörmann (2003-2004). Obecnie szkoleniowcem reprezentacji Liechtensteinu jest kolejny, trzeci już Austriak na tym stanowisku Rene Pauritsch. Natomiast 8 września 2023 padał jedna z najpiękniejszych bramek Eliminacji do Euro 2024. Sandro Wolfinger strzelił z woleja zza pola karnego. Bardziej imponuje to ze Sandro Wolfinger to obrońca[5].

Rekordziści

[edytuj | edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy

[edytuj | edytuj kod]

Zaktualizowano 22 marca 2013 r.:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. San Marino wygrało do tej pory 1 na 115 meczów. ekstraklasa.net, 2013-03-25. [dostęp 2013-07-24]. (pol.).
  2. Match: San Marino v Liechtenstein – International Friendly. espnfc.com. [dostęp 2013-07-24]. (ang.).
  3. https://web.archive.org/web/20110525194939/http://www.lfv.li/der-verband/fussball-in-liechtenstein.html „Statystyki Liechtensteiner Fussballverband”
  4. http://de.uefa.com/under17/news/newsid=1458367.html „Liechtenstein wycofał swoją drużynę z finałówU-17”
  5. Liechtenstein national team managers [online], eu-football.info [dostęp 2016-11-15].
  6. a b c d eu-football.info. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
  7. Helgi Kolvidsson neuer Teamchef von Liechtenstein [online], www.spox.com [dostęp 2018-12-28].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]