Indulis Rukuts – Wikipedia, wolna encyklopedia

Indulis Rukuts (ur. 7 kwietnia 1954 w Rydze^[1]) – łotewski kierowca i konstruktor wyścigowy.

W 1974 roku zadebiutował w Formule 4, zajmując Estonią 15M ósme miejsce w wyścigu Jantarnaja Wołga^[2]. Rok później zadebiutował w mistrzostwach ZSRR, zajmując na koniec sezonu dziewiątą pozycję^[3]. Rok później uczestniczył Estonią 18 w Formule 3, zajmując 23. miejsce w klasyfikacji^[4]. W roku 1977 rozpoczął rywalizację w Formule Easter. Został wówczas wicemistrzem Łotwy, a w edycji sowieckiej był 30^[5][6]. Od sezonu 1979 Rukuts ścigał się Estonią 19, przy czym Łotysz zmodyfikował swój egzemplarz poprzez wymianę paneli nadwozia na bardziej aerodynamiczne^[7]. W sezonie 1980 kierowca zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Łotwy^[8].

W 1982 roku Rukuts we współpracy z Ryskim Instytutem Politechnicznym skonstruował własny samochód wyścigowy, oznaczony jako Rukuts 1. Był to jeden z pierwszych radzieckich pojazdów wyścigowych wykorzystujących efekt przyziemny. Łotysz używał tego samochodu do momentu poważnego wypadku w 1983 roku^[9][10]. Na 1984 rok Rukuts wspólnie z Ryskim Instytutem Politechnicznym i Raulem Sarapem przygotował model Rukuts 2. Był to pierwszy radziecki samochód z nadwoziem samonośnym, dzięki czemu pojazd był lżejszy o około 80 kilogramów od konkurentów^[11][12]. W sezonie 1984 kierowca używał tego pojazdu w drugiej lidze Sowieckiej Formuły Easter, w której zajął dziesiąte miejsce^[13]. Dwa lata później został wicemistrzem Łotewskiej Formuły Easter^[14]. W 1987 roku ponownie zdobył wicemistrzostwo Łotwy, ponadto wrócił do pierwszej ligi mistrzostw ZSRR, zajmując piętnaste miejsce^[15][16].

W sezonie 1989 Rukuts zadebiutował w Sowieckiej Formule Mondial, zajmując 24. miejsce^[17]. W roku 1990 używał Estonii 21.10. W mistrzostwach ZSRR zajął szesnaste miejsce, wystartował ponadto w mistrzostwach Polski (Poznań III)^[18][19]. W sezonie 1991 Rukuts korzystał z Estonii 25 napędzanej silnikiem Volkswagen. Zdobył wówczas mistrzostwo Łotewskiej Formuły 1600^[20]. W tym czasie zawodnik zbudował Rukutsa 3, który, napędzany przez jednostki Volkswagen, miał stanowić podstawę europejskiej monomarkowej formuły. Samochód został zaprezentowany na początku 1993 roku, ale potencjalny inwestor wycofał się. Rukuts korzystał z tego samochodu do 2001 roku^[21].

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach				Pkt.	Msc.
1976								47	23
	Daugava Ryga	Estonia 18	Łada	NU	-	22	12

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach						Pkt.	Msc.
1977										19	30
	Daugava Ryga	Estonia 18M	Łada	NU	NW	NU	17	-	-
1978										25	?
	Daugava Ryga	Estonia 18M	Łada	-	14	-
1979										46	16
	Daugava Ryga	Estonia 19	Łada	NU	9	-
1983										0	NS
	DOSAAF Jurmała	Rukuts 1	Łada	-	NU
1987										172	15
	DOSAAF Ryga	Rukuts 2	Łada	13	-	16	8

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach			Pkt.	Msc.
1989							29	24
	DOSAAF Ryga	Rukuts 2	Łada	-	16	-
1990							38	16
	DOSAAF Ryga	Estonia 21.10	Łada	-	7	-

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach						Pkt.	Msc.
1990										0	NS
	STK Celtnieks	Estonia 21.10	Łada	-	-	-	-	-	5